پژوهشگران دانشگاه دوک (Duke) یک نوع جدید ماده‌ی چاپ زیستی سه بعدی تولید کرده‌اند که امیدوارند بتوان از آن برای ایمپلنت غضروف بیمارانی با آسیب زانو استفاده کرد. با مجله‌ی فناوریهای توان افزا و پوشیدنی همراه باشید. Feichen Yang، که یکی از پژوهشگران این پروژه است، گفت «ما اولین هیدروژل با قابلیت استفاده در چاپ سه بعدی را توسعه داده‌ایم که مقاومت فشاری (compression strength) و کشسانی (elasticity) غضروف طبیعی را دارد….
با پیشرفت علم و فناوری داشتن چشم مصنوعی برای دیدن دوباره، دست مصنوعی و حتی ستون فقرات مصنوعی برای بازگرداندن توانایی حرکتی افراد پاراپلژی یا کوادری‌پلژی تنها یک آرزو نیست. اگرچه برخی از این فناوری‌ها در مراحل اولیه قرار دارد اما نویدبخش بسیاری از معلولان است. Dianne Ashworth فکر می‌کرد هرگز قادر به دیدن نخواهد بود (ABC RN: Jeremy Story Carter) در بهار سال ۱۹۸۴، چیزی غیر معمول برای بینایی Dianne Ashworth…
میکرو رباتهای مغناطیسی که از راه دور به وسیله میدان مغناطیسی کنترل می‌شوند، کاندیدای مناسبی برای تحویل دارو به نقاط خاصی از بدن انسان هستند. برای بسیاری از حالات درمانی به تعداد زیادی از این میکرو ربات‌ها نیاز است اما تاکنون روشی برای کنترل تک تک ربات‌ها در یک گروه وجود نداشت. حال پژوهشگران آلمانی به این روش دست پیدا کردند و هر یک از ربات‌ها را جداگانه توسط میدان مغناطیسی کنترل…
افراد مبتلا به بیماری نورون‌های حرکتی مانند ALS به تدریج عصب‌های کنترل کننده حرکات بدن خود و در نتیجه قدرت حرکت دست، پا، انگشتان و در نهایت حتی صورت خود را از دست می‌دهند. این افراد قادر به برقراری ارتباط با محیط پیرامون خود نیستند. اما پژوهشگران به کمک ایمپلنت‌های مغزی و رابط مغز و رایانه توانستند توانایی برقراری ارتباط را به این بیماران بازگردانند. در سال ۲۰۰۸ تشخیص داده شد که…
توانایی ایجاد ارتباط دوباره میان مغز و اندام‌ها پس از آسیب نخاعی تا چند سال پیش یک رویا بود اما اکنون به واقعیت پیوسته است. هم‌اکنون، گروهی از پژوهشگران دانشگاه ایالتی اورگان (Oregon State University) روی بازیابی حرکت اندام‌های بیماران آسیب نخاعی کار می‌کنند. آن‌ها از آرایه‌های کوچکی شامل الکترودهای کاشتنی استفاده می‌کنند. گروه پژوهشی قابلیت ایمپلنت‌ها را در یک گربه به نمایش گذاشته‌‌اند و نشان دادند که این روش نه تنها…
با افزایش نرخ عمل جراحی ماستکتومی در سال‌های اخیر که برای برداشتن سینه در بیماران مبتلا به سرطان سینه انجام می‌شود، بسیاری از بیماران مایل به انجام عمل جراحی پلاستیک برای بازسازی سینه هستند. برای جراحی پلاستیک و قرار دادن ایمپلنت، لازم است تا بافت‌های اطراف سینه ترمیم شود. استفاده از دستگاه جدید AeroForm راحت‌تر و مناسب‌تر و کارآمدتر از روش سنتی است. عمل جراحی ماستکتومی هنگامی که در دسامبر ۲۰۱۵، تشخیص داده…
تا کنون در زمینه بافت‌های انسانی پیشرفتهای خوبی داشته‌ایم. پیش از رشد دادن، بافت‌های انسان را در آزمایشگاه مشاهده کرده و حتی گام‌هایی برای چاپ سه‌بعدی آن برداشته‌ایم. حال پژوهشگران نوع جدیدی از ایمپلنت رگ‌های خونی رشد یافته در آزمایشگاه را آزمایش کرده‌اند. این رگ‌های ساخته شده توسط مهندسی زیستی پس از آنکه در بدن بیماری تحت دیالیز کلیه قرار گرفت نتایجی دلگرم کننده داشته است. این رگ‌های جدید نسبت به ایمپلنت‌های…
فناوریهای پیشرو همچون چاپ سه‌بعدی تأثیر بسیار زیادی بر دنیای پزشکی داشته‌اند و در حال حاضریک مادۀ جدید که به دست پژوهشگران کالج سلطنتی لندن و دانشگاه Milano-Bicocca توسعه داده شده است می‌تواند به ساخت ایمپلنت‌های جدید برای جایگزینی غضروف‌های آسیب دیده از جمله دیسک‌های بین مهره‌های ستون فقرات منجر شود. این مادۀ جدید افزون بر تقلید خواص غضروف طبیعی، رشد دوبارۀ غضروف آسیب‌دیده را نیز تسریع می‌کند. غضروف که در مفاصل…
پژوهشگران می‌گویند دستگاه‌های زیست تخریب‌پذیری که با استفاده از همان اثر مسبب الکتریسیتۀ ساکن انرژی تولید می‌کنند، می‌توانند برای تأمین توان ایمپلنت‌های الکترونیکی موقت و جذبی استفاده شوند. امروزه دستگاه‌های الکترونیکی کاشتنی به درمان همه چیز از قلب آسیب‌دیده تا صدمه‌های ناشی از ضربۀ مغزی کمک می‌کنند. برای نمونه، ضربان‌سازها می‌توانند به حفظ تپش منظم قلب کمک کنند و حسگرهای مغزی می‌توانند برای جلوگیری از تورم‌های خطرناک بر مغز نظارت کنند. با…
دستگاه‌های پزشکی کاشتنی معمولاً باید هوشمندی را فدای اندازه کنند. ضربان‌سازهای قلب و دیگر دستگاه‌های فعال با پردازنده‌های داخلی معمولاً ابعادی در حدود یک سانتی‌متر مکعب داشته و باید از طریق جراحی کاشته شوند. دستگاه‌های الکترونیکی کاشتنی کوچکتر به غیرفعال بودن، عدم بهره‌مندی از هوش محاسباتی و قابلیت ارسال سیگنال‌ها گرایش دارند. اکنون پژوهشگران پیش‌نمونۀ یک فرستندۀ رادیویی تزریقی را به نمایش گذاشتند که تنها ۱۰ میلی‌متر مکعب حجم دارد و می‌تواند سیگنال‌های رادیویی قوی را تا فاصلۀ ۵۰ سانتی‌متری و از میان بافتی با ضخامت ۳ سانتی‌متر ارسال کند.