سکته مغزی سومین علت مرگ و میر و ششمین علت اصلی ناتوانی در هند است. فیزیوتراپی یکی از معدود درمان‌های موجود برای توانبخشی قربانیان سکته مغزی و بیمارانی است که دچار آسیب‌های فیزیکی شده‌اند. با این حال، فیزیوتراپی بسته به شدت ناتوانی ممکن است از روزها تا ماه‌ها طول بکشد و این امر برای بیماران و همچنین همراهان آنها چالش برانگیز است.
پژوهشگران دپارتمان فیزیک در مؤسسه علوم هند (IISc) برای کمک به این بیماران، دستگاهی نرم و پوشیدنی ساخته‌اند که از خواص اساسی نور برای تشخیص و حس اندام یا حرکات انگشت بیمار استفاده می‌کند. دستکش‌های قابل تنظیم و چاپ سه بعدی را می‌توان از راه دور کنترل کرد و امکان مشاوره از راه دور توسط فیزیوتراپیست‌ها را فراهم می‌کند. با مجله فناوریهای توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.
چالش‌های توانبخشی پس از سکته
Aveek Bid، دانشیار دپارتمان فیزیک، که گروهش این محصول را توسعه داده است، می‌گوید: «ما می‌خواستیم چیزی مقرون به صرفه و در دسترس افراد توسعه دهیم تا هر زمان که راحت باشند از آن استفاده کنند. استفاده از محصول باید آسان باشد و بازخورد ارائه دهد».
Bid توضیح می‌دهد که بازخورد قابل اندازه‌گیری، برای نمونه، واحدهای فشار اعمال شده در حین فشردن یک توپ یا میزان خم شدن پای دچار آسیب زانو، برای پزشکان و نظارت بر بیمار، حتی از راه دور، بسیار مهم است. چنین بازخوردی همچنین می‌تواند بیماران را برای عملکرد بهتر در هر جلسه متوالی ترغیب کند.
چالش دیگر این است که فیزیوتراپی بیشتر نیاز به مراجعه روزانه به بیمارستان دارد. بازدید از خانه توسط متخصصان یا دستگاه‌های پیشرفته برای نظارت بر بیماران از راه دور، اگرچه ایده‌آل است، اما به راحتی در دسترس نیست و گران است.
این گروه برای مقابله با این چالش‌ها، روشی توسعه داده است که به وسیله آن می‌توان ابزارهای پوشیدنی و قابل شخصی‌سازی مانند دستکش‌ها را طراحی، به صورت سه بعدی چاپ و از راه دور کنترل کرد. Bid توضیح می‌دهد: «ایده پشت دستگاه این است که شما چیزی شبیه دستکش بپوشید، فیزیوتراپیست دستگاه را از یک مکان دور از طریق اینترنت کنترل می‌کند و دست‌ها و انگشتان شما را به حرکت در می‌آورد». این دستگاه می تواند حرکات دست و انگشتان مختلف را حس کند و پارامترهایی مانند فشار، زاویه خمش و شکل را به دقت تشخیص دهد.
فناوری که این دستگاه را به حرکت در می‌آورد بر اساس ویژگی‌های اساسی نور است: شکست و انعکاس. یک منبع نور در یک سر یک ماده لاستیکی شفاف قرار می‌گیرد و سر دیگر آن یک آشکارساز نور دارد. هر حرکتی در انگشت یا بازوی بیمار موجب تغییر شکل این ماده انعطاف‌پذیر می‌شود. تغییر حالت اندام، مسیر نور و در نتیجه خواص آن را تغییر می‌دهد. دستگاه این تغییر در خواص نور را به یک واحد قابل اندازه‌گیری ترجمه می‌کند. از آنجایی که نور در تمام طول دستگاه حرکت می‌کند، حرکت در امتداد هر قسمت از انگشت یا بازوی بیمار را می‌توان با دقت اندازه گرفت.
Abhijit Chandra Roy، عضو این گروه در دپارتمان فیزیک و یکی از مغزهای پشت این پروژه، می‌گوید: «این دستگاه بسیار حساس است؛ به اندازه کافی برای پاسخ به لمس یک پروانه. افزون بر این، دستگاه‌های موجود تنها می‌توانند خم شدن انگشت را تشخیص دهند، دستگاه جدید حتی می‌تواند میزان خمش را در هر مفصل انگشت اندازه بگیرد».
پژوهشگران برای دستگاه خود، از یک ماده پلیمری مبتنی بر سیلیکون استفاده کردند که شفاف (تسهیل کننده دستکاری نور)، نرم (برای راحتی و استفاده مکرر) و مهمتر از همه، چاپ سه بعدی است. بنابراین می‌توان آن را برای تناسب با بازو و انگشتان هر بیمار سفارشی کرد. این دستگاه همچنین می‌تواند داده‌ها را جمع‌آوری و ذخیره کند و آنها را از طریق اینترنت انتقال دهد و نظارت از راه دور توسط پزشکان یا فیزیوتراپ‌ها را تسهیل کند.
پژوهشگران ادعا می‌کنند که این دستگاه برای بیش از ۱۰ ماه از نظر پایداری آزمایش شده است و هیچ افت حساسیت یا دقتی یافت نشد. Bid افزود این دستگاه به طور کامل در هند طراحی و تولید شده است و انتظار می‌رود قیمت آن کمتر از ۱۰۰۰ روپیه باشد. حق امتیاز اختراع برای این دستگاه ثبت شده است و پژوهشگران امیدوارند به زودی آن را وارد بازار کنند. این رویکرد همچنین می‌تواند به برنامه‌هایی مانند واقعیت افزوده و نظارت بر پارامترهای سلامت در زمان واقعی گسترش یابد.
>> دستکش جدید رباتیک تنها یک حسگر برای فهمیدن قصد کاربر دارد
>> دستکش های رباتیک NeoMano و بازیابی حرکت دست
منبع: medicalxpress.com
«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان‌افزا و پوشیدنی) مجاز است»
