پروتزها بخشی از بدن میشوند

سامانه ایمپلنت OPRA یک روش ابتکاری است که امکان اتصال مستقیم اندام مصنوعی به اسکلت را فراهم می‌کند. پروتزها از طریق یک اتصال محکم به سرعت به بدن متصل می‌شوند و می‌توان پروتز را به عنوان امتداد واقعی بدن و با ذهن کنترل کرد. این سامانه برای هر دو اندام فوقانی و تحتانی در دسترس است و به صدها نفر از افراد قطع عضو در سراسر جهان این امکان را داده است که بار دیگر از چیزهای معمولی مانند آزادی حرکت لذت ببرند. با مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.

پروتزها بخشی از بدن میشوند

پروتزهای پایین تنه

 سامانه ایمپلنت OPRA برای استفاده در بیماران با قطع عضلات بالای زانو به دلیل تروما یا سرطان در نظر گرفته شده است. همچنین برای افرادی که مشکلات توانبخشی با پروتز کلاسیک دارند و افرادی که به دلیل عوارض نمی‌توانند از پروتزهای معمولی استفاده کنند. اگر هنگام استفاده از پای مصنوعی به دلیل مشکلات پوستی ناشی از پوشیدن پروتز درد بسیاری دارید، ممکن است نامزد مناسبی برای سامانه ایمپلنت OPRA باشید.

سامانه ایمپلنت OPRA برای استفاده روزمره در نظر گرفته شده است. با این حال، پیش از استفاده از پروتز برای مدت طولانی، باید برنامه‌ی آموزشی را تکمیل کنید. شما باید فعالیت‌های روزمره خود را با پزشک در میان بگذارید تا مطمئن شوید که با این دستگاه می‌توانید کار کنید.

شیوه کار سامانه ایمپلنت OPRA

سامانه ایمپلنت OPRA شامل چندین قسمت تیتانیومی یا آلیاژ تیتانیوم است که طی دو عمل جراحی کاشته می‌شوند. این قسمت‌ها به پروتز اجازه می‌دهند مستقیماً به استخوان ران متصل شود.

پروتزها بخشی از بدن میشوند

در نخستین جراحی (مرحله ۱)، نگهدارنده (فیکسچر) در استخوان ران کاشته می‌شود. مدت زمان بهبودی این جراحی حدود ۶ ماه است. در طول این مدت، استخوان روی نگهدارنده رشد می‌کند تا در استخوان ران ثابت نگه داشته شود. مدت اقامت شما در بیمارستان ۱ تا ۳ روز خواهد بود. نیازی به فیزیوتراپی در این دوره‌ی بهبودی ۶ ماهه نیست. بی‌حرکتی ترجیح داده می‌شود.

پس از اتمام بهبودی، اباتمنت (قطعه‌ای است که پروتز و فیکسچر را بهم وصل می‌کند) در قسمت دوم جراحی شما، به فیکسچر متصل می‌شود. اباتمنت تا خارج از پوست ادامه می‌یابد تا به پروتز متصل شود. مجدداً، مدت اقامت شما در بیمارستان ۱ تا ۳ روز خواهد بود و پس از شش ماه، شما آماده آغاز توانبخشی با پروتز خواهید بود.

پروتز پای OPRA Axor

پروتز OPRA Axor به اباتمنت متصل می‌شود. اباتمنت به عنوان یک اتصال ایمن میان ایمپلنت و پروتز عمل می‌کند. این دستگاه برای جلوگیری از آسیب طراحی شده است.

OPRA Axor باید توسط یک متخصص در زمینه پروتز نصب و سرویس شود. هرگز نباید خودتان تنظیمات را تغییر دهید. سامانه ایمپلنت OPRA ممکن است در ترکیب با قطعات سفارش شده و طبق دستورالعمل استفاده شود.

پروتزها بخشی از بدن میشوند

فرآیند توانبخشی OPRA

شما نباید دست کم ۶ ماه پس از نخستین عمل جراحی، وزن کامل را روی پروتز قرار دهید. قرار دادن وزن کامل روی آن به طور معمول حدود ۶ ماه پس از جراحی دوم و پس از معاینه توسط پزشک معالج مجاز است.

یک فیزیوتراپیست از طریق برنامه فردی با شما همکاری خواهد کرد. در طول برنامه، پیشرفت شما و هر دردی را که تجربه می‌کنید ارزیابی می‌شود.

چه افرادی می‌توانند ایمپلنت OPRA را دریافت کنند

سامانه ایمپلنت OPRA برای استفاده در بیماران با قطع عضلات بالای زانو به دلیل تروما یا سرطان در نظر گرفته شده است. همچنین برای افرادی که مشکلات توانبخشی با پروتز کلاسیک دارند و برای افرادی که به دلیل عوارض نمی‌توانند از پروتزهای معمولی استفاده کنند. اگر هنگام استفاده از پای مصنوعی به دلیل مشکلات پوستی ناشی از پوشیدن پروتز درد بسیاری دارید، ممکن است نامزد مناسبی برای سامانه ایمپلنت OPRA باشید.

نامزدهای بهینه برای سامانه ایمپلنت OPRA از دستورالعمل‌های زیر پیروی می‌کنند:

بر اساس اشعه ایکس تأیید شود که رشد استخوان کامل است.

ساختار استخوان باید بدون ناهنجاری باشد مانند تغییر شکل، شکستگی، عفونت یا پوکی استخوان.

بین ۲۲ تا ۶۵ سال سن داشته باشید.

وزن بدن شما و پروتز کمتر از ۲۲۰ پوند باشد.

شما باید برنامه درمانی خود را دنبال کرده و دستورالعمل‌های دستگاه را رعایت کنید.

برخی بیماری‌ها نیز ممکن است بر درمان شما تأثیر بگذارند، از جمله عروق محیطی (عروق خونی خارج از مغز و قلب)، دیابت کنترل نشده، سرکوب سیستم ایمنی، اختلالات پوستی، نوروپاتی، عفونت فعال یا باکتری‌های خفته.

قطعات سامانه OPRA در صورت فرسودگی یا شکستن قابل تعویض هستند. موفقیت طولانی مدت سیستم OPRA هنوز به اثبات نرسیده است، بنابراین این احتمال وجود دارد که همه قطعات باید برداشته شوند.

پروتزهای بالاتنه

سامانه ایمپلنت e-OPRA

پروتزهای رباتیک معمولی که امروزه در دسترس هستند با سوکت متصل می‌شوند و از طریق الکترودهایی که روی پوست قرار می‌گیرند کنترل می‌شوند. پروتزهای رباتیک می‌توانند بسیار پیشرفته باشند، اما چنین سیستم کنترلی آنها را غیرقابل اعتماد و عملکرد آنها را محدود می‌کند و بیماران معمولاً آنها را رد می‌کنند. با اتصال مستقیم پروتز به استخوان، اعصاب و ماهیچه‌ها، سامانه رباتیک شرکت  Integrum می‌تواند تجربه کاربر را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.

مزایا:

دامنه حرکتی نامحدود

کنترل دقیق و قابل اعتماد

بازخورد حسی عصبی مستقیم و شهودی

اتصال مکانیکی پایدار

کاهش درد اندام فانتوم

چگونه کار می‌کند؟

این فناوری شبیه سامانه ایمپلنت OPRA ساخته شده و با همکاری نزدیک با دانشگاه صنعتی چالمرز و بیمارستان دانشگاه سالرنسکا توسعه یافته است. دست مصنوعی مستقیماً به اسکلت متصل می‌شود، بنابراین دارای ثبات مکانیکی است. سپس سامانه کنترل بیولوژیکی انسان یعنی اعصاب و ماهیچه‌ها از طریق الکترودهای عصبی عضلانی به پروتز متصل می‌شوند. این یک اتحاد صمیمی میان بدن و پروتز است، میان زیست‌شناسی و مکاترونیک.

پروتزها بخشی از بدن میشوند

 (الف) اندام مصنوعی به اباتمنت متصل می‌شود، که بار را از طریق فیکسچر به استخوان منتقل می‌کند. اباتمنت با پیچ به فیکسچر متصل شده است. یک اتصال در انتهای پیچ تعبیه شده است تا به صورت الکتریکی سامانه عصبی بدن را به اندام مصنوعی متصل کند. در واقع سیم‌های الکترودهای عصبی عضلانی از این طریق به پروتز وصل می‌شوند.

 

(B) کنترل و بازخورد حسی توسط سامانه ایمپلنت e-OPRA فعال می‌شود. سیگنال‌های کنترلی سیستم عصبی ما، پروتز را کنترل می‌کنند (مسیر سبز). ورودی حسی نیز از پروتز به بیمار ارسال می‎شود (مسیر آبی) و به بیمار اجازه می‌دهد دوباره اندام از دست رفته خود را احساس کند.

پروتزها بخشی از بدن میشوند

بیشتر بخوانیم:

>> با سیگنال های عصبی هدایت پروتزها و اسکلت های بیرونی آسان تر میشود

>> عوامل مهم در طراحی پروتز بیونیک از نظر کاربران


«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»

منبع: integrum.se

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *