اخیرا خبری مهم در مورد اثر مثبت تحریک اعصاب برای کمک به راه رفتن دوباره بیماران آسیب نخاعی منتشر شده است. دراین مقاله از مجله‌ی فناوری‌های توان افزا و پوشیدنی به مرور این خبر از قول SpectrumIEEE می‌پردازیم.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد که تحریک الکتریکی اعصاب به همراه فیزیوتراپی می‌تواند به راه رفتن دوباره افراد کمک کند. این روش به Jered Chinnock، بیماری که بر اثر سانحه توانایی راه رفتن خود را از دست داد، کمک کرد تا دوباره گام بردارد. گام‌های لرزان وی اینک با اختیار وی به جلو حرکت می‌کنند. هر چند زانوهای وی ضعیف است و پاهایش روی زمین کشیده می‌شود، حرکت پاهایش را می‌توان مبارزه‌ای مهم برای غلبه بر فلج پاهایش تلقی نمود.

این پژوهش در مجله Nature Medicine گزارش شده است. برای کمک به Jered Chinnock، ابتدا یک ایمپلنت محرک اعصاب در قسمت پایین کمر وی قرار داده شد. پس از آن طی۴۳ هفته جلسات توانبخشی و فیزیوتراپی با تحریک الکتریکی اعصاب ستون فقرات به کمک ایمپلنت نتایج خوبی حاصل شد. در هر جلسه پس از تحریک عصبی وی موفق شد بدون کمک پزشک و با استفاده از یک واکر تعادل خود را هنگام راه رفتن حفظ کند. نهایتا در یکی از جلسات توانبخشی مسافت طی شده توسط Jered Chinnock به اندازه‌ی طول زمین فوتبال بود.

Kendall Lee یکی از پژوهشگران راهنمای این طرح است. وی در نشستی خبری بازیابی توانایی هدایت اختیاری پاها را در بیمار تائید کرد. به گفته‌ی وی بیمار توانست با فکر کردن به راه رفتن و بدون کمک گرفتن از دیگران حرکت کند. Lee سرپرست آزمایشگاه مهندسی اعصاب کلینیک Mayo است.

پیشینه ی استفاده از ایمپلنت تولید کننده ی پالس الکتریکی برای تحریک اعصاب

در حال حاضر قطع شدن سیگنال الکتریکی ایمپلنت توانایی راه رفتن را از بیمار می‌گیرد. اما این انتهای راه نیست. ایمپلنت به کار رفته در این آزمایش توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده تائید شده است. در صورتیکه پژوهش‌ها کارآمد بودن این دستگاه را تائید نماید، امیدی تازه برای راه رفتن بیماران فلج پیدا خواهد شد.

این طرح حاصل کار سالیان دراز پژوهش دانشمندان در زمینه‌های پزشکی، مهندسی پزشکی، و توانبخشی است. در سال ۲۰۱۳ خبرنامه‌ی IEEE خبری از یک پژوهش پیشگام در دانشگاه University of Louisville را منتشر کرد. طبق این خبرگروهی به رهبری Susan Harkema و به کمک ایمپلنت‌های کاشته شده توانستند به بیماران پاراپلژی در راه رفتن کمک کنند. یک سال بعد این بیماران قادر به تکان دادن پاهای خود بودند.

ایمپلنت تولید کننده ی پالس الکتریکی برای تحریک اعصاب

در کلینیک Mayo ایمپلنت در فضای اپیدورال درخارجی‌ترین قسمت کانال نخاع، زیر ناحیه‌ی آسیب دیده در تصادف و نزدیک به اعصاب هدایت کننده‌ی پا، کاشته شد. این ایمپلنت شامل یک تولید کننده‌ی پالس الکتریکی و باتری هم هست که در مکان دیگری کاشته شد. پژوهشگران مشخصات دقیق پالس الکتریکی لازم برای حرکت پاها را شناسایی نمودند. این مشخصات شامل ولتاژ، بهترین الکترود برای استفاده در بدن، و زمان لازم برای اعمال پالس بود.

جلسات توانبخشی بسیار دشوار بود. با از بازیابی توان بدنی پس از جراحی بیمار ۴۳ هفته جلسه توانبخشی را گذارنید. وی روی ایستادن، راه رفتن روی تردمیل و حرکت با واکر تمرین می‌نمود. این تحریک عصبی حسی را به پاها بازنمی‌گرداند لذا بیمار باید حرکت را به شکل بصری دنبال نماید.

علت موفقیت تحریک عصبی برای راه رفتن هنوز مشخص نیست

در حال حاضر علت تاثیرگذاری این روش در بازیابی توانایی راه رفتن مشخص نیست. آنچه مسلم است تحریکات عصبی به بهبود آسیب نخاعی کمکی نکرده است. اعصاب آسیب دیده دوباره بازسازی نشده‌اند. Kristin Zhao فرضیه‌ای در این مورد مطرح می‌کند. وی در این پژوهش شرکت داشته است و در نشست خبری نیز حضور داشت. به گفته‌ی وی در بیمارانی که نخاع آسیب می‌بیند بافتی عصبی که سایر قسمت‌های نخاع را به یکدیگر متصل می‌نماید یا سلول‌های عصبی در اطراف محل آسیب وجود دارد. تحریک عصبی می‌تواند در فعال کردن این قسمت‌ها و بازیابی کارکرد قسمت‌های آسیب دیده مفید باشد.

آزمایش‌های بیشتری برای یافتن علت این موفقیت لازم است. گام بعدی پژوهش برای استفاده از این فناوری در اسکلت‌های بیرونی است. کلینیک Mayo برای کمک به افراد پاراپلژیک پیشگام خواهد بود.

بیشتر بخوانیم:
توانبخشی به کمک تحریک الکتریکی عضلات

ایمپلنت های الکتریکی آثار نامشهود آسیب نخاعی را کاهش میدهد

روشی دوگانه برای بهبود سریعتر حرکتی پس از سکته مغزی

منبع: http://spectrumIEEE

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»