توانبخشی سکته مغزی به عنوان یک زمینه پژوهشی نویدبخش بهبود بیماران است. برخلاف سایر اندام‌ها، خاصیت نوروپلاستی مغز (انعطاف‌پذیری عصبی) به او اجازه می‌دهد تا از طریق روش‌های مفید عملکرد خود را بازیابد. اما این کار به خودی خود انجام نمی‌شود. مداخلات هدفمند که به مشارکت بیمار نیاز دارند کلید اصلی نتایج بهینه است. با مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.

دستگاه‌های مکانیکی بسیاری وجود دارد که حرکات دست و بازو را به روشی سازمان یافته تقویت می‌کند و تمرکز روی آموزش اندام آسیب دیده است. اگرچه از نظر منطقی این روش مؤثر است، چنین سامانه‌هایی حرکات را با اهداف واقعی بیماران مرتبط نمی‌کنند.

اکنون، پژوهشگران تعدادی از مؤسسه‌های پژوهشی پزشکی در تگزاس، با هدایت گروهی از دانشگاه هیوستون، سامانه‌ای توسعه داده‌اند که ترکیبی از یک رابط مغز و رایانه و یک بازوی رباتیک است که به اهداف واقعی بیماران تحت درمان پاسخ می‌دهد. این سامانه توانایی چشمگیری در بهبود حرکات دست و بازو بیمارانی داشت که به روش‌های متداول توانبخشی سکته مغزی پاسخ نمی‌دادند. افزون بر این، نتایج مثبت حتی دو ماه پس از پایان جلسات جدید توانبخشی نیز حفظ شد و این نشان دهنده مزایای طولانی مدت این روش بود.

بهبود توانبخشی با ترکیب اسکلت بیرونی و رابط مغز و رایانه

داوطلبان در این مطالعه پس از تجربه سکته مغزی، حرکات محدود دست و بازو داشتند. آنها از کلاهک EEG (الکتروانسفالوگرافی) استفاده می‌کردند که دسترسی به امواج مغزی آنها را فراهم می‌کرد. یک اسکلت بیرونی دست به رایانه‌ای متصل شد که اهداف کاربر را با سیگنال‌های EEG شناسایی کرده و دست را بر این اساس حرکت می‌داد. اگر نیت و قصد کاربر کشف نشود، اسکلت بیرونی حرکت نمی‌کند. این درگیری مغز را در هر حرکت دستگاه تضمین می‌کند.

خوزه لوئیس کانتراس-ویدال، یکی از پژوهشگران اصلی مطالعه، گفت: «این پروژه از درگیری مغز اطمینان می‌یابد. ما می‌دانیم که اگر دست در حال حرکت است، به این دلیل است که داوطلبان به آن فرمان می‌دهند تا حرکت کند. این یک مفهوم بسیار قدرتمند است».

دکتر جرارد فرانسیسکو، استاد و رئیس طب فیزیکی و توانبخشی در دانشکده پزشکی McGovern در مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزاس در هیوستون افزود: «این یک روش جدید است برای اندازه‌گیری آنچه در مغز در پاسخ به مداخلات درمانی اتفاق می‌افتد. این مطالعه نشان می‌دهد که انواع خاصی از مداخله، در این مورد با استفاده از ربات بالا تنه، می‌تواند قسمت‌های خاصی از مغز را برای ایجاد قصد حرکت تحریک کند. پس در آینده می‌توانیم برنامه‌های درمانی موجود را با توجه به اهمیت بیشتر درگیر شدن قسمت‌های خاصی از مغز بهبود دهیم».

در واقع چند سال طول کشید تا این آزمایش به اتمام رسید. زیرا یافتن بیماران مناسب که مایل به شرکت بودند مشکل بود. روش‌های درمانی پیشین، آنها را ناکام گذاشته بود و انگیزه خوبی نداشتند. با این حال، پس از چهار هفته و در مجموع پس از تنها ۱۲ جلسه، سامانه جدید توانبخشی نتایج چشمگیری را نشان داد. ۸۰٪ از شرکت کنندگان در نتایج عملکرد بالینی مرتبط، پیشرفت داشتند.

بیشتر بخوانیم:

>> معلولان کوادری پلژی در رقابت رابط های مغز و رایانه المپیک سایبورگ ها

>> فناوریهایی که به توانبخشی و بازیابی حرکتی افراد پاراپلژیک کمک خواهند کرد

منبع: University of Houston

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»