تمام کردن یک ماراتون برای هر کس دستاورد بزرگی است. به پایان رساندن آن برای یک بیمار آسیب نخاعی که اسکلت بیرونی پوشیده شگفتی آفرین است. آدام گورلیتسکی (Adam Gorlitsky)، ۳۳ ساله، که پس از صدمه دیدن ستون فقراتش از کمر به پائین فلج است، در پاییز ۲۰۱۹ ماراتون ۲۰۲۰ چارلستون را به پایان رساند. با مجله‌ی فناوریهای توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.
گورلیتسکی در مصاحبه با دیجیتال ترندز گفت: «چهارده سال پیش، در مسیر دانشکده به خانه، پشت فرمان خوابم برد. کمربند ایمنی نبسته بودم و تصادف کردم. پزشکان به من گفتند که تمام عمر از کمر به پائین فلج خواهم بود.»
گورلیتسکی با اسکلت بیرونی ری‌واک (ReWalk) آشنا شد؛ این اسکلت بیرونی به بیماران آسیب نخاعی کمک می کند تا دوباره راه بروند. او می گوید: «من در دبیرستان در دو میدانی و مسابقات کشوری شرکت می کردم. به محض دیدن این اسکلت بیرونی، به خودم گفتم که می‌توانم دوباره مسابقه بدهم.»
او تا کنون به همین کار مشغول بوده است. با پوشیدن اسکلت بیرونی ۱۰۰ هزار دلاری، گورلیتسکی می کوشد تا یک میلیون گام در جاده‌های آمریکا بردارد. تا کنون در ۵۰ مسابقه از این دست شرکت کرده است ولی تا پیش از هفته‌ی گذشته، او نتوانسته بود یک ماراتون را تمام کند.
او می‌گوید: «این دوّمین تلاش من بود. اوّلین تلاش من ماراتون لس آنجلس بود. فقط توانستم ۲۷.۶ کیلومتر بروم. چقدر تپه داشت! پوستم کنده شد.»
هفته‌ی گذشته او ناکامی پیشین را جبران کرد. او ماراتون چارلستون را در ۳۳ ساعت، ۱۶ دقیقه، و ۲۸ ثانیه به پایان رساند و رکورد گینه‌ی راه رفتن با برون اسکلت را شکست. رکورد پیشین گینه متعلق به سیمون کیندلی‌سایدز (Simon Kindleysides) از بریتانیا بود که توانسته بود ماراتون لندن ۲۰۱۸ را در ۳۶ ساعت و ۴۶ دقیقه به پایان برساند.
گورلیتسکی از کارکرد اسکلت بیرونی ابراز خشنودی کرد. او می‌گوید: «عمر باطری آن ۲.۵ ساعت است. مجبور بودم دائم باتری عوض کنم. امّا در مجموع خوب کار کرد. در ماراتون لس آنجلس موتور هر دو ران سوخت زیرا مجبور بودم از آن همه تپه بالا بروم. ماراتون چارلستون تپه‌هایش شیب کمتری داشتند.»
گورلیتسکی نزدیک به ۴۰۰ هزار گام از یک میلیون خود را برداشته است. او به نمایندگی از بنیاد غیرانتفاعی I Got Legs، که می کوشد تا فناوری حرکتی را دسترس دیگر ورزشکاران دارای مشکل حرکتی قرار دهد، در مسابقات جاده‌ای شرکت میکند.
گورلیتسکی می‌گوید: «با اسکلت بیرونی ری‌واک، احساس فلج بودن نمی‌کنم. احساس پرتوان بودم هم نمی‌کنم، ولی احساس می‌کنم باز توان رویاروئی با دنیا را دارم.»
بیشتر بخوانیم:
۱۰ اسکلت بیرونی که دنیا را به قدرتهای فوق بشری نزدیک میکند
بازی های المپیک جوانان ۲۰۲۰ : فرصتی بی نظیر برای آزمایش فناوری های ورزشی
آیا استفاده ی مکرر از اسکلت بیرونی بافت عضلانی بدن را تغییر می دهد؟
منبع: digitaltrends
«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان‌افزا و پوشیدنی) مجاز است»
