نظارت بر علائم بیماری پارکینسون با حسگرهای پوشیدنی و یادگیری ماشین

مدت‌هاست که در پژوهش‌های در حال انجام درباره‌ی بیماری پارکینسون، حسگرهای پوشیدنی به کار می‌رود. به تازگی، پژوهشگران با کمک فناوری‌های پوشیدنی و علم یادگیری ماشین توانستند اطلاعاتی درباره‌ی علائم بیماری پارکینسون به‌دست آورند. آن‌ها با قرار دادن تنها یک حسگر پوشیدنی بر پشت دست بیمار پارکینسون بر روند این بیماری نظارت می‌کنند. پژوهش شناسایی علائم بیماری پارکینسون با کمک تنها یک حسگر پوشیدنی نرم، به تازگی در مجله‌ی NPJ Digital Medicine منتشر شده است. با مجله‌ی فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.

نظارت بر علائم بیماری پارکینسون با حسگرهای پوشیدنی و یادگیری ماشین

در این پژوهش ۲۰ بیمار پارکینسون شرکت کردند. همچنین پژوهشگران شش نوع مختلف حسگر و روش شبکه‌های عصبی کانولوشن (Convolutional Neural Network) را به کار بردند تا به بررسی مهارت‌های حرکتی بیمار از جمله راه رفتن بپردازند. با بررسی مهارت‌های حرکتی، لرزش در اندام بالاتنه شناسایی می‌شود. پژوهشگران، روش‌های تجزیه و تحلیل پویا از جمله شبکه‌های عصبی کانولوشن (CNN) را بر داده‌های خام که توسط حسگرها جمع‌آوری می‌شد اجرا کردند و این روش جدید را با روش‌های رایج بر پایه‌ی استخراج ویژگی‌های پیش طراحی شده مقایسه کردند. آن‌ها به این نتیجه رسیدند که تنها یک حسگر پوشیدنی برای ارزیابی علائم بیماری کافی است. ترکیب داده‌های جمع‌آوری شده از چندین حسگر که بر بدن بیمار قرار گرفتند عملکرد روش را بهبود ندادند.

همچنین پژوهشگران دریافتند با افزایش تعداد شرکت‌کنندگان و جمع‌آوری داده‌ی بیشتر، عملکرد مدل‌های بر پایه‌ی CNN که وظیفه‌ی شناسایی و تجزیه و تحلیل علائم پارکینسون را دارند بهبود می‌یابد. از سوی دیگر، اگر تعداد شرکت‌کنندگان از ۱۰ بیمار بیشتر شود دقت روش به کار رفته کاهش می‌یابد. این یافته‌ها نشان داد با به کارگیری مجموعه‌ داده‌های هدفمندتر می‌توان مدل‌های شخصی‌سازی شده بر اساس ویژگی‌های هر بیمار را توسعه داد.

نظارت بر علائم بیماری پارکینسون با حسگرهای پوشیدنی و یادگیری ماشین

هم‌اکنون، معاینه توسط پزشک آموزش‌دیده روش استاندارد ارزیابی علائم بیماری پارکینسون است. پژوهشگران امیدوارند روش‌های خودکار نظارت بر علائم پارکینسون با کمک حسگرهای پوشیدنی و یادگیری ماشین در آینده، جایگزین روش‌های رایج شود. با این وجود، هنوز رویکرد استاندارد و یکسانی برای اجرای روش‌های جدید وجود ندارد. برای نمونه تعداد حسگرهای موردنیاز، محل قرارگیری حسگر، تعداد تکرار ارزیابی‌های بالینی موردنیاز و نوع مهارت‌های حرکتی که باید توسط بیمار انجام شود، باید تعیین شود تا بتوان در دنیای واقعی از روش‌های خودکار برای معاینه‌ی بیمار پارکینسون و بررسی روند بیماری استفاده کرد.


در همین زمینه بخوانیم:

>>آشنایی با بیماری پارکینسون + اینفوگرافی
>>تازه ترین پیشرفتها برای بهبود زندگی افراد مبتلا به پارکینسون
>>حسگر تشخیص نشانه‌های سرطان، آلزایمر و پارکینسون


منبع: mobihealthnews

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی) مجاز است»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *