من Tamara P Banbury هستم. من در دستانم چند تراشه کامپیوتری دارم. آمپول های کوچک شیشه‌ای (۲ میلی متر در ۱۲میلی متر)، درست زیر پوست پشت دستانم قرار گرفته و این کار به وسیله یک سوراخ کننده پوست انجام شد. این تراشه‌ها برای ذخیره اطلاعات مرتبط با پژوهش‌هایم انجام می‌شود. در ادامه این مقاله از مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی به کاربرد این تراشه‌ها و دیدگاه عمومی سایبورگ توجه خواهیم کرد.
من در دستانم چند تراشه کامپیوتری دارم. آمپول های کوچک شیشه‌ای (۲ میلی متر در ۱۲میلی متر)، درست زیر پوست پشت دستانم قرار گرفته و این کار به وسیله یک سوراخ کننده پوست انجام شد. این تراشه‌ها برای ذخیره اطلاعات مرتبط با پژوهش‌هایم انجام می‌شود.
تراشه‌ای که در دست راستم قرار دارد یک میدان ارتباطی است که من آن را به وسیله یک برنامه کاربردی گوشی همراهم اسکن می‌کنم تا به اطلاعاتم دسترسی پیدا کنم و همچنین بتوانم اطلاعات جدیدی را در آن ذخیره کنم. این تراشه میتواند به اندازه ۸۸۸ کیلوبایت ظرفیت داشته باشد و فقط با دستگاهی که در فاصله‌ای کمتر از ۴ سانتی متری آن باشد، ارتباط برقرار می‌کند. در دست چپ من تراشه ای کاشته شده که به عنوان یک دستگاه راستی آزمایی دیجیتالی طراحی شده است و از یک برنامه اختصاصی از توسعه دهنده Vivokey استفاده می‌کند.
روند کاشت تراشه‌ها نه دشوار است و نه دردناک. من می‌توانم برجستگی تراشه ها را در زیر پوستم احساس کنم و اغلب از دیگران هم می خواهم تا آنها را لمس کنند البته این برجستگی‌ها بر روی پوستم قابل مشاهده نیستند.
تراشه های کاشته شده می‌توانند مکانی امن برای نگهداری اطلاعات تماس‌های اضطراری باشند. همچنین می‌توان از آنها به عنوان یک کارت ویزیت الکترونیکی و یا به عنوان یک کلید الکترونیکی برای باز کردن قفل درب استفاده کرد. من در مورد پژوهش‌هایم، سخرانی‌ها و مصاحبه‌های عمومی دارم و هیچ وقت داده‌های خصوصی را در تراشه‌ها ذخیره نمی‌کنم.
انتخاب فناوری
هزاران نفر در سراسر دنیا وجود دارند که نمونه‌ای از تراشه ها را در بدن خود قرار داده اند، من آنها را سایبورگ‌های داوطلبانه (Voluntary cyborgs) می‌نامم.
سایبورگ‌های داوطلبانه، افراد درگیر جامعه هستند که از فناوری برای تقویت اهداف خود استفاده می‌کنند. من هم چندین سال است که خود را عضوی از این فرهنگ می‌دانم. پژوهش‌های من در جامعه بر شکل گیری خورده فرهنگ‌های متمایز و تاثیر آن در رسانه‌های محبوب متمرکز شده است.
من اصطلاح سایبورگ داوطلبانه را ایجاد کردم تا آن را از سایبورگ‌های پزشکی که فناوری هایی مانند دستگاه تنظیم کننده ضربان قلب، پمپ‌های انسولین، IUDها و … توسط متخصصان پزشکی در بدن آنها کاشته می‌شود، متمایز کنم. من عمدا بر جنبه داوطلبانه کاشت این تراشه تاکید دارم تا آن را از انتقاداتی مبنی بر اجباری بودن این کار دور نگه دارم.
تئوری توطئه
تیترهای خبری و هشتگ‌های رسانه‌های اجتماعی طی چند ماه گذشته شروع به ایجاد رعب و وحشت پیرامون موضوع کاشت ریز تراشه‌ها در بدن افراد به صورت اجباری، کرده اند. آخرین پیشگویی‌ها نشان می‌دهد که بیل گیتس، میلیاردر فناوری، از ریز تراشه‌ها برای مبارزه با ویروس کووید ۱۹ استفاده خواهد کرد.
این مقاله از مقاله ای تحت عنوان Reddit Ask me Anything از بیل گیتس، در تاریخ ۱۸ مارس و با تمرکز بر عبارت ” گواهی نامه‌های دیجیتالی ” ایجاد شد. نظریه پردازان توطئه شروع به پیش‌بینی‌های هیجان انگیز در مورد ریز تراشه‌ها به عنوان یک راه حل عملی برای شناسایی موارد مورد تایید و احراز هویت واکسیناسیون، کردند.
تکثیر مقالات و مطالب آنلاین این ادعا که گیتس قصد دارد به طور مخفیانه ریز تراشه‌های دستگاه‌های ردیابی را به عنوان بخشی از واکسن کووید ۱۹ در بدن مردم قرار دهد، نظریه پردازان توطئه را تقویت کرد.
کنترل گزینه ها
نظریه‌هایی که اخیرا در مورد کاشت ریز تراشه‌ها در بدن مردم به صورت اجباری مشاهده کردم، من را به این فکر انداخت که چرا برخی از مردم در مورد این که تراشه‌های کامپیوتری بر خلاف میل آنها در بدنشان جاسازی شود، نگران هستند.
جواب، در درک خود مختاری بدن، نهفته است.
پژوهش در سال ۲۰۱۷ نشان داد که چیزی در حدود یک چهارم مردم آمریکا به تئوری‌های توطئه اعتقاد دارند و این اعتقادات ناشی از احساس اضطراب، بیگانگی و محرومیت است.
حق اداره بدن خود، امتیازی نیست که در اختیار همه قرار گیرد. درک این موضوع برای افراری که می‌خواهند با کاشت فناوری در بدن خود روند زندگی را راحت‌تر کنند یا از آن به عنوان یک سرگرمی استفاده کنند، دشوار است.
اعضای گروه‌هایی مانند طرفدار حقوق برابر زنان، نژاد پرستان، افراد معلول و کودکان که طی گذر زمان به حاشیه رفته‌اند، از این عدم خودمختاری بدن متعجب نیستند. زیرا دولت، سازمان‌ها و جوامع پزشکی صدها سال بدن آنها را اداره می‌کردند.
خودمختاری سایبورگ
یکی از اهداف کار من، برجسته کردن تلاش‌هایی است که برای خودمختاری بدن از طریق تجربه سایبورگ انجام شده است. حق آزادی ریخت شناسی-برای اصلاح بدن هر طور که فرد می‌خواهد-یکی از جنبه‌های خودمختاری بدن است که سایبورگ به طور معمول با آن روبرو می‌شود.
اگر سایبورگ‌ها می‌توانند با تغییر در تعریف مرزهای اصلاح بدن به صورتی که قابل قبول باشد، حق تغییر در بدن خود را بدست آورند، پس این حقوق میتواند به گروه‌های دیگری که برای یکپارچگی و استقلال بدنی می‌جنگند، تسری یابد. برای رسیدن به این هدف، همکاری با دانشمندان و فعالان در زمینه معلولیت، دانشمندان علوم پزشکی و همچنین فعالان حقوق بشر، کاری ضروری است.
اخباری که به تازگی از گندزدایی‌های اجباری در اردوگاه‌های بازداشت شدگان توسط اداره مهاجرت و گمرک ایالات متحده (ICE) منتشر شد، نشان دهنده تنها یک نمونه از سوء استفاده از موضوع خود مختاری بدن است که یک دولت میتواند به مردم یا شهروندان تحمیل کند.
رضایت سایبورگ
تراشه‌های کاشته شده برای نظارت و ردیابی مخفیانه مناسب نیستند. هیچ باتری یا فرستنده GPS وجود ندارد که هم کوچک و هم قدرتمند باشد و بدون هیچ سر و صدایی و بدون اطلاع ما در بدنمان جاسازی شود.
دیگر دولت ها و سازمان ها نیازی به جاسازی تراشه ها در بدن مردم برای ردیابی آنها ندارند. زیرا مدتها است که گوشی های هوشمند همراه این کار را با برنامه ها و سرویس های مکانی که توسط کاربران تایید شده، انجام می دهند.
مردم در این مورد اینگونه استدلال می کنند که گوشی خود را برای این که از دریابی ها فرار کنند در خانه می گذارند. ولی آیا چنین ادعایی واقعیت دارد. در عصر حاضر گوشی های هوشمند به نوعی عضوی از بدن مردم تبدیل شده و در صورت همراه نداشتن، کمبود آن را شدیدا احساس می کنند.
من نگران نیستم که بدون اطلاع من، در بدنم تراشه ای کاشته شود، اما بسیار نگرانم که ممکن است روزی این تراشه ها بدون رضایت مردم در بدنشان قرار داده شود.
من نگران هستم که از این تراشه برای سرکوب و حرکات غیر اخلاقی توسط دولت ها استفاده شود. به همین دلیل است که حق خودمختاری بدن باید یک حق انسانی بین المللی اعلام شود و توسط تمامی دادگاه ها و دولت ها در سراسر جهان حمایت شود.
بیشتر بخوانید
ویلچر برقی ایستاده Permobil ؛ گامی به سوی انسان سایبورگ
ربات پوشیدنی جدیدی که برای شرکت در المپیک سایبورگ ها طراحی شده است
آیا سایبورگ گام بعدی سیر تکامل انسان است؟
منبع: techxplore
«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»
