گروهی از دانشجویان مهندسی در هند، یک دوچرخۀ بدون راننده ساخته‌اند. این دوچرخه با نام i-Bike در موسسۀ فناوری Kharagpur با هدف اولیۀ کمک به دوچرخه‌سواران معلول طراحی شده است. ولی پیکربندی هیبریدی این دوچرخه که به آسانی از حالت خودکار به حالت دستی تغییر می‌کند، کاربری‌هایی فراتر از هدف اولیه را امکان‌پذیر می‌سازد.

این دوچرخه نخستین دوچرخۀ خودران نیست. یک شرکت آلمانی یک پیش‌نمونۀ دوچرخۀ خودران را در نمایشگاه EuroBike سال گذشته عرضه نمود. ولی برتری i-Bike در کارکرد چند حالتۀ آن است: این دوچرخه بین حالت‌های حرکت خودکار، هدایت خودکار و حالت دستی تغییر می‌کند. این ویژگی به دوچرخه‌سواران امکان می‌دهد تا نحوۀ راندن دوچرخه را کاملاً کنترل کنند. یک فرد با بازوی قطع شده می‌تواند خود دوچرخه را براند و فقط از هدایت خودکار استفاده کند. فرد مبتلا به قطع پا قادر است تا دوچرخه را هدایت کند ولی برای به حرکت درآوردن نیازمند حالت حرکت خودکار است و فرد نابینا می‌تواند از هر دو سامانۀ بهره ببرد. این دوچرخه دارای چرخ‌های کمکی جمع‌شونده برای آموزش در حالت حرکت خودکار است.

این دوچرخه با بکارگیری شبکه‌های تلفن بی‌سیم، گوشی‌های هوشمند و فناوری GPS کار می‌کند. این دوچرخه می‌تواند توسطه ارسال پیامکی متنی حاوی اطلاعات مکانی، به محلی خاص رانده شود. پس از آنکه مختصات داده شد، دوچرخه در طی مسیر حسگرهای نصب شده را برای اجتناب از موانع غیرمنتظره در جاده‌ها بکار می‌گیرد.

به همین دلیل، i-Bike کاربرد بالقوۀ دیگری نیز دارد: سامانۀ اشتراک دوچرخه، که محبوبیت آن در شهرهای جهان در حال رشد است. طراحی کاربرد ترکیبی به دوچرخه اجازه می‌دهد تا توسط یک سوار به محلی جدید رانده شود، سپس به صورت خودکار به ایستگاه خود بازگردد.

در حال حاضر i-Bike در مرحلۀ تولید پیش‌نمونه است. گروه دانشجویان مهندسی سازندۀ آن، هنوز در حال تحصیل در مقطع کارشناسی هستند ولی امیدوارند تا یک سال آینده و پیش از فارغ التحصیل شدن دوچرخه را به مرحلۀ تولید برسانند. همچنین این گروه اشاره کردند که قیمت تخمینی آن حدود ۵۰۰ تا ۷۵۰ دلار خواهد بود.

این نخستین محصول فناوری نیست که برای معلولان و افراد عادی به یک اندازه سودمند است. انقلاب هوش مصنوعی فواید بسیار زیادی برای معلولان دارد و فناوری‌هایی مانند Siri، وسایل نقلیۀ خودران و چاپ سه‌بعدی همگی خدمات کمکی را فراهم می‌کنند. مهندسان اغلب به مزیت طراحی با دید کاربردهای چندگانه به ویژه قابل استفاده بودن برای معلولان اشاره می‌کنند که می‌تواند به طراحی بهتر منجر شود. همچنین هنگام توسعۀ یک فناوری برای جمعیتی نسبتاً کم، این دید طراحی می‌تواند روشی برای تأمین منابع باشد.

منبع: bendbulletin