با توانایی موجود در فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی برای تحلیل شرایط پزشکی به روش‌های غیر مرسوم و حتی پیش بینی بحران‌های بهداشت عمومی، می‌توان انتظار داشت این فناوری جایگزین تمام جنبه‌های بهداشتی شود. اگر چه به دلیل این‌که عامل انسانی بسیار مرتبط است، این انتظاری دور از واقعیت خواهد بود. در این مقاله به بررسی وظایفی که نمی‌توان به هوش مصنوعی سپرد میپردازیم.

ساخت ربات های تمام خودکار جراحی ممکن نیست

اگر تصویر شما از ربات جراح، ماشینی جایگزین پزشک جراح است؛ با دقت بیشتری به این تصویر بیاندیشید. انجام جراحی پیچیده زیبایی بدون نظارت انسان را در گستره تخیل نگاه دارید. ربات‌های جراح در عمل جایگزین پزشک جراح نیستند. بلکه ابزاری کمکی و پیشرفته برای انجام جراحی دقیق هستند.      

جراحی به تفکر خلاق نیاز دارد. بدن هر بیمار با بیمار دیگر متفاوت است. ربات‌های برای انجام قسمت‌های ظریف جراحی کمک بزرگی هستند. اما همواره یک کاربر انسان آن‌ها را هدایت می‌کند. این گونه مدیریت جراحی با ضریب اطمینان بیشتری انجام می‌شود.

هوش مصنوعی تصمیم گیرنده در پزشکی امکان پذیر نخواهد شد

ساخت یک هوش مصنوعی که قادر به اتخاذ تصمیمات حیاتی باشد، به نظر اقواکننده است. اما آیا با تصمیم گیری بر پایه هوش مصنوعی بار مسئولیت از دوش دیگران برداشته می‌شود؟ در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ کمبود منابع سبب اولویت بندی برای تخصیص منابع به بیماران است. آیا وقتی فهرست اولویت بندی را هوش مصنوعی تهیه کند، بار معنوی این تصمیم برعهده پزشکان نیست؟

واقعیت این است که واگذاری تصمیم‌های پزشکی به هوش مصنوعی بهترین کار ممکن نیست. در ساخت و استفاده از چنین ابزاری نظر جمعی اخلاق‌گرایان، برنامه‌نویسان و متخصصین سلامت مهم است. هوش مصنوعی هم می‌تواند پیش‌داوری داشته باشد و در ادامه در این مورد صحبت خواهیم کرد. بهتر آن است که هوش مصنوعی به جای تصمیم‌گیری، داده‌های کمک کننده برای تصمیم‌گیری را در اختیار افراد قرار دهد.

هوش مصنوعی بدون پیش داوری واقعی نیست

داشتن هوش مصنوعی قوی به نوع داده‌های آموزشی بستگی دارد. در این حوزه داده‌ها شدیدا مردمحور و شدیدا سفیدپوست هستند. به عبارت دیگر استفاده از هوش مصنوعی آموزش دیده بر پایه داده‌های آقایان و سفیدپوستان، استفاده از آن را برای سایر اقشار دچار آسیب پیش داوری و عملا بی کیفیت می‌سازد.

در واقع برنامه‌نویسان هوش مصنوعی هم در هنگام نوشتن الگوریتم‌های هوش مصنوعی نظرات خود را اعمال می‌کنند. آگاهانه یا ناآگاهانه آن‌گونه که در جامعه خود مرسوم است، هوش مصنوعی را تربیت می‌کنند. به این شکل نظرات سایر جوامع و اقلیت‌ها نادیده گرفته می شود.

هوش مصنوعی استدلال گر وجود ندارد

انسان ضمیر ناخودآگاهی دارد که در ماشین وجود ندارد. به همین سبب عقلانی ساختن تصمیمات متخصصین سلامت برای ماشین دشوار است. آزمایش‌های انجام شده با هوش مصنوعی حساسیت بالای عقل انسان را تائید می‌کند. در این آزمایش‌ها دستکاری اندکی در تصویر داده شده به هوش مصنوعی سبب می‌شود هوش مصنوعی تصویر را نادرست دسته بندی کند. این شیطنت‌های کوچک می‌تواد ماشین گول بزند، اما انسان را گول نمی‌زند. همین امر اهمیت استدلال انسانی در بحث تصمیم‌گیری نشان می‌دهد.

چگونه برای عصر هوش مصنوعی اماده شویم؟

این واقعیت که فناوری راه‌های بیشتری برای دخالت هوش مصنوعی فراهم می‌کند، قابل انکار نیست. آمادگی در چنین دورانی به معنای درک زبان هوش مصنوعی است. اینکه دریابیم هوش مصنوعی چگونه می‌اندیشد؟ از راه یادگیری برنامه‌نویسی یا آشنایی با بازی GO با این روش آشنا می‌شوید؟ این انتخاب شماست اما در مسیر دانایی گام بردارید. در این راستا مقالاتی دال بر اهمیت وضع قوانین برای استفاده از هوش مصنوعی و آشنایی متخصصین سلامت با کارکرد هوش مصنوعی وجود دارد.

بیشتر بخوانیم:
هفت ناتوانی هوش مصنوعی در بهداشت و درمان(بخش نخست)
ایده های خلاقانه برای رشد و توسعه کشاورزی و صنایع غذایی
هوش مصنوعی و تشخیص Dyslexia

منبع: medicalfuturist

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»