فرض کنید ناچارید برای چندین ساعت یک کوله پشتی ۴۵ کیلوگرمی پر از لوازم را با خود جابجا کنید. این کاری است که برخی سربازان ناچارند انجام دهند و خطرهای آن از جمله آسیبهای ستون فقرات و پاها را به جان بخرند. مهندسان وزارت دفاع استرالیا برای حل این مشکل یک اسکلت بیرونی ساختهاند که میتواند دو سوم وزن کوله پشتی را مستقیم به زمین منتقل کند.
البته ما پیش از این دربارۀ اسکلتهای بیرونی کاهندۀ وزن بار چیزهایی دیده بودیم. همگی آنها پیچیده، نیازمند منبع الکتریکی، پردازنده و باتریهای سنگین هستند. برخلاف آنها این مدل استرالیایی ارزانقیمت کمتر از ۳ کیلوگرم وزن دارد و از دو کابل سادۀ Bowden (کابلهایی فولادی که در یک محفظۀ جداگانه خم میشوند) بهره میبرد. این کابلها از قاب محکم کوله پشتی و از پشت کاربر از طریق آتلهای کنار پاها به چکمههای کاربر وصل میشوند.
نمایندۀ وزارت دفاع استرالیا توضیح داد:
«کابلهای Bowden معمولاً برای انتقال نیروهای کششی (مانند کلاچ ترمز موتورسیکلت) به کار میروند. با این حال پوشش خارجی این کابلها جلو پیچ خوردگی آنها را میگیرد و همین ویژگی آنها را قادر میسازد تا بتوانند نیروی اعمال شده را انتقال دهند. (مثلاً در سکان هدایت قایق) و از همین ویژگی است که در اسکلت خارجی برای انتقال وزن کوله پشتی به زمین بهره برده ایم.»
افزون بر این از آنجا که این کابلها انعطافپذیرند، میتوانند همراه کاربر خم شوند و بنابراین محدود کنندۀ حرکت وی نیستند. ضمن اینکه هنگامی که کاربر نیازی به آنها نداشته باشد میتواند وسیله را جمع کرده و داخل کوله پشتی خود بگذارد.
اگرچه این اسکلت بیرونی هنوز در مرحلۀ طراحی و آزمون قرار دارد اما آزمونهای اولیه نشان داده است که این طراحی کارآمد است. امید میرود ساخته شدن این وسیله بتواند نه تنها برای ارتش بلکه برای کارهای مردم غیر نظامی مانند آتشنشانی و طبیعت گردی نیز مفید باشد.
وزارت دفاع دربارۀ این وسیله توضیحهایی داده است:
«کاربری که این وسیله را می پوشد نیرو، کنترل و تعادل لازم را برای بلند کردن و جابجایی بار فراهم میکند و این اسکلت بیرونی سبک نیز بخش زیادی از وزن بار را از شانه ها، ستون فقرات و پاهای کاربر برمیدارد و به زمین منتقل میکند. کاربر باید همواره بخشی از وزن بار را به دوش بکشد تا مرکز جرم کل مجموعه در جای مناسب قرار گیرد و تعادل کاربر هنگام راه رفتن حفظ شود.»
بد نیست بدانید دانشمندان در دانشگاه Carnegie Mellon و دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی نیز مشغول کار بر روی سامانه ای مشابه برای بهبود بازدهی پیاده روی هستند.
منبع: gizmag