معمولا آنچه که از ربات در ذهن ما نقش می‌بندد، یک ماشین انسان‌نمای از جنس فلز همانند شخصیت ربات انسان‌نمای C-3PO در مجموعه‌ی ستارگان یا ربات‌های فیلم نابودگر (Terminator) است. در آزمایشگاه دانشگاه هاروارد، اختراعات شگفت‌انگیزی وجود دارد که تصور ما از ربات‌ها را به چالش می‌کشد. ربات‌هایی که همانند دستکش و یا شلوار پوشیده می‌شوند. ربات‌هایی به صورت بازوهای اسفنجی که می‌توان ظریف‌ترین اشیا را با آن بلند کرد. حتی ربات‌هایی همانند حشره که بسیار کوچک و سبک هستند و در هوا معلق باقی می‌مانند. این خلاقیت‌های باورنکردنی نمونه‌هایی از تلاش پژوهشگران در شاخه‌ی رباتیک هستند. این اختراعات به ما یادآوری می‌کنند اگرچه داستان‌های علمی‌تخیلی ما را از آینده‌ی ربات‌های نابودگر می‌ترسانند اما در واقعیت، پیشرفت‌های رباتیک پتانسیل بسیاری برای بهبود زندگی انسان‌ها دارند. بیل گیتس (Bill Gates) بنیان‌گذار شرکت مایکروسافت از آزمایشگاه رباتیک دانشگاه هاروارد بازدید کرده است. او در وبلاگ خود، گزارشی از بازدید آزمایشگاه رباتیک هاروارد منتشر کرد. با مجله‌ی فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.
آزمایشگاه رباتیک هاروارد (Biodesign Lab)
آزمایشگاه رباتیک دانشگاه هاروارد را دکتر کانر والش (Conor Walsh) تاسیس کرده است. در این آزمایشگاه شلوار رباتیکی طراحی شده است که به بازیابی حرکت بیماران آسیب نخاعی و سکته‌ی مغزی کمک می‌کند. شلوار رباتیک بخشی از لباس رباتیک طراحی شده توسط دکتر والش و همکاران او است. لباس رباتیک حتی میتواند در بلند کردن اجسام سنگین به افراد سالم در محیط‌های سخت و صنعتی و نظامی مانند نیروی آتش‌نشانی و نیروی کار در کارخانه‌ها و سربازها کمک بسیاری کند. با وجود اسکلت‌های بیرونی سخت با کاربردهای مشابه، لباس‌های رباتیک نرم جایگزین مناسب و سبکی برای آنها به شمار می‌آیند. در آزمایشگاه دکتر والش، پژوهشگران رشته‌های مختلف از جمله مهندسی، طراحی صنعتی، پوشاک و پزشکی با هدف طراحی لباس رباتیک با عملکرد بهتر و وزن کمتر از اسکلت‌های بیرونی سخت، با یکدیگر همکاری می‌کنند.
یکی دیگر از نوآوری‌های آزمایشگاه دکتر والش، یک دستکش رباتیک است که در بلندکردن اشیا به کاربر کمک می‌کند. این دستکش برای افراد با ناتوانی حرکتی دست فراهم شده است. افراد می‌توانند با پوشیدن دستکش رباتیک، کارهای روزمره‌ی خود همچون خوردن، نوشیدن و حتی نوشتن را انجام دهند. این دستکش از اجزای پنوماتیک تشکیل شده است.
آزمایشگاه میکرورباتیک هاروارد (Microrobotics Lab)
بیل گیتس از آزمایشگاه میکرورباتیک دکتر رابرت وود (Robert Wood) نیز بازدید کرد. پژوهشگران این آزمایشگاه مشغول ساخت ربات‌های الهام‌گرفته از طبیعت هستند. یکی از شناخته‌شده ترین ربات این گروه، RoboBee نام دارد. این ربات یک میکروربات با توانایی پرواز و در اندازه‌ی بسیار کوچک است و کمتر از یک دهم گرم وزن دارد. برخی از نسخه‌های میکروربات آزمایشگاه هاروارد افزون بر توانایی پرواز، قابلیت شنا در آب را نیز دارند. هم‌اکنون، دکتر وود و همکارانش بر گروهی از میکروربات‌ها کار می‌کنند تا بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و حرکت خود را با یکدیگر هماهنگ کنند. میکروربات‌های پرنده با هدف کاربرد در کشاورزی، عملیات امداد و نجات، فعالیت‌های امنیتی و نظارت بر آب و هوا ساخته شده‌اند. حتی در آینده ممکن است این ربات‌ها با کاربردهای پزشکی همچون آندوسکوپی به کار آید.
یکی از چالش‌های ربات‌های کوچک، چگونگی تامین نیروی انرژی برای آنها است. هم‌اکنون، میکروربات‌های آزمایشگاه دکتر رابرت وود از طریق سیم به منبع انرژی متصل هستند. هدف یافتن راهی برای تامین انرژی به گونه‌ای است که ربات‌ها مستقل عمل کنند. یکی دیگر از دستاوردهای آزمایشگاه میکرورباتیک، طراحی ربات نرم است و این ربات هیچ‌گونه اجزای سخت مانند مدارهای الکترونیکی یا باتری ندارد. نخستین نسخه‌ی ربات نرم این آزمایشگاه به نام Octobot توسط چاپ سه‌بعدی تولید شده است. ربات Octobot یک ربات نرم و خودکار است که باتری ندارد و به صورت شیمیایی، انرژی خود را تامین می‌کند.
آزمایشگاه دکتر رابرت وود، یک بازوی رباتیک نرم نیز توسعه داده‌اند که برای پژوهش‌های در عمق دریا طراحی شده‌اند. پیش از این بازوی رباتیک نرم، محققان دریایی از بازوی رباتیک سخت برای نمونه‌برداری کف دریا استفاده می‌کردند. به دلیل سخت بودن ربات، امکان برداشتن گیاهان و موجودات ظریف و حساس از کف دریا وجود نداشت. هم‌اکنون آنها می‌توانند بدون آسیب به بافت گیاهان و موجودات آبزی، آنها را با کمک بازوی رباتیک نرم بگیرند.
در همین زمینه بخوانیم:
>>نگاهی به سه آزمایشگاه رباتیک RIF در اروپا
>>این ربات حشره مانند از نی نوشیدنی ساخته شده است!
>>این دستکش رباتیک میتواند عملکرد دست بیماران آسیب نخاعی را بازگرداند
منبع: gatesnotes
«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی) مجاز است»
