علم رباتیک مدت مدیدی است که به صورت یک علم مستقل معرفی شده است. هر چند دستگاههای خودکار سالها پیش به جهان عرضه شد، نخستین رباتها تا پیش از انقلاب صنعتی وجود نداشتند. در واقع مفهوم ربات، Android و ربات انسان نما در این زمان مطرح شد. از آن زمان مهندسین بسیاری برای توسعه و شکل دادن به علم رباتیک تلاش کردهاند. در این مقاله از مجلهی فناوریهای توانافزا و پوشیدنی و مقالهای که در ادامهی آن منتشر خواهد شد ۱۵ تن از این دانشمندان ذکر خواهند شد. این مقاله از عناوین و موضوعات نوشته شده توسط Christopher McFadden در منبع ذکر شده در انتهای مقاله استفاده کرده است.
نخست: Joseph Engelberger یا پدر علم رباتیک
Joseph Engelberger ( سالهای ۲۰۱۵-۱۹۲۵) فیزیکدان، بازرگان، و مهندسی است که با دستاوردهای خود تا حد زیادی جامعهی زمان خود را تحت تاثیر قرار داد. وی به همراه George D. Devol و با کمک طرحی که وی برای آنچه پدر رباتهای خط تولید امروزی است، نخستین خط تولید خودکار آمریکا را راهاندازی کردند.
نخستین ربات صنعتی ساخته شده توسط آنها Unimate نام داشت. Unimate #001 توسط شرکت General Motors در خط تولید کارخانه شرکت در Trenton, New Jersey به کارگرفته شد. پس از آن با تاسیس Unimation و ساخت و معرفی رباتهای صنعتی، دنیای تولیدات صنعتی دستخوش تغییرات بسیاری شد.
Joseph Engelberger در گسترش کاربرد رباتها در بخش خدمات، درمان و کاوشهای فضایی نیز فعالیت داشته است. وی در زمینهی استفاده از رباتها در کاوشهای فضایی به ناسا مشاوره میداد. کارهای وی در این زمینه لقب پدر علم رباتیک را برای وی به ارمغان آورد.
سهم Joseph Engelberger در علم رباتیک: تولد صنایع رباتیک
دوم: George D. Devol مخترع نخستین ربات صنعتی
Goerge D. Devol ( سالهای ۲۰۱۱-۱۹۱۲) یک مخترع آمریکایی بود. در زمان آشنایی با Joseph Engelberger نخستین اختراع رباتیک وی در صف تائید رسمی بود. این اختراع با شمارهی US2988237A به ثبت رسیده است.
Goerge D. Devol فردی باهوش و با دقت بود و به خود ماشینها بیشتر از کاربرد آنها علاقه داشت. وی به جزئیات توجه بسیاری داشت. در آن زمان انجام کارهای تکراری در کارخانهها سبب خستگی، از دست رفتن تمرکز و آسیب فیزیکی به افراد میشد. اختراع وی در خط تولید کارخانهها و خصوصا در مورد کارهای سخت و پرمشقت پیشرفت بزرگی بود. این اختراع میبایست توانایی بلند کردن اشیا و جابهجایی آنها را میداشت.
سهم George D. Devol در علم رباتیک: وی مخترع، طراح، صاحب امتیاز و سازندهی نخستین رباتهای خودکار صنعتی بود
سوم: Marvin Minsky پیشگام علم هوش مصنوعی
Marvin Minsky (سالهای ۲۰۱۶-۱۹۲۷) بیشتر به دلیل شروع فعالیتهای حوزهی هوش مصنوعی معروف شده است. وی از سال ۱۹۵۸ تا زمان مرگ از اعضای هیئت علمی دانشگاه MIT بود. وی با آزمایشگاه علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی دانشگاه MIT نیز شناخته میشود. این آزمایشگاه نتیجهی طرح هوش مصنوعی Minsky و John McCarthy است و یکی از آزمایشگاههای سرآمد هوش مصنوعی به شمار میرود.
در سال ۱۹۶۹ جایزهی Turing به وی اعطا شد. این جایزه سالانه به ابداعهای پایدار و اساسی در زمینهی علوم کامپیوتر تعلق میگیرد و از مهمترین جوایز این حوزه است.
سهم Marvin Minsky در علم رباتیک: پژوهشهای وی هوش مصنوعی را تعریف کرد. این پژوهشهای بستر کاوشهای امروزی در حوزهی تفکر رباتها است. به گفتهی وی:
هیچ رایانهای تا کنون با توانایی درک اعمالش طراحی نشده است. درست مانند انسان در غالب اوقات
چهارم: Victor Scheinman مخترع نخستین بازوی رباتیک هدایت شونده با رایانه
Victor Scheinman(سالهای ۲۰۱۶-۱۹۴۲) نخستین بازوی رباتیک هدایت شونده با رایانه را طراحی کرد. این بازوی تمام الکتریکی با نام بازوی استنفرد یا Stanford Arm شناخته میشود.
این ربات سبک با قابلیت برنامهریزی برای چندین کار مختلف در خط تولید خودکار کارخانههای خودرو سازی و امور دیگر به شکل گسترده استفاده میشد. وی شرکت Vicarm را برای توسعه و عرضهی محصولات رباتیک پایهگذاری کرد. این شرکت بعدها به شرکت Unimation فروخته شد. ادامهی همکاری وی با Unimation منجر به ساخت ربات Programmable Universal Machine for Assembly یا به طور خلاصه PUMA شد.
وی موسس شرکت Automatrix برای تولید رباتهایی با دوربین داخلی است. وی سامانهی Robotworld را نیز طراحی کرده است. این سامانه به رباتها اجازه میداد با هم کار کنند.
سهم Victor Scheinman در علم رباتیک: طراحی و اختراع نخستین بازوهای رباتیک تمام الکترونیک و برنامهپذیر
پنجم : Ichiro Kato و ساخت نخستین ربات انسان نما برنامهپذیر
Ichiro Kato از تجربیات و مطالعات خود در زمینهی رباتهای انسان نما برای شروع طرح WABOT استفاده کرد. این طرح در سال ۱۹۶۷ آغاز شد. در سال ۱۹۷۹ این طرح نخستین ربات انساننمای کامل و هوشمند را با نام WABOT-1 به جهانیان معرفی نمود. این ربات میتوانست روی دو پا راه رود، دو دست داشت و از دوربین برای دیدن استفاده میکرد.
این ربات قادر به انجام مکالمات ساده با انسان به زبان ژاپنی بود. اطلاعات دوربینها برای سنجش فاصله به کار میرفت. حسگرهای روی دست ربات به آن اجازهی دخل و تصرف در اشیا را میداد. در مقایسه با انسان این ربات تواناییهای یک بچهی ۱۸ ماهه را دارا بود.
در ادامه پژوهشگران WABOT-2 را معرفی کردند که قادر به نواختن سازی با صفحه کلید بود.
سهم Ichiro Kato در علم رباتیک: معرفی نخستین ربات انسان نما و آغاز طرح WABOT
ششم: Takeo Kanade
نام Takeo Kanade ( متولد سال ۱۹۴۵) با نخستین بازوی رباتیکی مربوط میشود که کلیهی اجزای تولید نیرو مانند موتور را در خود ربات جای داده بود. این بازوی رباتیک در سال ۱۹۸۱ ساخته شد. وی یکی از چهرههای شناخته شدهی جهان در زمینهی دید رایانهای است. این شاخه به نحوهی تشخیص اجزای یک عکس توسط رایانه میپردازد.
در حال حاضر وی استاد Helen Whitaker در دانشگاه Carnegie Mellon است. وی بیش از ۲۰ ثبت اختراع را در کارنامهی خود دارد. وی جوایز متعددی را دریافت کرده و عضو چندین هیئت مهم رایزنی در ناسا، بخش سلامت و پژوهش بوده است.
سهم Takeo Kanade در علم رباتیک: ساخت نخستین بازوی رباتیک با کلیهی موتورهای حرکتی در داخل ربات
ششم: Nobuyuki Okude
Nonuyuki Okude متولد ۱۹۴۴ است. هرچند بسیاری افراد با نام این شخصیت آشنایی ندارند، حتما با حاصل کار وی آشنایی دارند. فردی که طراح سریال، کارتون، اسباب بازی و ایدهی تبدیل شوندگان یا Transformers بود، Nonuyuki Okude است. در واقع وی مدیر یک خط تولید اسباب بازی بود. کارخانهای که وی سمت مدیر اجرایی آن را داشت، Takara نام داشت. وی در دههی ۱۹۷۰ به این کارخانه پیوست.
ایدهی وی شبیه هیچیک از رباتهای این فهرست نیست. اما همین ایده رباتها را در ذهن عوام جا داد و آن را به یک موضوع جدید تبدیل کرد.
طراح ۲۸ شخصیت اصلی این داستان Kojin Ono, Takashi Matsuda, Hideaki Yoke, Hiroyuki Obara, and Satoshi Koizumi بودند. طرحها و اسباببازیهای کارخانه نهایتا در دههی ۱۹۸۰ به Hasbro فروخته شد.
سهم Nonuyuki Okude در علم رباتیک: آشنا کردن مردم با ربات ها و تبدیل رباتها به یک موضوع جدی و شاید عادی در ذهن عوام
بیشتر بخوانیم:
با ربات انسان نمای ایرانی سورنا ۳ آشنا شوید
پیشگمان علم رباتیک و اختراعات آن ها را بشناسید ( بخش دوم)
منبع: /interestingengineering
«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توانافزا و پوشیدنی) مجاز است»