رایان یوشک (Ryan Youshock)، بیست وپنج ساله و ساکن غرب اسکرانتون، دست چپ خود را چهار سال پیش در یک حادثه اسکی از دست داد. در این حادثه عصب‌های شانه‌اش کاملاً از بین رفتند. او از سال گذشته از یک دست زیستی مصنوعی استفاده می‌کند تا بتواند برخی از کارهای روزانه زندگیش را انجام دهد.
در سال ۲۰۱۱ یک شب در دامنه‌های اسکی، رایان برای محکم کردن تخته اسکی به طرف مسیر اسکی رفت. وی چهار روز بعد روی تخت بیمارستان به هوش آمد.
جراحان مغز و اعصاب برآورد کردند اسکی بازی که با آقای یوشک برخورد کرده با سرعتی بین ۵۵ تا ۶۵ مایل در ساعت در حال حرکت بوده است. طی این برخورد عصب‌هایی از ستون فقرات که به دست چپ می‌رفتند قطع شدند. طبق گفته پزشکان چنین آسیبی معمولاً در تصادفات موتورسیکلت با سرعت بالا اتفاق می‌افتد.
آسیب‌های عصبی داخلی در دست او جبران ناپذیر بود. در ماه ژوئن سال گذشته، پس از چهار سال و تعدادی جراحی ناموفق، یوشک از غرب اسکرانتون به اندازه کافی ادامه داده بود. او از پزشکان خواست تا دستش را قطع کنند. او گفت: «این یک زنگ خطر است. تا زمانی که دست چپتان را از دست نداده‌اید شما متوجه نمی‌شوید که چه مقدار از آن استفاده می‌کنید.»
دست زیستی هوشمند
در ماه دسامبر برای آقای یوشک یک دست مصنوعی پیشرفته نصب شد. این دست پنج انگشت دارد و قابلیت چرخش مچ دست و خم شدن آرنج را دارد که دقیقاً شبیه یک دست واقعی است. این فناوری به عضلات باقی مانده متصل می‌شود و به مقاصد فرد برای حرکت انگشتان دست پاسخ می‌دهد.
بلر لاک، از بنیانگذاران Coapt، شرکت نوپای فناوری شیکاگو که مغز پردازنده موجود در دست مصنوعی آقای یوشک را ساخته است، عملکرد این فناوری را با «یاد دادن دستورهای صوتی دلخواه به یک گوشی هوشمند و دریافت پاسخ مناسب» مقایسه می کند. فناوری طراحی شده قابلیت انطباق دارد، بنابراین با صرف زمان بیشتر برای آموزش، قدرت پاسخ دست بهبود می یابد. وی می‌گوید: «این مانند گفتن عبارات مختلف به تلفن همراه است. عضلات بدن مجموعه‌ای متفاوت از اطلاعات را به الکترودهای سامانه ما می‌گویند و ما آن را آموزش می‌دهیم.»
چهار شرکت برای ساخت دست زیستی آقای یوشک همکاری کردند: Coapt مهندسی مغز را انجام داد، درمانگاه Hanger سوکتی که به محل قطع شدگی متصل می‌شود را ساخته، شرکت آلمانی Ottobock آرنج را ساخته و Touch Bionics دست لمسی را طراحی کرده، که شامل یک انگشت اشاره می‌شود و قابلیت استفاده با صفحه نمایش لمسی را نیز دارد.
سوزان استوت، رئیس انجمن قطع عضو در ویرجینیا اعلام کرد: حدود ۲ میلیون نفر در ایالات متحده دچار قطع عضو هستند که حدود ۶۹۰،۰۰۰ نفر از آنها اندام فوقانی خود را از دست داده‌اند.
طبق گفته‌های آقای لاک شمارش بیماران قطع عضو از لحاظ تاریخی به دلایل گوناگون دشوار بوده است از جمله اینکه چه کسانی داده‌ها را جمع‌آوری کنند و به چه دلیل اینکار را انجام دهند. Coapt ارقام به طور قابل توجهی کمتر ارائه می‌دهد: از حدود ۱٫۱ میلیون بیمار قطع عضو در ایالات متحده، ۱۰۵٫۰۰۰ نفر از آنها قطع عضو اندام فوقانی هستند. به گفته آقای لاک احتمالاً ارقام اصلی عددی بین ارقام Coapt و انجمن است.
دست زیستی آقای یوشک به کمک تسمه روی قفسه سینه سمت راست نگه داشته شده و به او برای انجام کارهای ساده کمک می‌کند مانند نگه داشتن نوت بوک برای نوشتن و یا باز کردن یک بطری آب. او گفت: «سرگرمی من نجاری و کار بر روی ماشین است و این دست برای انجام کارهای عادی بسیار به من کمک می‌کند».
آقای یوشک در حال تحصیل در رشته بازاریابی دانشگاه اسکرانتون است. او می‌خواهد در زمینه تبلیغات کار کند و چنین فناوری‌هایی که استقلال را به افراد بازمی‌گرداند، ترویج دهد.
امیدوار بودن
پس از ۱۱ عمل جراحی و دو عمل جراحی خطرناک‌تر برای از بین بردن عصب‌های تشنجی و دردناک باقی‌مانده در دست قطع شده، آقای یوشک هنوز درد را حس می‌کند که با تغییرات آب و هوا بدتر هم می‌شود. علی‌رغم همه این‌ها، او هنوز خوش‌بین است.
یک برنامه آی پاد به او اجازه می‌دهد تا حرکت‌های پیچیده دست را انجام دهد و فلزی که با اعضای داخلی دست در تماس است به سادگی عضلات باقی‌مانده را لمس می‌کند تا سیگنال‌های عضلانی را تفسیر و با انگشتان دست تعامل داشته باشد. یک سیم به شانه راست متصل شده که به اواجازه می‌دهد تا آرنج خود را بلند کند و پایین آورد. او چهار انگشت و یک انگشت شست دارد و می تواند مچ خود را ۳۶۰ درجه بچرخاند.
این فناوری پیشرفتهای است با این حال به هیچ وجه جایگزین مناسب دست واقعی نیست. کنترل حرکات مقدار زیادی تمرکز و تلاش می‌خواهد هر چند که با گذشت زمان راحت‌تر هم می‌شود.
فرآیندی پرهزینه
پرداخت پول برای یک پروتز مصنوعی یکی از چالش‌های بزرگ است. شرکت‌های بیمه به سختی فناوریهای جدید را پوشش می‌دهند. خانم استوت گفت: «پوشش بیمه و سیاست بازپرداخت نشان دهنده موانع مهم برای تحقق منافع کامل این فناوری است. این یک مسئله بزرگ است. ما می‌توانیم محصولات بسیاری برای انجام کارهای بزرگ اختراع کنیم اما اگر شما نتوانید آنها را تهیه کنید و قادر به تقبل هزینه آنها نباشید، هیچ سودی ندارند». سندی، مادر آقای یوشک گفت که روند درخواست از شرکت بیمه برای آنها خیلی طولانی بود اما در نهایت شرکت بیمه هزینه آن را متقبل شد. «شما باید توجیه کنید که چرا به یک دست نیاز دارید و نه یک قلاب و این که چرا یک فرد ۲۵ ساله به دست زیستی نیاز دارد».
هزینه یک بازوی مصنوعی می‌تواند برای هر فرد متفاوت باشد. خانم یوشک می‌گوید: «هزینه پروتز پسرش حدود ۲۱۴،۰۰۰ دلار است و این شامل زمان صرف شده در درمان و آموزش نمی‌باشد».
آقای لاک برای ارائه یک قیمت متوسط مردد بود زیرا شرایط برای هر فرد منحصر به فرد است. این پروتزها برای بازه زمانی سه تا پنج سال و یا بیشتر طراحی شده‌اند. Joe Ksiaskiewicz یک متخصص اعضای مصنوعی در درمانگاه Hanger در آستین تگزاس می‌گوید: «قطعات را می‌توان از هم جدا کرد و لازم نیست همزمان همه‌ی قطعات را تعویض کرد». به گفته وی پرونده آقای یوشک به دلیل ماهیت آسیب، منحصر به فرد و بسیار تخصصی بود. یک دست زیستی معمولی مشابه دست آقای یوشک بین ۱۰۰،۰۰۰ تا ۱۲۵،۰۰۰ دلار هزینه دارد.
خانم استوت گفت: در هر مورد، بیمار، پزشک و متخصص اعضای مصنوعی باید با هم تصمیم بگیرند که چه چیزی به نفع بیمار است و پس از آن شرکت بیمه را برای پرداخت آن متقاعد کنند. او در آخر افزود: «چیزی بهتر از دستی که خدا به ما داده وجود ندارد».
منبع: The Times Tribune
