دنیایی که انسان‌ها ساخته‌اند برای بدنهایی با دو پا ساخته شده که بتوانند ضمن حرکت کردن تعادل خود را نیز حفظ کند و بازوهایی که بتوانند اجسام را بردارند. گاهی وقتها فضاهای دست‌ساختۀ انسان‌ها خشن و زمخت می‌شوند اما هنوز هم نیازمند دستانی با کارایی دست انسان هستند. این فلسفۀ اصلی رقابتهای رباتیکی امدادی DARPA بود که در آن گروههای شرکت کننده رباتهایی انسان نما ساختند تا بتوانند در شرایط اضطرایی به کمک ما بیایند و مثلاً قادر باشند در یک رآکتور هسته ای آسیب دیده وارد شده و یک شیر را ببندند.
ربات تازۀ پژوهشگران MIT که HERMES نام دارد نیز راهکاری برای چنین شرایطی است. HERMES یک ربات انسان‌نما است که توسط یک کاربر انسانی که اسکلتی خارجی در اختیار دارد از راه دور کنترل می‌شود و دارای بازخورد دهنده‌هایی در داخل خود است.
Joao Ramos دانشجوی دکتری این ربات را اینگونه توصیف می‌کند: «این ربات تلاشی است برای آنکه مغز انسان را داخل یک ربات قرار دهیم.» در این ربات، کاربر هدایت‌کننده در یک مکان امن و ربات در منطقۀ خطر قرار می‌گیرد. ربات دارای دو دست سه انگشتی است که ضمن داشتن نیروی کافی برای له کردن قوطی‌های نوشابه آنقدر ظرافت دارد که می‌تواند داخل یک فنجان قهوه بریزد.
باید گفت که نوآوری این ربات دستان آن نیست بلکه حسگرهای بکار رفته در آن است. برای آنکه این ربات شباهت بیشتری به انسان داشته باشد حسگرهای ربات، نیروی وارد شده به آن را به کاربر منتقل می‌کنند تا کاربر درک بهتری از پیرامون ربات داشته باشد و بتواند حرکت ربات را مانند حرکتهای طبیعی یک انسان تصحیح کند. ربات از این بازخوردها چیزهایی یاد می‌گیرد.
کنترلگرهای بخش ناوبری که کاربر انسانی در آن قرار می‌گیرد دستان ربات را کنترل می‌کنند. یک دوربین نیز که روی سر ربات نصب شده تصاویری را که ربات می‌بیند به کاربر منتقل می‌کند. بنابراین حضور ربات مانند حضور کاربر در محل است.
Albert Wang دیگر دانشجوی دکترایی که بر روی HERMES کار می‌کند می‌گوید برنامۀ آیندۀ ما برای این ربات ترکیب کردن کنترل خودگردان با «هوش انسانی» است. پس اگر در آینده یک ربات امدادگر را دیدید که مشغول سوراخ کردن یک دیوار است احتمالاً یک انسان دارد آن را کنترل می‌کند.
ویدئوی زیر را دربارۀ HERMES ببینید:
منبع: popsci.com
