توسعه‌ی بدن فیزیکی ربات از توسعه‌ی هوش ربات‌ها بسیار عقب‌تر است. بر خلاف هوش مصنوعی که در سال‌های اخیر به شدت مورد توجه قرار گرفته است، حوزه‌ی ترکیب بدن فیزیکی با هوش مصنوعی کشف نشده باقی مانده است. شاید دلیل این شکاف این باشد که تاکنون هیچ رویکرد آموزشی وجود ندارد که به دانش‌جویان و پژوهشگران آموزش دهد چگونه یک ربات را به صورت ترکیبی از هوش مصنوعی و بدن فیزیکی به عنوان یک واحد کامل هوش مصنوعی فیزیکی (Physical AI) طراحی کنند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد گام بعدی برای تبدیل ربات‌ها از ماشین‌های ساده به ربات‌های مستقل هوشمند، همکاری میان رشته‌ای پژوهشگران خواهد بود. چه رشته‌های علمی در تحول بزرگ آینده‌ی رباتیک نقش دارند؟ با مجله‌ی فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.

هوش مصنوعی فیزیکی (Physical AI)

Physical AI به ربات‌هایی گفته می‌شود که از نظر ظاهری و رفتاری مشابه انسان و دیگر موجودات زنده طراحی شده باشند. ربات‌هایی با توانایی‌های ادراکی و اعضای زیستی. کاربرد ربات‌های هوش مصنوعی فیزیکی کمک به انسان‌ها در زندگی روزمره و مشاغل مختلف، انجام کارهای خطرناک، فعالیت در حوزه پزشکی، برقراری امنیت، ساخت و ساز و صنعت خواهد بود.

اگرچه ربات‌ها و موجودات زنده به صورت جداگانه وجود دارند، اما ظرفیت‌های ادراکی این دو ترکیب نشده‌اند. هنوز ربات مستقلی وجود ندارد که بتواند با محیط پیرامون خود و با انسان‌ها به روش مشابه هوش مصنوعی رایانه‌ها و گوشی‌های هوشمند ارتباط برقرار کنند.

مفهوم هوش مصنوعی فیزیکی به تازگی در پژوهشی در مجله‌ی Nature Machine Intelligence منتشر شده است. در این پژوهش، رویکردی با هدف غلبه بر شکاف میان پیشرفت هوش مصنوعی و بدن فیزیکی ربات‌ها پیشنهاد شده است. ترکیب رشته‌های علمی برای هدایت پژوهشگران و دانشجویان آینده به سوی ساخت ربات‌های دارای اعضای زیستی هوشمند و توانایی ادراکی از جمله پیشنهادهای محققان این مقاله است. توسعه‌ی کنترل بدنی و خودمختاری و حس کردن محیط پیرامون به طور همزمان از نیازهای یک ربات هوشمند با اعضای زیستی است. نویسندگان پنج رشته‌ی اصلی را که برای ایجاد هوش مصنوعی فیزیکی نیاز است نام بردند: علم ماده، مهندسی مکانیک، علوم رایانه، زیست شناسی و شیمی.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد آموزش علم مواد، مهندسی مکانیک، علوم رایانه، زیست شناسی و شیمی، مهارت‌های لازم برای ایجاد ربات‌های هوش مصنوعی را به دانشجویان می‌دهد. هم‌‌اکنون هوش مصنوعی به گوشی‌های هوشمند و رایانه‌ها و سامانه‌های محاسبات فشرده‌ی داده محدود می‌شود. محققان در تلاش هستند به هوش مصنوعی در معنای گسترده‌تر بپردازند. ترکیب مفاهیم فیزیکی و سامانه‌های یادگیری و حسگرهای پیاده‌سازی شده و محرک‌های مکانیکی مفهوم تازه‌ای به هوش مصنوعی و ربات‌ها خواهد بخشید.

هوش مصنوعی فیزیکی گستره‌ی جدید در علم رباتیک به شمار می‌آید. توسعه‌ی مهارت‌های یکپارچه و بین رشته‌ای می‌تواند برخی چالش‌های پژوهشگران را در ایجاد ربات‌های هوشمند آینده حل کند. دستیابی به ربات‌هایی که از نظر عملکرد به طبیعت و موجودات زنده شبیه باشند، نیازمند ترکیب علم رباتیک رایج با دیگر رشته‌های علمی است. در آینده، مشارکت‌های میان رشته‌ای بسیار اهمیت پیدا می‌کند. هم‌اکنون در محیطهای دانشگاهی، رشته‌های متفاوتی در حوزه‌ی رباتیک با یکدیگرهمکاری می‌کنند. زمان آن رسیده است به جای کسب دانش‌های تخصصی در حوزه‌ی کوچک و متمرکز، به کارهای میان‌رشته‌ای بها داده شود.

خلق ربات‌های مستقل که بتوانند با انسان و محیط پیرامون تعامل داشته باشد غیرممکن به نظر می‌رسد. با ورود تخصص‌های هوش مصنوعی فیزیکی در محیط‌های دانشگاهی و آموزشی این غیرممکن به ممکن تبدیل خواهد شد.

بیشتر بخوانیم:

>>تعامل اجتماعی هوش مصنوعی‌ با انسان ها تنها با داشتن بدن فیزیکی تحقق می یابد
>>فناوری اپتوژنتیک و کنترل سلول های مغزی بدون نیاز به ایمپلنت
>>آغاز عصری که افراد پاراپلژیک با اسکلت های بیرونی و کلاه های EEG دوباره راه می روند

منبع: techxplore

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی) مجاز است»