هر یک از اسکلت‌های بیرونی فعال و غیرفعال ویژگی‌های ویژه خود را دارند. نمی‌توان گفت اسکلت‌های بیرونی فعال همیشه برتر هستند یا غیرفعال. بسته به کاربرد و محیط ممکن است برخی مواقع اسکلت‌های بیرونی فعال کاربرد بیشتری داشته باشد و دیگر مواقع اسکلت‌های بیرونی غیرفعال. برای نمونه، به ویژه در زمینه پزشکی، اسکلت‌های بیرونی فعال انتخاب بهتری هستند. اما نمونه‌های ارائه‌شده در اینجا و تجربیات ما در این زمینه منجر به این باور شده است که بیشتر کاربران اسکلت بیرونی شغلی بیشترین سود را از اسکلت بیرونی غیرفعال خواهند برد. با مجله فناوریهای توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.
معرفی
وقتی تازه با اسکلت‌های بیرونی شغلی آشنا می‌شوید، ناگزیر با دسته‌ها و تعاریف مختلفی از انواع اسکلت بیرونی مواجه خواهید شد.
دسته‌هایی مانند «اسکلت‌های بیرونی بالابر» یا «اسکلت‌های بیرونی بالای سر» نوع فعالیت و کار پشتیبانی شده را توصیف می‌کنند. دسته‌هایی مانند اسکلت‌های بیرونی «فعال» یا «منفعل» و اسکلت‌های بیرونی «نرم» یا «سخت» نشان‌دهنده فناوری‌هایی هستند که برای ساخت آنها استفاده می‌شود.
ما دیده‌ایم که دسته‌بندی بر اساس فناوری می‌تواند منبع سردرگمی باشد، که تصمیم‌گیری برای کاربران علاقه‌مند را دشوار می‌کند. آنها نمی‌توانند تشخیص دهند چه نوع اسکلت بیرونی ممکن است برای آنها مناسب باشد. این مقاله تفاوت میان اسکلت بیرونی غیرفعال و فعال را مورد بحث قرار می‌دهد و نشان می‌دهد چرا سامانه‌های غیرفعال می‌توانند یک انتخاب عالی برای بسیاری از کاربردها باشند.
تفاوت اسکلت بیرونی فعال و غیرفعال چیست؟
اسکلت‌های بیرونی فعال دارای محرک‌های قدرتمندی هستند که کاربر را با نیرو و گشتاور مورد نیاز پشتیبانی می‌کنند. به آنها اسکلت بیرونی برقی نیز گفته می‌شود. به طور معمول موتورهای الکتریکی به عنوان محرک استفاده می‌شوند، اما می‌توانید سامانه‌های پنوماتیک یا هیدرولیک را نیز پیدا کنید. از سوی دیگر، سامانه‌های غیرفعال فاقد این محرک‌های «فعال» هستند. آنها به فنرها و قاب آنها برای پشتیبانی از کاربران خود با ارائه جبران گرانشی متکی هستند.
مزایای اسکلت بیرونی غیرفعال
مزیت اصلی این است که با ادغام نکردن اجزای فعال مانند موتورها، منبع تغذیه، رایانه‌های کنترلی و غیره، اسکلت‌های بیرونی غیرفعال به طور معمول بسیار کوچک‌تر و سبک‌تر هستند، محدودیت کمتری ایجاد می‌کنند، استفاده از آنها آسان‌تر است، نیاز به تعمیر و نگهداری کمتری دارند، نیازی به شارژ مجدد و باتری‌ها ندارند و ارزان‌تر هستند.
آزمایشی در DPD، یک سرویس بین المللی تحویل بسته، به تازگی اهمیت طراحی وزن کم را نشان داد. در طول این آزمایش، DPD یک اسکلت بیرونی فعال و یک اسکلت بیرونی غیرفعال را برای حمایت از بلند کردن اجسام، آزمایش کرد.
نتایج و بازخورد آنها وزن بالای اسکلت بیرونی فعال را به عنوان یک مشکل مهم شناسایی کرد که پذیرش کارگران را کاهش داد:
«واکنش به اسکلت‌های بیرونی فعال متفاوت بود. به ویژه، وزن اضافی در مدت زمان طولانی‌تر ناخوشایند تلقی می‌شد. افزون بر این، برای بسته‌های سبک‌تر، اسکلت بیرونی یک بار اضافی است. در نتیجه، به اندازه مورد انتظار استفاده نمی‌شود».
از سوی دیگر، اسکلت‌های بیرونی غیرفعال به دلیل کاهش وزن و انعطاف‌پذیری بهتر، به وضوح مورد استقبال قرار گرفتند:
«کاهش وزن موجب می‌شود پوشیدن اسکلت‌های بیرونی غیرفعال راحت‌تر باشد. می‌توانید آن را با یک ژاکت زمستانی مقایسه کنید. آنها انعطاف‌پذیرتر، سبک‌تر و مقیاس پذیرتر هستند. بازخورد کارمندان همیشه مثبت است و زمان پوشیدن و استفاده از آن به شدت افزایش می‌یابد».
بررسی نظرات
در حالی که مزیت یک اسکلت بیرونی 1 کیلوگرمی نسبت به اسکلت بیرونی 8 کیلوگرمی به نسبت شهودی است، از سوی دیگر، بیشر استدلال می‌شود سامانه‌های فعال با موتورهای قدرتمند خود به طور پیش‌فرض می‌توانند پشتیبانی بیشتری ارائه دهند. بنابراین افزایش اندازه، جرم، پیچیدگی و هزینه‌ها را توجیه می‌کنند.
به تازگی در دو نشریه علمی این موضوع برجسته شد. آنها سطح پشتیبانی یک اسکلت بیرونی غیرفعال و نرم و یک اسکلت بیرونی فعال و نرم به نسبت مشابه را ارزیابی کردند.
نخستین مطالعه نشان داد که یک اسکلت بیرونی پارچه‌ای غیرفعال، اوج فعالیت عضلات پشت را 14٪ تا 21٪ در هنگام بلند کردن 6 کیلوگرم کاهش می‌دهد.
مطالعه دوم یک اسکلت بیرونی پارچه‌ای فعال را آزمایش کرد که اوج کاهش بار عضلات پشت را 16 تا 18 درصد در هنگام بلند کردن یک بار مشابه 6 کیلوگرمی گزارش کرد.
در این مقایسه، سامانه غیرفعال پشتیبانی یکسانی را در طول یک کار مشابه ارائه می‌کند، در حالی که به طور قابل توجهی کوچک‌تر و سبک‌تر است، نیازی به باتری ندارد و هزینه کمتری نیز دارد.
مطالعه دوم مضرات افزایش وزن اسکلت بیرونی فعال را برجسته می‌کند. اسکلت بیرونی فعال در این مطالعه 2.7 کیلوگرم جرم داشت. حدود 2.5 کیلوگرم از آن (واحد محرک) در قسمت بالایی پشت کاربر قرار دارد. این وزنه، بالاتنه را در حین بلند کردن به سمت پایین هل می‌دهد و به طور مستقیم با حمایت اسکلت بیرونی مقابله می‌کند. یا به عبارت دیگر، اسکلت بیرونی هنگام بلند کردن بار پشتیبانی را ارائه می‌دهد، اما موجب می‌شود هر بار، 2.5 کیلوگرم اضافی را بلند کنید.
تصورات غلط
یکی دیگر از تصورات غلط رایج این است که تنها سامانه‌های فعال پشتیبانی واقعی را ارائه می‌دهند، در حالی که سامانه‌های غیرفعال تنها بار را دوباره توزیع می‌کنند. این استدلال توسط سازندگان اسکلت بیرونی فعال مطرح می‌شود، اما نمی‌توان آن را با اصول بیومکانیکی توجیه کرد. همچنین با شواهد علمی پشتیبانی نمی‌شود. دلیل آن این است که اسکلت‌های بیرونی غیرفعال با طراحی مناسب به سادگی با گرانش مقابله می‌کنند و نیازی به سرمایه‌گذاری انرژی اضافی توسط کاربر ندارند. نخستین مطالعه ذکر شده در بالا در واقع فعالیت عضلات شکم و حرکت شناسی لیفت را بررسی می‌کند. نتایج نشان داد که اسکلت بیرونی غیرفعال در حالی که فعالیت عضله شکم افزایش نیافته و فرم لیفتینگ تأثیر منفی نداشته است، از پشت پشتیبانی می‌کند.
در پایان، شما به سادگی به یک محرک برقی برای جبران گرانش نیاز ندارید. یک فنر مکانیکی که به خوبی در یک اسکلت بیرونی غیرفعال ادغام شده است، می‌تواند سطح پشتیبانی مشابهی را ارائه دهد.
در نهایت
این نمونه‌ها برخی از مزایای اسکلت‌های بیرونی غیرفعال را نسبت به همتایان فعال خود نشان می‌دهند و در عین حال به برخی از تصورات غلط رایج در مورد اسکلت‌های بیرونی غیرفعال می‌پردازند. این بدان معنا نیست که اسکلت‌های بیرونی غیرفعال همیشه برتر هستند. کاربردهایی وجود دارد، به ویژه در زمینه پزشکی، که در آن اسکلت‌های بیرونی فعال انتخاب بهتری هستند. اما نمونه‌های ارائه‌شده در اینجا و تجربیات ما در این زمینه منجر به این باور شده است که بیشتر کاربران اسکلت بیرونی شغلی بیشترین سود را از اسکلت بیرونی غیرفعال خواهند برد.
در نهایت، بهترین راه برای ارزیابی مناسب بودن یک اسکلت بیرونی برای شما این است که آن را برای مدتی در محیط مورد نظر آزمایش کنید.
>> اسکلت بیرونی چیست و چگونه کار می کند؟
منبع: auxivo.com
«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است»
