بیماری ALS به عنوان یک بیماری عصبی کیفیت زندگی بیماران را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. برای مبتلایان به ALS انجام توانبخشی بسیار مهم است. به همین دلیل پژوهشگران همواره به دنبال روش‌های بهتر توانبخشی هستند. پژوهشگران اینک با انجام آزمایش‌های متوالی با اسکلت بیرونی و به کمک مبتلایان به ALS به دنبال اثرات این نوع توانبخشی هستند. نتایج نخستین نشان می‌دهد که امکان سرکوب اثرات منفی بیماری با توانبخشی به کمک اسکلت بیرونی وجود دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این پژوهش از شما دعوت می‌شود مقاله زیر از مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی را دنبال نمایید.
ALS چیست؟
اسکلروز جانبی آمیتروفیک یا ALS یک بیماری پیشرونده عصبی است. ALS علائم مختلفی از جمله ضعف عضلات، دشواری در بلع غذا(dysphagia)، دشواری در سخن گفتن به علت نقص اعصاب یا dysarthria و مشکلات تنفسی را نشان می‌دهد. این بیماری در مدتی بین ۳ تا ۵ سال منجر به مرگ می‌شود.
در حال حاضر riluzole و edaravone تنها داروهای تائید شده این بیماری هستند. از آن‌جا این داروها ضعف عضلات یا آتروفی را در بیمار بهبود نمی‌دهند، شاید برای بیمار درک لزوم مصرف آن‌ها دشوار باشد. در حال حاضر ALS یک بیماری بدون درمان است. توانبخشی بخش مهمی از برنامه روزانه بیمارن مبتلا به ALS است که با حفظ توانایی جسمی آنان به حفظ کیفیت زندگی تا حد ممکن کمک می‌کند.
توانبخشی با اسکلت بیرونی برای متبلایان به ALS
اسکلت بیرونی Hybrid Assistive Limb یا HAL یک پوشیدنی ربات مانند است که قسمت پایین تنه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. HAL بر اساس یک فناوری نوین با نام cybernics ساخته شده است که به واسطه آن انسان و ماشین اطلاعات را در لحظه با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند. به این صورت این پوشیدنی حرکات دلخواه کاربر را پشتیبانی می‌کند و این حرکات را برای کاربر آسان می‌سازد. HAL با تشخیص سیگنال‌های بیوالکتریکی از روی سطح پوست این حرکات را انجام می‌دهد.
آزمایش کلینیکی با HAL برای کاهش اثرات اسکلروز جانبی آمیتروفیک
پروفسور Kano Osamu دارنده مدرک تخصصی دکتری پزشکی و همکاران وی اثرات توانبخشی با HAL را در بیماران مبتلا به ALS بررسی کردند. آنان یک پژوهش مدون را از ژانویه تا دسامبر سال ۲۰۱۹ در مرکز پزشکی دانشاه Omori انجام دادند. در این پژوهش شرکت کننده باید مشکلاتی برای حفظ تعادل در حین راه رفتن برای بیشتر از ده متر می‌داشت. این شرایط با کمک یک پرستاریا واکر نیز می‌توانست صادق باشد. برنامه این گروه شامل جلسات ۲۰-۴۰ دقیقه‌ای مستمر برای ۲-۳ روز در هفته برای دست کم چهار هفته متوالی بود. به واسطه تمرینات این جلسات گروه مشاهده کردند که به طور متوسط مسافت طی شده در ۲ دقیقه افزایش یافت و از ۷۳.۸۷ متر به ۸۹.۹۴ متر رسید.
نتایج این گروه نشان از بهبود سایر مشخصات راه رفتن نیز داشت. در واقع توانبخشی cybernic توانایی راه رفتن بیماران متبلا به ALS را بهبود می‌بخشید. این پژوهش‌ها نشان می‌دهد که اگر توانبخشی cybernic ادامه یابد امکان سرکوب اثرات مخرف ALS و بهبود کیفیت زندگی فرد وجود دارد. هرچند به جزئیات بیشتری در این خصوص نیاز است، امیدواریم این پژوهش‌ها ادامه یابد. نتایج این پژوهش در قالب یک مقاله در Journal
of Clinical Neuroscience به چاپ رسیده است.
رمزگشایی حرکت و گفتار از سیگنال مغزی افراد تتراپلژی
راهی شگفت انگیز برای تسهیل راه رفتن
منبع: medicalexpress
«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»
