با ترکیب قدیمی‌ترین فناوری ساخت بشر یعنی نساجی با نوعی از پلیمرهای رسانا «ماهیچه مصنوعی» ساخته شد. دانشمندان سوئدی به تازگی ماهیچه مصنوعی ساختند که از جنس پارچه با الیاف پلیمری است و به بیماران مبتلا به ناتوانی حرکتی کمک می‌کند که اندام خود را حرکت دهند.

در طول زمان فناوری‌های پوشیدنی از جمله اسکلت‌های بیرونی برای افراد توانیاب پیشرفت‌های زیادی داشته است. اسکلت‌های بیرونی فعال و دیگر دستگا‌ه‌های کمکی به طور معمول سخت و محکم و پر سر و صدا هستند و برای کاربران راحت نیستند. هم‌اکنون افراد به فناوری‌های پوشیدنی طبیعی و زیستی تمایل بیشتری نشان می‌دهند. پژوهشگران دانشگاه لینشوپینگ (Linköping University) و دانشگاه بوراس (University of Borås) سوئد روشی تازه برای ساخت دستگاه‌های پوشیدنی فعال یافتند که دیگر نیازی به موتور و قطعات مکانیکی ندارند.

در این روش برای ساخت ماهیچه‌های مصنوعی از پارچه‌ای با الیاف سلولزی استفاده می‌شود و روی الیاف، پوششی از جنس پلیمرهای فعال الکتریکی قرار می‌گیرد. پلیمرهای الکترواکتیو رسانا هستند و زمانی‌که جریان الکتریکی در الیاف جاری می‌شود در آنها کشیدگی و یا خمیدگی ایجاد می‌شود و تغییر شکل می‌دهند. شکل و حالت بافت پارچه نقش مهمی در جهت کشیدگی و خمیدگی پارچه ایفا می‌کند. با تغییر نوع بافته شدن این الیاف در یکدیگر، می‌توان ویژگی‌های منحصر به فردی در پارچه ایجاد کرد. اگر بخواهیم پارچه‌ای داشته باشیم که بتواند نیروی بیشتری تولید کند باید روش بافت به‌گونه‌ای باشد که رشته‌ها به صورت موازی در کنار یکدیگر قرار بگیرند همانند ماهیچه‌های طبیعی بدن. هرچه تعداد رشته‌ها بیشتر باشد پوشش قوی‌تر‌ خواهد بود و نیروی بیشتری تولید خواهد کرد. همچنین در این روش خاصیت کشیدگی به بافت افزوده می‌شود و بافت پایداری مکانیکی نیز دارد.

با به‌کارگیری این پارچه جدید در فناوری‌های پوشیدنی نرم و قابل انعطاف می‌توان برای افراد ناتوان یک ارتز تولید کرد که بیمار دیگر با پوشیدن آن احساس سایبورگ نداشته باشد. در عوض مانند لباسی معمولی به نظر برسد و جلب توجه نکند.

در زمینه پیشرفت فناوری‌های زیستی در ساخت اندام مصنوعی بیشتر بخوانید:
>>ساخت ماده انعطاف‌پذیر خودترمیم شونده برای فناوری‌های پوشیدنی
>>پوست مصنوعی گامی رو به جلو برای افزایش کارایی دست‌های مصنوعی

منبع: Medgadget