Ian Burkhart با نگاهی به دستانش تصور کرد که آنان را مشت کرده است … و در کمال تعجب دستانش مشت شد. این واقعه نخستین آزمایش از این نوع بود که در طی آن در سال ۲۰۱۴ یک فرد معلول توانایی حرکت دادن دستان خود را بدست آورد. این کار به کمک یک ایمپلنت مغزی انجام شد. آزمایشی واقعی و نه بخشی از یک فیلم علمی-تخیلی. در ادامه این مقاله از مجله فناوری‌های توان افزا و پوشیدنی با تجربیات افراد مختلف در مورد ایمپلنت آشنا می‌شویم.

Ian برای شرکت در آزمایش رابط مغز و رایانه (BCI) داوطلب شد. این ایمپلنت یک دستگاه نورونی را به یک رایانه متصل می‌کرد. این شاخه از علم به سرعت رشد کرد و در نهایت شرکت‌های BCI مانند Synchton‌و Neuralink به استفاده از ایمپلنت و الگوریتم‌های مختلف برای برای بازیابی توانایی تحرک و ارتباط افراد و درمان ناهنجاری‌های عصبی مانند صرع به کار گرفته شد.

اما در حالیکه برخی افراد از محاسن ارتباط با رایانه بهره می‌بردند، این تجربه برای برخی افراد بسیار ناخوشایند بود. دو بیمار از تجربیات مختلف خود سخن گفتند.

لازم به ترسیدن نیست

Ian پس از تصادفی در سال ۲۰۱۰  از شانه به پایین فلج شد. این تجربه برای یک جوان نوزده ساله بسیار جدی و دشوار است. پس از شنیدن آزمایش NeuroLife او به سرعت برای شرکت در این آزمایش داوطلب شد. این آزمایش توسط یک شرکت غیرتجاری به نام Battelle برای بازیابی توانایی حرکت دستان بیماران پایه‌گذاری شده بود.

این آزمایش یک جراحی تهاجمی برای کاشت ایمپلنتی به اندازه نخود با ۱۰۰ الکترود نزدیک کورتکس حرکتی مغز داشت. این وسیله فعالیت حرکتی مغز را ثبت می‌کرد و آن را به یک رایانه ارسال می‌کرد. سپس یک الگوریتم رایانه‌ای نحوه حرکت دقیق دست را تعیین می‌کرد.

این پیام می‌توانست به یک آرایه از الکترودها روی بازو منتقل شود که عضلات مربوطه را تحریک می‌کرد.

جداسازی ایمپلنت پس از ۷ سال

با گذشت زمان Ian به دستگاه خود گرفت بطوری که می‌توانست حتی تارهای گیتار را نیز لمس کند. اما پس از ۷ سال یافته‌های جدیدی در مورد دستگاه حاصل نشد و او به ناچار ایمپلنت را در سال ۲۰۲۱ از بدن خود خارج کرد. در این زمان او ۳۲ سال داشت و این اتفاق برای او دردناک بود.

این واقعیت که Ian تنها در آزمایشگاه قادر به استفاده از ایمپلنت بود از شدت واقعه می‌کاست. این زمان در واقع دو بار در هفته بود. بدن او حتی دچار عفونت نیز شده بود.

این دستگاه در واقع روی جمجمه پیچ می‌شود و اتصال دهنده از جمجمه بیرون می‌زند بطوری که یک زخم باز به جای می‌ماند. این درحالی است که در تمام بدن سعی می‌کند جمجمه را ببندد اما به علت وجود یک جسم خارجی نمی‌تواند. جای زخم بالای گوش Ian جایی است که دستگاه پیچ شده بود.

با وجود تمام شدن مدت آزمایش Ian‌ این تجربه را مثبت می‌داند. او سفیر BCI بود،‌کسی که اولویت گذاری را به سمت بیماران هدایت کرد. واقعیت کنونی در مورد BCI ها این است که این دستگاه‌ها قادر به انجام کارهای کمتری نسبت به تصور مردم هستند. اما این تجربه چیزی نیست که ترسناک باشد. او امیدوار است که در آینده ایمپلنتی دائمی دریافت کند.

ربات عجیب درون

دومین بیمار Hannah Galvin است. او از تجربه خود با اشتیاق کم‌تری صحبت می‌کند. او در سن ۲۲ سالگی در حالیکه آروز داشت در بالرین حرفه‌ای شود یک حمله صرع را تجربه کرد. سپس به او پیشنهاد شد در آزمایش کاشت ایمپلنت مغزی شرکت کند.

به عقیده وی در آن زمان این پیشنهاد به منزله موقعیتی برای پس گرفتن زندگی از دست رفته‌اش بود. او اینک ۳۵ ساله است و در ایالت تاسمانی استرالیا ساکن است.

او یک ایمپلنت EEG برای ثبت فعالیت الکتریکی مغز از Neuro Vista دریافت کرد. ایده این بود که دستگاه پیش از حمله صرع به او هشدار دهد. بنابراین او زمان کافی برای آماده شدن خواهد داشت.

اشکالات ایمپلنت پس از کاشت

اما پس از کاشت ایمپلنت وی به صورت مداوم خاموش می‌شد. بنابراین Galvin عقیده داشت که ایمپلنت درست کار نمی‌کند. دستگاه روشن نبود. در واقع یافته‌ها نشان می‌دهد که او بیش از ۱۰۰ حمله صرع در طول روز داشت. در حالیکه پزشکان اصلا نمی‌دانستند که تعداد این حملات چقدر زیاد است.

او در مکان‌های عمومی به دلیل صدای بوق و نور دائمی دستگاه خجالت می‌کشید. به تدرج او از تصمیم خود پشیمان شد. او حس می‌کرد که کسی در سر او حضور دارد،‌ کسی به غیر از خودش. رباتی در درون سرش که او دوست داشت آن را بکند و دور بیاندازد. او پس از برداشتن دستگاه بسیار راضی بود. اما این تجربه اعتماد به نفس او را از بین برد و او دیگر تمایلی به ترک منزل نداشت. پس از آن او در جلسات مشاوره افسردگی شرکت کرد.

برای Galvin سال‌ها طول کشید تا تاثیر صرع روی کار و زندگی خود را بپذیرد. او پیش از این با عکاسی از مناظر تاسمانی و نقاشی از طبیعت اوقات خوشی داشت.

بنابراین او به افرادی که برای دریافت ایمپلنت داوطلب می‌شود هشدار می‌دهد که دقت کنند. بیشتر از وی …

جدیدترین اسکلت بیرونی German Bionic به دنبال ساده سازی وظایف پرستاران و متخصصان مرتبط
هوش مصنوعی در ورزش: پیشگیری از آسیب و توانبخشی

منبع: medicalexpress