دانشمندان داده ها را در مولکول های مصنوعی رمز گذاری میکنند

اگر یون‌های فلزی به عنوان بیت روی یک ساختار نشانیده شوند، و برای هر یک مفهمومی مشخص شده باشد، برای ترجمه یون‌ها به اطلاعات اصلی تنها یک الگوریتم و روش تصویربرداری نیاز است. این امر توسط دانشمندان انجام شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد با مجله فناوری‌های توان افزا و پوشیدنی همراه باشید.

اطلاعات را میتوان به انواع مختلفی از الگوها رمزگذاری کرد. از بوق های کوتاه و بلند کدهای مورس گرفته تا برجستگی های بریل و صفر و یک ها برای کامپیوتر. در حال حاضر محققان اثبات مفهومی را برای رمز گذاری اطلاعات در مولکول های مصنوعی نشان دادند که می‌تواند مواد قابل برنامه ریزی یا انواع جدیدی از کامپیوترها را فعال کند.

جزء اصلی این مواد، بسترهای فلزی-آلی (MOFs) نام دارد. این ساختارهای شبکه ای شکل از خوشه هایی از یون‌های فلزی متصل به میگاندهای آلی تشکیل شده است و آنها اغلب از اسفنج‌های طبیعی برای از بین بردن آلودگی های موجود در آب و هوا استفاده میکنند.

پژوهش دانشگاه کالیفرنیا و برکلی و RUB برای ذخیره اطلاعات روی مولکول

محققان دانشگاه‌های کالیفرنیا، برکلی و Ruhr-Universität Bochum (RUB) سعی کردند برای مطالعات جدید آنها را قابل برنامه ریزی کنند. بیشتر MOFs از یک فلز ساخته می‌شوند اما در اینجا ایده این است که یون‌های فلزی مختلف را با الگوهای خاص برای رمز گذاری اطلاعات، مرتب و ترکیب شوند که تنها توسط دستگاهی منحصر به فرد قابل خواندن باشد. این همان اصل اساسی است که کامپیوترها طبق آن کار می‌کنند. خواندن و نوشتن اطلاعات به وسیله صفر و یک ها.

در این حالت، گروه نمونه‌ی خاصی از مواد را به نام MOF-74 به کار برده که در میله‌های اکسیدی متصل به شبکه لانه زنبوری مرتب شده است. محققان از یون‌های فلزی کبالت، کادمیوم، سرب و منگنز به عنوان بیت های اطلاعات استفاده کردند و به کمک یک تکنیک تصویر برداری به نام atom probe tomography (APT) اطلاعات را خواندند. موفقیت تیم نشان دهنده‌ی کارایی این روش است.

با تغییرات بیشتر می‌توان از این روش برای تولید طیف وسیعی از مولکول‌ها و مواد قابل برنامه ریزی استفاده کرد که چندین عمل را به صورت زنجیره وار انجام می‌دهند. برای مثال به گفته این تیم یک MOF میتواند داروها را با سرعتهای مختلف وارد بدن کرده و در صورت عدم نیاز، آنها را تجزیه کند. این مواد همچنین می‌توانند روزی دی اکسید کربن را از هوا گرفته و به مواد شیمیایی تبدیل کنند.


بیشتر بخوانیم:
نجات محیط زیست با کمک ربات ها ، میکروب ها و فناوری نانو (بخش نخست)
رایانه های کوچک زیست مصنوعی دانشگاه ETH
برقراری ارتباط میان نورون های زیستی و مصنوعی از طریق اینترنت


منبع: دانشگاه کالیفرنیا، برکلی

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *