با گروهی دو نفره آشنا شوید که برای کودکان و بدون دریافت هیچ هزینه‌ای دست مصنوعی چاپ سه بعدی می‌سازند. کودکان تنها باید طرح و رنگ مورد علاقه خود را انتخاب کنند، باقی کار را این گروه انجام می‌دهد.

در نگاه اول این اتاقک در پشت باغی در سوانسی (Swansea) به نظر قابل توجه نمی‌آید. اما اگر نزدیکتر شوید می‌توانید صدای کار کردن دستگاه‌ها را بشنوید. در را باز کنید و میبینید که آن بسیار شبیه Tardis (ماشین زمان) است. همه فضای این اتاق پوشیده از تجهیزات و دستگاه‌ها است.

این گروه خود را Unlimbited می‌نامد. آنها با هزینه خود برای کودکانی که بدون دست به دنیا آمده‌اند دست و بازوی مصنوعی چاپ سه بعدی رایگان می‌سازند.

همه کارها در این اتاقک انجام می‌شود

کودکان خود رنگ‌ها و الگوها را طراحی می‌کنند و گروه دو نفره استفن دیویس (Stephen Davies) و درو موری (Drew Murray) باقی کار را انجام می‌دهند. تعداد درخواست‌های بسیاری به دست آنها رسیده و اتاقک پر از عکس‌های کودکانی در سراسر جهان است که طراحی‌های متنوع را پوشیده‌اند.

به لطف نوعی چاپ عکاسی که زمینه آبی دارد و نقش آن سفید است و طرح‌های متن باز، هر کسی با دسترسی به یک چاپگر سه بعدی، مقداری طناب ماهیگیری و قلاب‌ها و اتصال دهنده‌های Velcro می‌تواند این دست‌ها را بسازد.

خانواده‌هایی در سراسر جهان تصاویری از فرزندان خود به همراه دست‌های گروه Unlimbited را ارسال کرده‌اند

استفن دیویس، صاحب اتاقک، مهندس CAD (طراحی به کمک رایانه) و پدر سه فرزند است. او خود بدون دست متولد شد. وی در جست و جوی یک پروتز بود و این جست و جو او را به سمت درو موری، مشاور فناوری اطلاعات در Milton Keynes و عضوی از یک انجمن خیریه به نام E-Nable که پروتز رایگان چاپ سه بعدی برای کودکان می‌سازند، راهنمایی کرد.

آقای دیویس می‌گوید پروتزی که توسط شرکت بیمه برای او در نظر گرفته شده بسیار رنج‌آور بود، اگر به تصویر نگاه کنید متوجه می‌شوید چرا.

آقای دیویس زمانی که درخواست پروتز داد، این دست برای او در نظر گرفته شد

در اوج ناامیدی او با انجمن E-Nable و آقای موری، که تنها داوطلب مستقر در بریتانیا بود، آشنا شد و از او خواست تا یک دست مصنوعی برای او بسازد. این نخستین دست بزرگسال بود که آقای موری تا آن زمان ساخته است.

آقای دیویس گفت: «من هرگز فکر نمیکردم توانایی تهیه چیزی شبیه به این دست را داشته باشم. من دست مصنوعی را می‌پوشم و به قدم زدن می‌پردازم. در واقع پوشیدن این دست به من اعتماد به نفس بالایی می‌دهد».

بنابراین گروه با این دو نفر تشکیل شد و آقای دیویس صدها پوند را برای چاپگر سه بعدی و مواد اولیه هزینه کرد. آنها با دید و تجربه خود خیلی زود طراحی‌های خود را ایجاد کردند و چند نقص موجود در مدل‌های E-Nable را در این راه رفع کردند. و این چنین گروه Unlimbited متولد شد.

آقای موری می‌گوید: «همه چیز با هزینه من، استفن و کمک‌های مالی سخاوتمندانه انجام می‌شود. ما یک مؤسسه خیریه نیستیم تنها دو مرد در یک اتاقک هستیم. این کار ما استفاده از مهارت‌های حرفه‌ای برای هدفی متفاوت است».

استفان دیویس نخستین دست مصنوعی را برای ایزابلا که در حال حاضر نه ساله است، ساخته است. ایزابلا با این دست مصنوعی که آن را «بازوی کوچک» می‌نامد کارهای بسیاری انجام می‌دهد، کارهایی همچون یادگیری نواختن پیانو، پیاده روی به همراه سگ، توپ بازی با برادرش ویلیام و ورق زدن صفحات کتاب بسیار آسان‌تر شده است.

ایزابلا دریافت کننده نخستین دست مصنوعی

پدر ایزابلا گروه Unlimbited را در فیس بوک یافت و ایزابلا رنگ صورتی و بنفش را برای نخستین دست مصنوعی خود انتخاب کرد. مادر وی، سارا می‌گوید: « اعتماد به نفسی که دست مصنوعی به او داده شگفت انگیز است».

ایزابلا می‌گوید: «این دست به من کمک می‌کند تا کارهایی که به طور معمول نمی‌توانستم انجام دهم را به صورت عادی انجام دهم و کارهایی که قبلاً امتحان نکرده بودم را امتحان کنم.»

یک ویدئو از ایزابلا هنگام دریافت نخستین دست مصنوعی تقریباً دو میلیون مشاهده کننده در یوتیوب داشت و توسط گوگل جزء فیلم‌های برجسته سالانه گنجانده شد. او همچنین در یک کمپین تبلیغاتی برای پارالمپیک ۲۰۱۶ ظاهر شد.

دست‌های ساخته شده برای ایزابلا

هر دست حدود ۳۰ یورو هزینه برای مواد آن دارد و ۱۲ ساعت زمان می‌برد تا ساخته شود. آقای دیویس می‌گوید: «من تمام وقت کار می‌کنم. من بچه و یک کودک ۱۰ ماهه دارم. ما تمام شب‌ها و تعطیلات آخر هفته را به انجام این کار می‌پردازیم. ما تمام کار را به صورت رایگان انجام می‌دهیم و حتی هزینه پست هم دریافت نمی‌کنیم».

چاپگر سه بعدی

این طراحی‌ها دارای نشان تجاری CE نیست پس نمی‌توان آنها را فروخت. آقای موری می‌گوید: تمرکز ما بر حفظ متن باز بودن طراحی دست‌ها و در دسترس بودن آنها است. این دستگاه‌ها به اندازه پروتزهای سنتی، که می‌تواند هزاران پوند هزینه داشته باشد، مقاوم نیست. کودکان رشد می‌کنند پس به سرعت و به طور منظم نیازهای جدیدی دارند.

Glyn Heath، مدرس ارشد در زمینه پروتز و ارتز در دانشگاه سالفورد، گفت: چاپ سه بعدی برای همه اعضای مصنوعی به ویژه اندام پایین تنه کاربردی نیست. وی به BBC گفت: «این موادی که شما می‌توانید استفاده کنید، محدود هستند و خواص این مواد برای گرفتن وزنه‌های سنگین مناسب نیست». او می‌افزاید: «هزینه پروتزهای سنتی بسیار بالاست، به این دلیل که روند وارد بازار شدن آنها طولانی است و باید با استانداردهای خاص پزشکی آزمایش شوند».

در همین زمینه بخوانید:

>>ماجرای خواندنی چاپ سه بعدی دست برای یک کودک

منبع: bbc.co.uk