کسانی که به سندرم locked-in مبتلا می‌شوند معمولاً قادر به صحبت نیستند. پژوهشگران دانشگاه San Diego مشغول ساختن سامانه‌ای برای استفاده از چشم برای برقراری ارتباط هستند.
سخن گفتن بخشی از کارهای روزمرۀ زندگی است. چه سلام کردن به اطرافیان باشد و چه صحبت کردن با خود برای یادآوری انجام کاری. آیا شما می‌توانید خود را در حالتی تصور کنید که نتوانید حتی یک کلمه حرف بزنید؟ اتفاقی که برای مبتلایان به سندرم locked-in رخ می‌دهد دقیقاً همین است. در این وضعیت شخص کاملاً هوشیار است اما نمی‌تواند حرکت کند یا به طور شفاهی ارتباط برقرار کند. زیرا تقریباً همۀ ماهیچه‌های ارادی وی فلج شده‌اند. خوشبختانه به کمک فناوری می‌توان کاری کرد تا این افراد بتوانند دوباره سخن بگویند.
پژوهشگران دانشکدۀ مهندسی Jacobs دانشگاه San Diego مشغول کار بر روی یک فناوری توانمندسازی (Assistive technology) برای کمک به این نوع معلولان هستند. آن‌ها مشغول ساختن سامانه‌ای هستند که با دنبال کردن حرکت چشمهای کاربر به او امکان برقراری ارتباط بدهد. این شیوه برای مبتلایان به سندرم locked-in بسیار مناسب است. زیرا آن‌ها معمولاً قادر به کنترل چشمهای خود هستند.
تا کنون یک پیش‌نمونه از این سامانه به نام EyeHome ساخته شده که واسط کاربری آن شبیه به تلفن همراه است و هدایت آن با پیدا کردن محل خیره شدن چشمان کاربر بر روی صفحه نمایش انجام می‌شود. مثلاً نگاه کردن به یک سو برای فرستادن پیام و به سوی دیگر برای باز کردن نرم‌افزار شبکه‌های اجتماعی. این گروه مشغول کار بر روی نرم‌افزارهایی مانند کتاب خوان، سازهای موسیقی و موتورهای تبدیل نوشتار به گفتار هستند تا بتوانند آن‌ها را با این سامانه اجرا کنند.
به نظر می‌رسد این سامانۀ نوآورانه راهکار خوبی باشد. اما باید بدانید که این سامانه هنوز گامهای نخستین خود را بر می‌دارد. ایدۀ ساختن این سامانه به پاییز سال گذشته و زمانی باز می‌گردد که Nadir Weibel یکی از پژوهشگران دانشکدۀ علوم و مهندسی دانشجویان کلاسش را تشویق به ابداع روشهایی برای کمک به مبتلایان به سندرم locked-in کرد. در پایان نیمسال بسیاری از دانشجویان با ایده‌های مبتنی بر سامانه‌های تعقیب وضعیت چشم و ابزارهایی مانند Google Glass به سراغ او آمدند. این گروه پژوهشی توانست کمک هزینه‌ای ۳۰۰۰۰ دلاری از بنیاد Moxie که یک بنیاد عام المنفعه است بگیرد.
پیش نمونه‌ای از رابط کاربری نرم‌افزار تعقیب وضعیت چشم EyeHome
Weibel در یک مصاحبه بیان داشت:
«گرفتن کمک مالی برای پروژه ای اینچنینی که کاری بسیار تجربی است واقعاً دشوار است. با این حال بنیاد Moxie حاضر شد تا از آغاز کار از ما حمایت کند. به لطف سرمایه‌گذاری آن‌ها ما می‌توانیم به پژوهشهای خود ادامه دهیم و سامانه را در مقیاس بزرگ تولید کنیم. در همین حال می‌توانیم فرصتی به دانشجویانمان بدهیم تا چیزهایی را که در کلاس می آموزند در عمل پیاده کنند. دانشجویان نیز خود مشتاقند چنین تجربه‌ای داشته باشند.»
منبع: element14
