الکسی نالگین (Alexei Nalogin) پس از عمل جراحی ناموفقی که در نوجوانی داشت توانایی راه رفتن را از دست داد. او به تازگی یک صندلی چرخدار فوق‌العاده سبک ساخته است. این تنها یکی از ۵۰ نوآوری او در ۱۵ سال گذشته بوده است.
اغلب برای ساخت دوچرخه‌ی مسابقه از کربن استفاده می‌شود؛ چون محکم‌تر و سبک‌تر از فولاد است. امروزه صندلی‌های چرخدار نیز از کربن ساخته می‌شوند. آنها بسیار سبک‌تر از صندلی‌های چرخدار استاندارد هستند و یک فرد معلول می‌تواند آنها را بدون هرگونه کمک داخل ماشین قرار داده یا بیرون بیاورد. قیمت آنها حدوداً ۴۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰ دلار است اما مخترع روسی، الکسی از یک مدل صندلی چرخدار سبک کم هزینه‌تر، کمتر از ۲۰۰۰ دلار که وزن آن تنها ۵٫۴ کیلوگرم است، رونمایی کرده است.
الکسی می‌گوید: «در ابتدا یک صندلی چرخدار سبک برای خودم ساختم. این صندلی چرخدار برای فعالیت‌های شدید نیست و شما نمی‌توانید در جاده از آن استفاده کنید. این یک صندلی چرخدار برای مراسم‌های رسمی در سالن و یا در رستوران‌ها است».
صندلی چرخدار الکسی در رنگ‌های سیاه و قرمز، سیاه و آبی و به رنگ آبی است و پشت آنها با ترمه پوشانده شده است. وی خاطر نشان کرد: «من به عمد حاضر به استفاده از دکوراسیون‌های پلاستیکی در این صندلی چرخدار سبک نشدم. من سادگی را نمیخواستم، می‌خواستم این صندلی چرخدار سبک زیبا و فاخر باشد اما با وسایل در دسترس».
الکسی بیش از ۵۰ نوآوری برای بهبود زندگی معلولین توسعه داده است. شرکت او، Dospekhi، متخصص در زمینه فناوری توانبخشی است. یکی از اختراعات معروف او، یک سامانه ارتوپدی و یا یک اسکلت بیرونی است که نه سال پس از عمل ناموفق روی ستون فقرات به او کمک کرد تا از تخت بیرون بیاید. در چند سال گذشته او در تایلند زندگی می‌کند و همچنان بر روی اختراعات جدید کار می‌کند.
خطای پزشکان
در سال ۱۹۹۰ هنگامی که الکسی ۱۳ ساله بود تومور سرطانی در ستون فقراتش تشخیص داده شد. او می‌گوید: «آنها بلافاصله پس از تشخیص، عمل جراحی و بعد از آن شیمی درمانی را شروع کردند». پس از مدتی پزشکان گفتند که تومور عود کرده اما پس از عمل دوم الکسی دیگر نتوانست بلند شود. پس از آن معلوم شد که تشخیص پزشکان اشتباه بوده و تومور اصلاً عود نکرده بود.
الکسی در سن ۱۹ سالگی یادگیری را شروع کرد، «من با برنامه نویسی، طراحی اینترنت و سپس تبلیغات اینترنتی آغاز و در این زمینه بسیار پیشرفت کردم». او زبان انگلیسی را نیز آموخت و در حال حاضر انگلیسی را روان اما با کمی لهجه تایلندی صحبت می‌کند.
در اینترنت او به تارنمای درمانگاه کودکان روسیه کمک کرد. به گفته وی: «این تارنما ضعیف بود و من می‌خواستم به آنها کمک کنم». دو هفته پس از راه اندازی تارنمای جدید، درمانگاه پول کافی برای پیوند مغز استخوان دو کودک را بدست آورد. این تارنما باعث ایجاد «بنیاد هدیه زندگی» شد. در سال ۲۰۰۱ بنیاد فورد آمریکا پروژه مؤسسه خیریه کودکان الکسی را به عنوان یکی از مهمترین و موثرترین مؤسسات در جهان معرفی کرد.
زندگی در تایلند
الکسی حق ثبت اختراع برای اسکلت بیرونی خود را در سال ۲۰۰۴ بدست آورد. به گفته وی: « در آن زمان من تنها کسی بودم که چنین کاری را در روسیه انجام دادم اما امروزه بسیاری از شرکت‌ها چنین فناوری‌هایی را تولید می‌کنند». چند صد روسی در حال حاضر از نوآوری‌های او بهره می‌برند. « من برنامه‌ریزی کردم در پاییز دستگاه‌ها و فناوری‌های جدید را راه‌اندازی کنم. برای مثال، فرایند تولید و جنبه‌های ظاهری اسکلت بیرونی کامل خواهد شد.»
او معتقد است که اگر در روسیه کار کرده بود نمی توانست چنین موفقیتی بدست آورد. طبق گفته‌های وی: «ارسال بسته از پکن به تایلند ۲۲ ساعت طول می‌کشد و حمل و نقل از ایالات متحده در عرض یک هفته به مقصد می‌رسد اما در روسیه اگر ظرف ۳۰ روز بسته به مقصد برسد باید بسیارخوشحال شد. من برای نمونه اولیه، سفارشات ثابتی دارم. زمانی که من یک ایده دارم، آن را رسم می‌کنم، سپس برای طرح سه بعدی، آن را به چین می‌فرستم و کارخانه‌ای در آنجا نمونه اولیه را می‌سازد. برای من مهم است تا نمونه اولیه را آزمایش کنم، آن را ببینم و با دستان خود لمس کنم».
تایلند همچنین دارای یک سیستم منحصر به فرد از کارگاه‌های آموزشی عمومی برای هنردوستان است و او تقریباً هر روز به این کارگاه‌ها می‌رود. «آنجا تعداد زیادی نیمکت و میزهای کوچک مانند یک کافه دارد و همه‌ی وسایل مورد نیاز (چاپگر سه بعدی، دستگاه تراش چوب و غیره) در آنجا وجود دارد. چنین جایی برای کسانی که کار با دست را دوست دارند لازم است.»
منبع: rbth
