با وجود فناوری‌هایی همچون ChatGPT و واقعیت افزوده، ابزارهایی مانند اسکلت بیرونی آینده‌نگرانه به نظر نمیرسند. با این حال، آنها به عنوان یک مکمل جدید برای جابجایی و تدارکات باقی می‌مانند. توسعه دهندگان اسکلت بیرونی – که در ابتدا برای مصارف کشاورزی و سپس برای استفاده نظامی طراحی شدند – ساعت‌ها علم مهندسی را برای آوردن آنها به دنیای صنعتی اختصاص داده‌اند تا در تولید و انبارداری کمک کننده باشند. دستگاه‌های امروزی راحت‌تر و کاربرپسندتر از همیشه، اما همچنان به دنبال پذیرش گسترده هستند. با مجله فناوریهای توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.
در حالی که اسکلت بیرونی هنوز یک مفهوم جدید است، برخی سازندگان ادعا می‌کنند اسکلت‌های بیرونی به زودی به تجهیزات حفاظت شخصی استاندارد (PPE) تبدیل خواهند شد. دلیل خوبی برای این ایده وجود دارد. کشورها با کمبود نیروی کار مواجه هستند. بنابر گزارش اخیر اتاق بازرگانی ایالات متحده، این کشور بیش از 10 میلیون فرصت شغلی اما تنها 5.7 میلیون کارگر بیکار دارد.
صنایعی مانند تولید و انبارداری یکی از سخت‌ترین مشاغل برای جذب نیروی کار واجد شرایط هستند. کار این بخش‌ها سخت و یکنواخت است. به‌ویژه برای نسل‌های جوان‌تر که به دنبال موقعیت‌هایی هستند که چالش ذهنی بیشتری ایجاد می‌کند.
کار جابجایی نیز مملو از تکرار است. Ilya Mirman، رئیس عملیات بازاریابی و فروش در Verve Motion می‌گوید: «به این فکر کنید که در هر ساعت صدها بار و هزاران بار در روز، ده‌ها پوند وزنه را بلند کنید. فشار مکرر روی کمر تأثیر بسیاری بر کیفیت زندگی دارد و همچنین بر کاری که فرد می‌تواند انجام دهد تأثیر می‌گذارد».
با نیروی کار پیر و تعداد کمتر نسبت به دهه‌های گذشته، هزینه‌های بالای صدمات و مراقبت‌های بهداشتی و کاهش بهره‌وری؛ کمک ارگونومیک اسکلت‌های بیرونی جذاب به نظر می‌رسد.
Paul Nicholson، معاون ارشد HeroWear می‌گوید: «شرکت‌ها برای کارگران خود ارزش بیشتری قائل هستند. آسیب‌های کمر و سایر مسائل ارگونومیک که عادی بودند؛ دیگر اینگونه نیست».
دستگاه های امروزی
اسکلت‌های بیرونی، قاب‌های خارجی، کوله پشتی‌ها یا جلیقه‌های سبک وزن هستند که می‌توانند وظایف یک کارمند را پشتیبانی کرده و حتی آن را بهبود بخشند. با این ظرفیت، آنها به جلوگیری از آسیب‌های رایج کمر، زانو، شانه‌ها و موارد دیگر کمک می‌کنند. امروزه بیش از 100 سازنده اسکلت بیرونی وجود دارد که بسیاری از آنها در اروپا مستقر هستند، جایی که این دستگاه‌ها بیشتر از ایالات متحده مورد استفاده قرار می‌گیرند. از میان بسیاری از شرکت‌های اسکلت بیرونی، حدود ده‌ها شرکت به سمت جابجایی و حمل اجسام در حرکت هستند. شرکت‌های بیشتری هنوز در تولید هستند تا انبارداری.
بیشتر طرح‌های اسکلت بیرونی به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند: سامانه‌های غیرفعال و فعال. یک سامانه غیرفعال مبتنی بر این مفهوم است که مجموعه‌ای از فنرها یا الاستیک‌ها انرژی را ذخیره می‌کنند و آن را در طول یک حرکت یا بلند کردن معمولی برمی‌گردانند. یک سامانه فعال با باتری تغذیه می‌شود و نسبت به سامانه غیرفعال کمک بیشتری فراهم می‌کند.
سامانه‌های فعال همان چیزی هستند که افراد ممکن است با شنیدن نام “اسکلت بیرونی” آن را تصور کنند – یک “اسکلت” سخت و سفت که ساختار بدن را تقلید می‌کند. دستگاه‌های غیرفعال سبکتر هستند و ممکن است شبیه کوله پشتی یا جلیقه باشند، اما می‌تواند چیزی بین این دو نیز باشد. هر دو مزایا و معایبی دارند که باید لحاظ شوند.
در حالی که در ابتدا یک مفهوم به نسبت ساده بود، رسیدن اسکلت‌های بیرونی به مکانی کاربردی برای استفاده، کمی دشوار بود. با این حال، حدود یک دهه‌ی گذشته، تکاملی به همراه داشت که برای رساندن آنها به یک نسخه قابل قبول‌تر مورد نیاز بود.
Nicholson می‌گوید: «اسکلت‌های بیرونی امروزی تفاوت چشمگیری با طرح‌های اولیه‌شان در قرن نوزدهم ندارند. آنچه که عملی شدن آنها را طولانی‌تر کرده، این است که کار کردن با آن برای افراد سخت است. از لحاظ تاریخی، آنها همیشه سرعت افراد را کاهش می‌دادند».
اما با تمرکز بر ساخت اسکلت‌های بیرونی سبکتر و راحت‌تر، این در حال تغییر است. Nicholson توضیح می‌دهد: «در نهایت علم به ما کمک کرد تا بتوانیم دستگاهی به اندازه کافی قوی و راحت برای پوشیدن تولید کنیم. مجموعه جدیدی از مواد وجود دارد که با در نظر گرفتن هدف کاربر طراحی شده‌اند».
سامانه‌های سفت‌تر و فعال‌تر کمک بیشتری می‌کنند و بیشتر برای کارهایی مانند وظایفی که نیاز به نگه داشتن دست‌ها در بالای سر برای مدت طولانی دارد، به کار می‌روند. برای نمونه، یک کارخانه خودروسازی را در نظر بگیرید.
چنین طراحی می‌تواند آسیب‌های کمر، شانه و گردن را کاهش دهد. این سامانه‌ها همچنین می‌توانند در کارهای بلند کردن سنگین نقش داشته باشند و به کاربر در خم شدن، برداشتن و حمل بار از یک مکان به مکان دیگر کمک کنند.
وسایل کوچکتر و سبکتر مانند جلیقه و کوله پشتی نیز نقش خود را دارند. در حالی که آنها به اندازه اسکلت بیرونی فعال سنگین نیستند، می‌توانند در حین انجام کارهای تکراری در انبارداری یا تولید، کمک بسیاری به کارگر ارائه کنند.
به گفته Anthony Pratt، معاون فروش شرکت Ekso Bionics، «نه تنها کارگران با پوشیدن اسکلت بیرونی بهره‌وری بیشتری خواهند داشت، بلکه با کاهش صدمات، یک شرکت می‌تواند بازگشت سرمایه به نسبت سریعی ایجاد کند. همه چیز با ایمنی کارگران آغاز می‌شود. اسکلت‌های بیرونی خستگی را کاهش می دهند تا کارگران با روش‌های مناسب کار کنند. این سرمایه گذاری روی افراد است».
این واقعیت را در نظر بگیرید که مجموع صدمات و هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی آنها در ایالات متحده سالانه 14 میلیارد دلار است. و بنابر آمار گردآوری شده توسط Verve Motion، به طور میانگین، یک کارگر به دلیل جراحت و آسیب به مدت 13 روز به مرخصی می‌رود. و بهره‌وری 7 تا 10 درصد کاهش می‌یابد. به گفته Nicholson، زمانی که چنین اعدادی را با خرید یک اسکلت بیرونی جبران کنید، می‌توانید انتظار بازگشت سرمایه را در شش ماه آینده داشته باشید.
عواملی که باید در نظر گرفته شوند
جنبه مهم برای ساخت اسکلت بیرونی راحتی و پوشیدن آن است. بدون آن، شما مطابقت نخواهید داشت و این پوشیدنی‌ها بدون استفاده خواهند ماند. گزینه‌های امروزی شامل مواد نرم‌تر و اندازه قابل تنظیم است. که پوشیدن آنها را راحت‌تر می‌کند.
Pratt می‌گوید: «سهولت استفاده، کلیدی است. هر بدن متفاوت است، بنابراین ما با کاربران نهایی در محل، کار می‌کنیم تا اندازه‌های ویژه آنها را اندازه‌گیری و تنظیم کنیم».
این نشان‌دهنده یک حرکت کلی در صنعت اسکلت بیرونی برای ارائه گزینه‌های شخصی‌تر، مانند سایر انواع تجهیزات حفاظت شخصی است. Nicholson می‌گوید تنظیمات HeroWear حدود 5 دقیقه طول می‌کشد تا با کاربر تطبیق شود. او توضیح می‌دهد: «ما اندازه‌های کوچک، متوسط و بزرگ نداریم، بلکه برای هر قسمت بدن یک طراحی مدولار داریم. سپس ما سطح مناسبی از کمک را برای هر فرد اندازه می‌گیریم تا عملکردش را به حداکثر برسانیم».
در مجموع، پس از حدود یک هفته، بیشتر کارمندان با برخی تنظیمات و آزمون و خطا کار می‌کنند تا نقطه عطف را پیدا کنند.
اگر کارمندی شرکت را ترک کند، سازندگان اسکلت بیرونی می‌توانند برگردند و اسکلت بیرونی را برای جایگزینی مجدد اندازه‌گیری/بازسازی کنند. Pratt می‌گوید: «ما به محل کار می‌رویم و بستر را برای کاربر نهایی جدید دوباره اندازه‌گیری می‌کنیم. در حال حاضر، می‌توان انتظار داشت که یک اسکلت بیرونی به طور متوسط حدود چهار یا پنج سال عمر کند، حتی با چند کاربر».
نگهداری از اسکلت بیرونی به چند مرحله ساده نیاز دارد: در پایان یک شیفت، کارگران باید آنها را با نوعی محلول ضدعفونی کننده اسپری کرده و آنها را آویزان کنند تا یک شب خشک شوند.
Nicholson می‌گوید ایده این نیست که آنها را از یک کارگر به کارگر دیگر به اشتراک بگذاریم، بلکه آنها را به عنوان تجهیزات حفاظت شخصی در اختیار کارکنان قرار می‌دهیم. HeroWear به تازگی نسخه به روز شده پوشیدنی‌های خود را معرفی کرده است. که بیشتر قطعات آن قابل شستشو با ماشین لباسشویی هستند و تعمیر و نگهداری را بسیار آسان‌تر می‌کند.
نگاه به آینده
Bryan Jensen، رئیس و معاون اجرایی شرکت مشاور St. Onge می‌گوید: «اسکلت‌های بیرونی کار بزرگی انجام می‌دهند و استفاده از نوع غیرفعال به نسبت رایج است».
با این حال، ایالات متحده از همتایان اروپایی خود در استفاده از این دستگاه‌ها عقب مانده است. در اروپا، دولت‌ها از کارمندان خود محافظت بیشتری می‌کنند.
برای تعیین اینکه آیا اسکلت‌های بیرونی برای عملیات شما مناسب هستند، هزینه آسیب کمر در مقابل سرمایه گذاری خود روی اسکلت بیرونی را در نظر بگیرید.
در بسیاری از انبارها، شرکت‌ها هنوز کمربند پشتی 50 دلاری را قبول نکرده‌اند، بنابراین خرید یک اسکلت بیرونی بسیار گران‌تر – نزدیک به ده‌ها هزار دلار – می‌تواند فروش سختی داشته باشد.
با این حال، از نقطه نظر Pratt، تماشای یک کارگر برای نخستین بار تجربه و کمک از اسکلت بیرونی باید برای تقویت پذیرش آنها کافی باشد. «وقتی افراد برای نخستین بار آن را می‌پوشند، احساس می‌کنند دردشان از بین رفته است. و شما می‌توانید آن را در چهره‌شان ببینید».
>> اسکلت بیرونی، یک زمینه میان رشته ای
>> تطبیق اسکلت بیرونی با نیازهای بخش نظامی
منبع: supplychain247.com
«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است»
