در سال ۱۹۹۱، مشت زن معروف جهان محمد‌علی کلی، به رغم اینکه از بیماری پارکینسون رنج می‌برد، برای حمل مشعل المپیک در بازی‌های المپیک آتلانتا انتخاب شد. این لحظه، تاریخی بود و برای پسر جوانی که سال‌ها بعد فیلم این رویداد را تماشا کرد بسیار الهام‌بخش بود. Utkarsh Tandon پسر جوانی که از محمدعلی الهام گرفت، اکنون دانش‌آموز دبیرستان Cupertino در کالیفرنیا است و یک انگشتر چاپ‌سه‌بعدی را ساخته است که می‌تواند بر لرزش‌های بیماران مبتلا به پارکینسون نظارت کرده و آنها را به داده‌هایی قابل دسترس برای مطالعۀ علایم پارکینسون از طریق نرم‌افزار گوشی تلفن همراه ترجمه کند.

این پروژه که OneRing نامگذاری شده است، در سال ۲۰۱۴ که Tandon دانش‌آموز سال اول دبیرستان بود آغاز شد. او توسعۀ یک مدل یادگیری ماشین را که قادر به جمع‌آوری داده برای افراد مبتلا به پارکینسون بود به عنوان پروژۀ خود برای نمایشگاه علوم انتخاب کرد. این پروژه در این نمایشگاه مقام نخست را کسب کرد و در ادامه کمکی مالی از موسسۀ پژوهش‌های مغز دانشگاه کالیفرنیا دریافت کرد که به Tandon اجازه داد کارش را ادامه دهد. این دستگاه نظارت بر علایم پارکینسون با کمک‌های مالی بیشتر توسعه یافت و اکنون OneRing کمپینی را در تارنمای Kickstarter برای آغاز تولید و توزیع آن در کلینیک‌های پارکینسون راه ‌انداخته است.

برای آگاهی افراد ناآشنا با این بیماری، باید گفت پارکینسون یک بیماری از بین برندۀ سامانۀ عصبی است که بیش از ۱۰ میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. این بیماری خود را به صورت از دست رفتن کنترل سامانۀ حرکتی انسان و حرکت‌های غیرارادی مانند لرزش، سفت شدن و کندی نشان می‌دهد.

دستگاه OneRing فناوری یادگیری هوشمند ماشین را برای اندازه‌گیری و نظارت بر لرزش‌ها و حرکت‌های بیماران پارکینسون بکار می‌گیرد تا به پزشکان و بیماران کمک کند تا درک بهتری از شرایط داشته و داروهای موثر برای تسکین علائم را تعیین کنند. این محصول، یک انگشتر چاپ سه‌بعدی ساخته شده از پلاستیک است که به یک تراشۀ بلوتوث مجهز شده که آن را به نرم‌افزار تلفن همراه OneRing متصل می‌کند. Tandon الگوریتمی را توسعه داده که اساساً به این فناوری اجازه می‌دهد لرزش‌ها را حس و طبقه‌بندی کند و داده‌ها را به صورت گزارش‌های مفصل روزانه ارائه نماید.

OneRing قادر است پس از نظارت بر علایم پارکینسون لرزش‌ها را به سه گروه تقسیم کند: دیسکینزی، کندی حرکت و لرزش. Tandon توضیح می‌دهد: «با این طبقه‌بندی، داده‌ها می‌تواند به صورت بسیار منسجم در گزارش‌ها آورده شود و پزشکان و بیماران آن را خوانده و توصیه‌های دارویی بسیار بهتری ارائه دهند». برای بکارگیری OneRing کافی است فرد در طی روز آن را پوشیده و نرم‌افزار موجود روی تلفن همراه مرتبط با آن را فعال کند.

در حال حاضر، برای تولید این حلقه Tandon فایل‌های دیجیتال سه‌بعدی را به Shapeways شرکت ارائه ‌دهندۀ خدمات چاپ سه‌بعدی ارسال می‌کند و مقادیر کمی سفارش می‌دهد. با کمپین Kickstarter او امیدوار است دستگاه‌های OneRing با اندازه‌های گوناگون را برای کلینیک‌های پارکینسون فراهم کند. ارسال این محصول‌ها برای آوریل سال ۲۰۱۶ برنامه‌ریزی شده است. تا کنون کمپین سرمایه‌گذاری جمعی بسیار موفق بوده به طوری که در کمتر از دو روز به پایان کمپین، هدف ۱۵۰۰ دلاری خود را دو برابر کرده است.

هنگامی که منابع مالی تأمین شود، Tandon توسعۀ محصول خود را از جنبۀ فنی و ظاهری ادامه خواهد داد. همانطور که Tandon می‌گوید: «این محصول باید چیزی باشد که مردم بخواهند آن را بپوشند. من می‌خواهم این دستگاه ظاهری خوب داشته باشد و کارهای تشخیصی را در پس‌زمینه انجام دهد». بخشی از این تحول ظاهری، ساخت حلقه‌های یک اندازه با بکارگیری مواد چاپ سه‌بعدی انعطاف‌پذیرتر است.

منبع: ۳ders.org