تولید هواپیماهای بدون سرنشین در دو بازار کلیدی (شخصی و تجاری) سریعاً در حال رشد است. در اینجا در تلاشیم تا تأثیر عوامل گوناگون بر بازار هواپیماهای بدون سرنشین را بررسی و آینده این بازار را پیش‌بینی کنیم.

در حالی که هواپیماهای بدون سرنشین تحویل بار ممکن است یک وسیله نقلیه بسیار عالی برای نخستین نام تجاری عضو آمازون باشد، اما برای بسیاری دیگر از کاربردها دست کم در کوتاه مدت خیلی عالی نیستند. تحلیلگر گارتنر (Gartner) در مقاله‌ای تحت عنوان پیش بینی بازار هواپیماهای بدون سرنشین و نگاهی به آینده آن تا سال ۲۰۲۰ گمان می‌کند هواپیماهای بدون سرنشین درگیر مسائل لجستیکی می‌شوند.

این تحلیلگر انتظار دارد تا سال ۲۰۲۰ هواپیماهای بدون سرنشین تحویلی کمتر از یک درصد از بازار هواپیماهای بدون سرنشین تجاری را تشکیل دهد و تصریح می‌کند که آنها در چند سال آینده احتمالا یک عامل مهم نیستند و اشاره می‌کند همانطور که مسائل لجستیکی پیچیده، همچون زمان مورد نیاز برای بازگشت یک هواپیمای بدون سرنشین به نقطه مبدأ پس از تحویل وجود دارد، بازگشت سرمایه‌گذاری برای هواپیماهای بدون سرنشین تحویلی نیز باید محقق شود.

آمازون آزمایش روی هواپیماهای بدون سرنشین تحویل بار را در انگلستان در ماه دسامبر آغاز کرد اما خنده‌دار است که آزمایش بتا تنها دو کاربر داشت و انتخاب محصولات موجود برای حمل کردن بسیار محدود بود.

پیش‌بینی گارتنر این است که هواپیماهای بدون سرنشین در ابتدا بسته‌ها را به مصرف کنندگان تحویل نخواهند داد اما به احتمال زیاد در زمینه کسب و کار که چالش لجستیکی کمتری برای غلبه وجود دارد توسعه خواهند یافت. Gerald Van Hoy، تحلیلگر ارشد این تحقیقات در یک بیانیه اظهار داشت: «ما انتظار داریم که هواپیماهای بدون سرنشین تحویلی، پیدا کردن مکانی مناسب در کسب و کار تا اجرای نخستین برنامه‌های کاربردی کسب وکار، به ویژه برای خدمات داخلی در یک شرکت که در آن لجستیک یک عامل مهم نیست را آغاز کنند».

با وجود بدبینی نسبت به چشم انداز هواپیماهای بدون سرنشین تحویلی، گارتنر پیش‌بینی می‌کند که رشد سریعی در تولید هواپیماهای بدون سرنشین برای هر دو استفاده شخصی و تجاری مشاهده خواهیم کرد. با درآمد کلی بازار جهانی انتظار می‌رود افزایشی ۳۴ درصدی و رسیدن به بیش از ۶ میلیون دلار در سال جاری وجود داشته باشد و این مقدار تا سال ۲۰۲۰ به بیش از ۱۱٫۲ میلیون دلار افزایش پیدا کند.

این تحلیلگر انتظار دارد در مجموع ۲٫۹میلیون هواپیمای بدون سرنشین در سال ۲۰۱۷ تولید شود، ۳۹ درصد بیش از سال ۲۰۱۶ که آن را رشد قابل توجهی برای بازار می‌دانند، هر چند پویایی هواپیماهای بدون سرنشین شخصی و تجاری در بازارها بسیار متفاوت است. بازار هواپیماهای بدون سرنشین شخصی بسیار بزرگتر می‌شود و هواپیماهای بدون سرنشین شخصی به طور متوسط قیمت فروش به طور قابل توجهی پایین‌تر خواهند داشت.

از طرفی گارتنر فناوری هواپیماهای بدون سرنشین شخصی را به عنوان یک شکل مقرون به صرفه از گوشی‌های هوشمند برای گرفتن عکس، سلفی وسایر گزینه‌های سرگرمی توصیف می‌کند. گارتنر گمان می‌کند ۲٫۸ میلیون هواپیماهای بدون سرنشین شخصی امسال تولید خواهد شد در مقابل تنها حدود ۱۷۴،۰۰۰ هواپیماهای بدون سرنشین تجاری تولید می‌شود.

برای موارد استفاده تجاری بیشتر روی بخش صنعت یعنی جایی که برای نمونه هواپیماهای بدون سرنشین را برای بازرسی از راه دور زیرساخت‌های نفت و گاز استفاده می‌کنند، تأکید می‌شود و انتظار می‌رود این بخش از مصارف بر دیگر بخش‌های استفاده تجاری غلبه کند و ۳۰ درصد از بازار را تا سال ۲۰۲۰ به خود اختصاص دهد. این گزارش می‌گوید که قوانین باعث مشکلات کمتر از حد انتظاری در این بخش می‌شود.

اما برای موارد استفاده کشاورزی داستان متفاوت است، جایی که رشد هواپیماهای بدون سرنشین تجاری با قیمت گذاری و محدودیت‌های اقتصادی محدود شده است. پس انتظار می‌رود اتخاذ هواپیماهای بدون سرنشین برای این بخش به تنها هفت درصد تا سال ۲۰۲۰ محدود شود. توجه کنید که اگر اقتصاد هواپیماهای بدون سرنشین کار نکند، هواپیماهای بدون سرنشین نیز کار نخواهند کرد.

گارتنر افزایش همپوشانی بین دو بازار را خاطر نشان کرد که شاید جای هیچ تعجبی نباشد که تفاوت قیمت زیادی بین هواپیماهای بدون سرنشین تجاری در مقابل شخصی و زیاده‌روی نسبی در تولید وسایل جدید در مقابل وسایل قدیمی وجود داشته باشد. اما پس از آن، همانطور که شما هم انتظار دارید، با قرار دادن محدودیت‌های بازگشت سرمایه در استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در کسب وکار، شرکت‌ها حس می‌کنند که باید به دنبال گزینه‌های مقرون به صرفه‌تری برای استفاده از این فناوری باشند، به ویژه همزمان با رشد فناوری هواپیماهای بدون سرنشین و برنامه‌های کاربردی جالب‌تری که بوجود می‌آیند.

Van Hoy می‌افزاید: «فروشندگان هواپیماهای بدون سرنشین شخصی در حال حاضر به شدت در تلاش برای حفظ موقعیت خود در بازار تجاری هستند. پیشرفت‌های اخیر این فناوری اجازه می‌دهد تا هواپیماهای بدون سرنشین شخصی در بسیاری از برنامه‌های کاربردی خاص همچون نظارت، نقشه برداری سه بعدی و مدل سازی مورد استفاده قرار گیرند».

منبع: techcrunch