آیا باید به حسگر اکسیژن خون شرکت اپل اعتماد داشت؟

در حال حاضر که بحران کرونا به وجود آمده، اکسیمترهای(اکسیژن سنج)­ جدید در قفسه‌­ی بسیاری از داروخانه­‌ها مشاهده می‌­شود. ولی آیا چنین دستگاهی نباید به ساعت‌­های مچی تعلق داشته باشد؟ در ادامه این مقاله از مجله فناوری‌های توان افزا و پوشیدنی در مورد ساعت هوشمند مجهز به این حسگر، متعلق به شرکت Apple، صحبت خواهیم کرد.

آیا باید به حسگر اکسیژن خون شرکت اپل اعتماد داشت؟

در روزهای اولیه شیوع ویروس کرونا، تنها ماسک‌های صورت و ضد عفونی کننده­‌های دست نبودند که از قفسه­‌های داروخانه‌­ها خارج می‌شدند. اکسیمتر نیز با کمبود مواجه شد، زیرا اخباری مبنی بر اینکه افت اکسیژن خون می تواند نشانه­‌ی ابتلا به ویروس کرونا باشد، منتشر شد.

این دستگاه الکترونیکی ارزان از لامپ­‌های LED و فوتودیودها برای تعیین سطح اکسیژن خون استفاده می­‌کند. روش عملکرد آن به این گونه است که، سلول‌های اکسیژن­دار، نور مادون قرمز بیشتری نسبت به سلول­‌های که فاقد اکسیژن هستند، جذب می کنند. با استفاده از این اطلاعات، الگوریتم­‌ها می‌­توانند سطح اکسیژن خون را محاسبه کنند. برای اکثر افراد سالم درصد اکسیژن در خون آن­ها بالای ۹۰ درصد است. در مواردی که افراد به ویروس کرونا مبتلا شده باشند، این میزان به ۸۰ درصد کاهش می­‌یابد. بنابراین ایده­‌ی این که بتوان چنین دستگاهی را بر روی دست داشتن، ایده­‌ی خوبی به نظر می رسد.

سازندگاه پوشیدنی ها در پی ارائه حسگرهای اکسیمتر

اکنون با گذشت شش ماه از همه گیری این ویروس، جای تعجب ندارد که تولیدکنندگان لوازم الکترونیکی، مزایایی که پوشیدنی‌­های حاوی اکسیمتر می‌تواند به همرا داشته باشد را تبلیغ کنند. این حسگرها هزینه زیادی ندارند و از باتری زیادی استفاده نمی‌­کنند و می­‌توانند تعداد کمی از مصرف کنندگان که به دنبال احساس امنیت هستند را جذب کنند.

اپل آخرین شرکتی است که می‌تواند امکان استفاده از اکسیمتر را برای مشتریان خود به ارمغان بیاورد(شرکت­های Fitbit و Garmin پیش از همه گیری ویروس کرونا این امکان را به محصولات خود افزوده­‌اند). طبق آنچه اپل هفته گذشته در مراسم معرفی اپل واچ سری ۶ گفت، در این سری، از چهار گروه از LEDهای سبز، قرمز و مادون قرمز به همراه چهار دیود نوری استفاده شده است و الگوریتم‌­های پیشرفت‌ه­ای برای تعیین سطح اکسیژن خون به کار گرفته شده است. (LEDهای قرمز و مادون قرمز در اندازه گیری اکسیژن نقش دارند و LED سبز می­تواند میزان نبض را بسنجد) حسگرهایی که در پشت ساعت نصب شده­‌اند، بالای مچ دست را لمس می‌کنند و به این صورت در طول شبانه روز و به صورت خودکار بر روی این علائم حیاتی نظارت دارند.

اپل این ابزار را به عنوان وسیله‌­ای کاربردی در زمینه­‌ی تناسب اندام و سلامتی تبلیغ می­‌کند، به این معنی که تأیید FDA را ندارد تا به عنوان یک دستگاه پزشکی به بازار عرضه شود. البته بدست آوردن تاییدیه از FDA به زمان نیاز دارد. اما بدون این تأیید، دشوار است که بدانید دقیقا این دستگاه چقدر دقیق است.

آیا دقت اکسیمترهای تجاری کافی است؟

در حقیقت، دقت عملکرد بسیاری از اکسیمترهای موجود در بازار، سوال برانگیز است. Steve Xu که تخصص او مهندسی پزشکی است و مدیریت بخش پزشکی مرکز زیستی و الکترونیکی دانشگاه نورث وسترن را بر عهده دارد، گفت: “ ساخت یک اکسیمتر، حتی برای یک پروژه طراحی مهندسی درجه یک، نسبتاً ساده است، اما ساخت یک محصول خوب که از نظر بالینی قابل اعتماد باشد، واقعاً دشوار است. “

گفتن این که آیا اپل کار خود را در این پروژه به خوبی انجام داده، دشوار است. علاوه بر مسائل مربوط به سازگاری با رنگ‌های مختلف پوست افراد، سازگاری با حرکات دست و بر طرف کردن چالش‌های طراحی که در ساخت یک اکسیمتر مطرح است، مانند قرار دادن حسگرها در بالای مچ دست، دشواری این موضوع را افزایش می‌دهد. اکسیمترهای مورد استفاده در بیمارستان‌ها و همچنین دستگاه­‌هایی که مستقلا در داروخانه‌­ها فروخته می­‌شوند، معمولاً بر روی نوک انگشتان قرار می‌گیرند و یا گاهی اوقات به لاله گوش می چسبند.

Xu می گوید: ” برای چنین کاری این قسمت­‌های بدن به دلیل این که مویرگ‌­های بیشتری دارند نسبت به پشت مچ دست برتری دارند و به سیگنال‌­ها واکنش بهتری نشان می­‌دهند.”

حسگرهای اکسیژن خون که بر روی مچ دست قرار می­‌گیرند میبایست به نوری که منعکس می‌شود، متکی باشند در حالی که نوک انگشتان به اندازه کافی برای عبور نور تابیده شده نازک هستند. در این صورت نیز از دقت حسگرهایی که بر روی مچ قرار می‌گرند کاسته می‌شود.

آیا باید به حسگر اکسیژن خون شرکت اپل اعتماد داشت؟

عقیده مدیران ارشد دست اندرکار ساخت اکسیمترها

Xu می­گوید: “ این لزوما بد نیست ولی در مقایسه با اکسیمترهایی که بر روی مکان مطلوب‌تری قرار می‌گیرند، دقت پایین­‌تر خواهد داشت.

William McMillan، بنیانگزار و مدیر ارشد علمی شرکت Profusa که تولید کننده حسگرهای زیستی قابل کاشت است، می‌­گوید: ” من هرگز یک اکسیمتر را بر روی مچ دست قرار نمیدهم، زیرا مچ دست تحرکات زیادی دارد و این موضوع، اندازه گیری مداوم را با اختلال مواجه می­کند. (ساعتهای اپل دارای حسگرهای حرکتی هستند که می توانند به آن در شناسایی لحظات سکون کمک کنند.)

به عقیده Xu اپل می تواند دقت دستگاه خود را با گرفتن تاییدیه از FDA اثبات کند. روش آزمایش اکسیمترها کاملاً ثابت شده است.

مطالعه با استفاده از حسگرهای کنونی

حتی بدون این تاییدیه، افرادی چندین مطالعه‌ی بهداشتی را با استفاده از اکسیمتر اپل واچ آغاز کرده­‌اند. این مطالعات شامل بررسی نارسایی­‌های قلبی، مدیریت بیماری آسم و همچنین بررسی سطح اکسیژن خون به عنوان نشانه‌­ای از ابتلا به ویروس کرونا، می‌شود. البته Xu و McMillan بسیار محتاطانه نسبت به این بررسی­‌ها خوش بین هستند.

Xu می گوید: “مقیاس شرکت‌هایی مانند اپل و Fitbit بسیار بیشتر از اکثر شرکت‌هایی است که در زمینه‌ی تجهیزات پزشکی فعالیت می­‌کنند. به جز شرکت‌­های Apple و Fitbit و Samsung، شرکت­‌های دیگر نمی‌­توانند یک میلیون دستگاه در جهان مستقر کنند و داده­‌های وارد شده به آن­‌ها را تحت مدیریت داشته باشند. بنابراین ما باید این مطالعات را انجام دهیم و ببینیم که کیفیت عملکرد آنها چگونه است، اما باید بدانیم که خوش بینی­‌های کاذب بسیاری نیز وجود دارد. شاید معلوم شود که این یک ابزاری مفید برای غربالگری است، اما این مسئله هنوز قطعی نشده است.

McMillan میگوید: ” از آنجا که به نظر نمی رسد این دستگاه خیلی دقیق باشد و این یک گروه کنترل را شامل نمی­شود، آنها برای این بررسی به یک گروه بزرگ نیاز دارند تا نتایج حاصل از داده­ها مورد اعتماد باشد.

ایا وجود حسگر اکسمتر روی ساعت های هوشمد لازم است؟

سوالی که مطرح می‌شود این است که، در نهایت، آیا قرار دادن چنین امکانی در یک ساعت مچی لازم است؟

هر چند این دستگاه­‌های پوشیدنی با چنین امکانی، می‌توانند وضعیت سطح اکسیژن خون را دائما مورد بررسی و گزارش قرار دهند اما Xu در این رابطه می­‌گوید: “ سطح اکسیژن خون در بدن اکثر افراد سالم بین ۹۷ تا ۹۹ درصد است و در صورتی که همه از این دستگاه استفاده کنند و زمانی که این درصد به ۹۲ برسد، احساس نگرانی کاربر را برمی­‌انگیزاند که به مراتب می­‌تواند تبعات بیشتری را از لحاظ سلامتی برای آن­ها به همراه داشته باشد. “


بیشتر بخوانیم:
حسگر منعطف پوستی برای کمک به بیماران ALS در برقراری ارتباط
ربات ها چگونه به نیروهای کمکی مبارزه با کرونا تبدیل شدند ؟


منبع: spectrum.ieee

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *