پیش‌نمونۀ لنزهای تماسی الکتریکی توسعه داده شده در دانشگاه South Australia
تجربۀ واقعیت افزوده بی شک یکی از مهمترین فناوریهای پیش روی ما در آیندۀ نزدیک خواهد بود. در این میان شرکتهای بسیاری هستند که که بر روی این فناوری سرمایه گذاری کرده اند. اغلب این شرکتها تجربۀ واقعیت افزوده را از راه به کار بردن عینکهای هوشمند و وسایل مشابه در اختیار کاربران قرار می دهند. تا کنون عینکهای هوشمند آن طور که برخی امید داشته‌اند بکار گرفته نشده اند ولی این سبب نمی‌شود شکل دیگری از پوشش‌های چشم نتواند یک تجربۀ واقعیت افزودۀ ارزشمند را به کاربران پیشنهاد دهد.
دانشمندان استرالیایی پیش نمونۀ لنزهای تماسی الکتریکی با قابلیت رسانایی الکتریکی را با پتاسیل میزبانی نمایشگرهای رایانه‌ای کوچک و حسگرهای نظارت بر سلامت توسعه داده‌اند. پژوهشگران موسسۀ صنایع آینده در دانشگاه South Australia پیشرفت‌هایی امیدوارکننده در زمینۀ فناوریهای نوارهای فوق باریک داشته‌اند. آنها پیش از این پوشش نواری نازک بازتاب‌دهنده‌ای را برای کارآمدتر کردن خودروها و پنجره‌های هوشمند در کنترل مقدار نور ورودی توسعه داده‌اند. اکنون این گروه توجه خود را به دنیای پزشکی معطوف کرده است. دکتر Drew Evans، دانشیار موسسه صنایع آینده می‌گوید:
«ما همیشه می‌دانستیم فناوری پوشش‌های لایه‌ای ما پتاسیل کاربردهای بسیاری دارد و اکنون ما با اثبات اینکه می‌توانیم پلیمرهای رسانا و زیست‌سازگار را در مقیاس نانو ساخته و آنها را مستقیماً روی لنزهای تماسی رشد دهیم گامی دیگر در این مسیر برداشته‌ایم.»
با نخستین لایه‌بندی لنز با لایه‌های هیدروژل هیدراته، Evans و گروهش توانستند پلیمری شناخته شده با عنوان PEDOT را روی سطح لنز قرار دهند که به دو ویژگی زیست‌سازگاری و رسانایی بالا منجر شد. برای چسبندگی بهتر، هیدروژل پیش از کاربرد در معرض جرقه‌های پلاسمایی قرار گرفت.
نتیجه، ساخت پیش‌نمونه‌ای از لنزهای تماسی الکتریکی بود که مفهوم ساخت لنزهای ایمن با قابلیت رسانایی الکتریکی را اثبات می‌کرد. این دستاورد، امکان ساخت مدارهای الکتریکی مینیاتوری برای راه‌اندازی نمایشگرها و انواع گوناگون حسگرها برای اسکن نشانگرهای خاص زیستی را بالا می‌برد.
دکتر Evans می‌گوید:
«مایع‌های موجود در چشم نشانگر سلامتی هستند، بنابراین هدف کنونی ما ساخت حسگرهایی از پلیمر خودمان روی لنز است تا به صورت آنی سلامتی فرد را بسنجند. جهش بزرگ بعدی، توسعۀ فناوریهای مکمل برای خواندن داده‌های منتقل شده توسط پلیمرهای رساناست.»
گوگل نیز دو سال است که بر روی یک فناوری مشابه در زمینه لنزهای تماسی الکتریکی کار می‌کند و تا به حال لنزهای تماسی برای نظارت بر گلوگز را آزمایش کرده است. حتی در سال ۲۰۰۹ نیز پژوهشگرانی دیگر پیشرفت‌هایی هیجان‌انگیز در این زمینه داشتند و لنزهایی را ساختند که در واکنش به سطح گلوکز تغییر رنگ می‌دادند و مایکروسافت نیز چنین کاری را آغاز کرده است. ولی قطعاً بیرون آمدن این لنزهای هوشمند از آزمایشگاه و قرار گرفتنشان روی چشم‌ها موضوعی دیگر است.
مقالۀ مرتبط با این پژوهش در مجلۀ Applied Materials & Interfaces منتشر شده است.
منبع: gizmag.com
