کشورهای بسیاری برای حل مشکل کووید۱۹ به راه حل‌های دیجیتال روی آورده‌اند. پژوهشگران ETH در این میان چالش‌های اخلاقی موجود را یادآورد می‌شوند. این چالش‌ها باید در حین توسعه راه حل‌های دیجیتال مورد توجه قرار گیرد و ظرافت‌های مربوط به آن به دقت بررسی شود. برای آشنایی بیشتر با این مورد با مجله فناوریهای پوشیدنی و توان‌افزا همراه باشید.
شستن دست، استفاده از ماسک و حفظ فاصله اجتماعی برای حفظ ایمنی در رویارویی با همه‌گیری کووید۱۹ موثر بوده است. دقیقا همین اتفاق صد سال پیش با شیوع آنفلانزای اسپانیایی نیز رخ داد. اما تفاوت در راه حل‌های متنوعی است که اینک در دسترس ما است. بسیاری از کشورها اینک از راه حل‌های دیجیتال مانند اپلیکیشن‌های ردیابی بیماران استفاده می‌کنند.
میزان تاثیر این ابزارها با گذشت زمان مشخص خواهد شد. دلایل مختلفی برای بازدهی پایین این گونه راه حل‌ها( پایین‌تر از حد انتظار) وجود دارد. مشکلات تکنیکی، پذیرفته نشدن توسط اکثریت مردم، و داده‌های غیر دقیق همگی می‌تواند بازده ابزارهای دیجیتال را کم کند. در بدترین حالت یک ابزار دیجیتال می‌تواند تبدیل به کابوس حریم شخصی شود و یا سبب تبعیض نژادی گردد.
به دنبال راه حلی معجزه آسا نباشید !
Effy Vayena استاد دانشگاه ETH زوریخ است. وی و گروهش به تازگی مقاله‌ای در مورد نکات اخلاقی و قانونی مهم در هنگام گسترش یک نرم افزار دیجیتال جمعی منتشر کرده‌اند. به گفته وی این گونه نرم‌افزارها هر چند بازده بسیار خوبی دارند، راه حل‌هایی معجزه آسا نیستند.
نویسندگان این مقاله پژوهش خود را بر چهار نوع اپلیکیشن متمرکز نموده‌اند. نخست اپلیکیشن‌های ردیابی تماس مانند SwissCovid که توسط دانشگاه ETH و EPFL گسترش یافته است. دوم برنامه‌هایی که وجود ویروس را براساس علائم کاربر تشخیص می‌دهند. سوم برنامه‌هایی که تشخیص می‌دهند آیا قوانین قرنطینه رعایت می‌شوند یا خیر. چهارم برنامه‌هایی بر پایه مدلسازی از نوعی که گوگل برای گزارش اخبار انتشار ویروس و تغییرات مکان ابطلا به کار می‌برد.
یک راه حل بی دقت نتیجه عکس خواهد داشت
سنجش نقاط این ابزارها در مقابل نتایج منفی که برای اجتماع به دنبال خواهند داشت بسیار مهم است. هر چند مسائلی مانند حفظ حریم شخصی بدیهی به نظر می‌رسد، در موقعیت‌های اضطراری که برای انتشار برنامه وقت اندکی در دسترس است، زمان کافی برای شفاف سازی وجود ندارد.
مردم گاها انتظاری غیرواقعی از قابلیت‌های یک اپلیکیشن دارند. اما یک فناوری هرگز نمی‌تواند پاسخ تمام مشکلات باشد. اگر راه حلی که ما ارائه می‌کنیم به دلیل در نظر نگرفتن همه جوانب نقصی داشته باشد، موفقیت دراز مدت آن خدشه می‌شود.
Vayena
وی خاطر نشان کرد که تائید علمی کارکرد موفقیت آمیز یک اپلیکیشن بسیار مهم است: اینکه آیا اپلیکیشن آن گونه که انتظار میرود کار می‌کند؟ آیا به اندازه کافی کارآمد هست؟ آیا اطلاعات قابل اعتماد در اختیار ما قرار می‌دهد؟
به گفته او در آوریل ۲۰۲۰ هفتاد درصد مردم سوئیس علاقمند به نصب اپلیکیشن ویروس کرونا بلافاصله پس از انتشار آن بودند. اینک تنها نیمی از مردم مایل به نصب آن هستند. علت این تغییر عقیده چه می‌تواند باشد؟
قوانین تقریبا مشابهی در همه جا صادق است
به نظر شما تولید کنندگان این اپلیکیشن‌ها باید چه برخوردی با کار خود داشته باشند؟ پژوهشگران ETH گام به گام به سوالاتی که در هر مرحله از تولید برنامه باید پاسخ داده شود توجه ویژه‌ای داشته‌اند. مسلما در کشور قوانینی نیز خاص آن کشور وجود دارد که باید به آنها توجه شود. اما اصول پایه مانند حریم شخصی، پی و نقشه برنامه، اثر گذاری آن بر سلامت عمومی و پیشگیری از بیماری در همه جا یکسان است. با توجه به این اصول می‌توان برنامه‌هایی نوشت که برای پیروزی بر مشکل روبه‌رو بسیار موثر هستند.
بیشتر بخوانیم:
نقش صنعت چاپ سه بعدی در مقابله با کرونا
ساخت حسگر دما و کمک به توالی سنجی ویروس کرونا توسط شرکت SkyWater
منبع:techxplore
«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»
