گروهی از دانشمندان نوع جدیدی از دارو را توسعه داده‌اند که قادر به بازسازی سلول‌ها است و توانست آسیب نخاعی را در موش‌ها درمان کند. موش‌ها توانستند چهار هفته پس از درمان دوباره راه بروند. گام بعدی پژوهشگران دانشگاه نورث‌وسترن، پیشنهاد آزمایش‌های انسانی به سازمان غذا و دارو (FDA) است. با مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.

رشد مجدد آکسون‌های بازسازی‌شده (قرمز) در طناب نخاعی داخل ضایعه

آزمایش بر روی موش ها بهبود چشمگیری را پس از چهار هفته نشان داد

Samuel Stupp، سرپرست مطالعه منتشر شده در مجله Science از نورث‌وسترن، گفت: «هدف پژوهش ما ایجاد درمانی بود که بتوان آن را به درمانگاه آورد تا از فلج شدن افراد پس از ضربه یا بیماری جلوگیری کند». یافتن یک درمان مناسب برای فلجی یک هدف دیرینه برای پزشکی مدرن بوده است، بنابراین جای تعجب نیست که پژوهش‌های پیشرفته‌ی دیگری در مورد درمان‌های احتمالی وجود داشته باشد. برخی روش‌ها برای تولید نورون‌های جدید به سلول‌های بنیادی متکی هستند، در حالی که برخی دیگر به ژن درمانی روی می‌آورند تا بدن پروتئین‌های خاصی تولید و به ترمیم اعصاب کمک کند. گاهی اوقات پروتئین‌ها مستقیماً تزریق می‌شوند. اما Stupp و گروه نورث‌وسترن به دنبال راهکاری کارآمدتر بودند. آنها از نانوالیاف برای تقلید معماری مارپیچ شکل ماتریکس خارج سلولی استفاده کردند. ماتریکس خارج سلولی شبکه‌ای از مولکول‌هاست که بافت‌های حمایت کننده از عملکرد سلولی را احاطه کرده‌اند.

هر یک از الیاف استفاده شده توسط پژوهشگران به طرز باورنکردنی نازک است؛ ۱۰۰۰۰ برابر نازکتر از یک تار موی انسان. این الیاف متشکل از صدها هزار پپتید است که مولکول‌های زیست فعال هستند. پپتیدها سیگنال‌های خاصی را برای تحریک بازسازی اعصاب ارسال می‌کنند. این درمان به شکل ژلی است که ۲۴ ساعت پس از ایجاد یک برش دقیق در ستون فقرات حیوانات، به طور مستقیم به بافت اطراف نخاع چندین موش آزمایشگاهی تزریق شد. گروه باید یک روز کامل پس از برش صبر می‌کرد، زیرا انسان‌هایی که در اثر شلیک گلوله، تصادفات و سایر اتفاقات ناگوار آسیب‌های ویرانگر ستون فقرات را متحمل می‌شوند، معمولاً پیش از آغاز درمان، تأخیرهای قابل توجهی را تجربه می‌کنند.

چهار هفته پس از درمان، موش‌هایی که این دارو را دریافت کرده بودند، توانایی راه رفتن خود را درست مثل روز اول به دست آوردند. آنهایی که تحت درمان قرار نگرفتند، فلج شدند. ممکن است آنها خوش شانس بوده باشند، زیرا موش‌هایی که می‌توانستند دوباره راه بروند تحت بررسی اثرات درمان تا سطح سلولی قرار گرفتند. گروه با نگاهی به نتایج متوجه شد که پیشرفت‌های قابل توجهی در نخاع موش‌ها ایجاد شده است.

درمان جدید میتواند به بیماران مبتلا به آسیب نخاعی کمک کند

برای نخستین بار، امتداد آسیب دیده‌ی نورون‌ها که به عنوان آکسون شناخته می‌شوند، بازسازی شده بود. بافت اسکار اغلب به ‌عنوان یک مانع فیزیکی برای بازسازی عمل می‌کند، اما در موش‌هایی که تحت درمان قرار گرفتند، آن نیز کاهش یافت. به عنوان یک بهبود اضافی، لایه عایق آکسون‌ها به نام میلین که برای ارسال سیگنال‌های الکتریکی حیاتی است نیز اصلاح شد و رگ‌های خونی جدیدی که مواد مغذی را به سلول‌های آسیب‌دیده منتقل می‌کنند به وجود آمدند و نورون‌های حرکتی بیشتری قادر به فعالیت بودند. این پیشرفت جدی به لطف ایجاد یک جهش خاص در مولکول‌ها توسط پژوهشگران بوجود آمد، که حرکت جمعی مولکول‌ها و توانایی آن‌ها را برای تأثیر گسترده بر اطراف نخاع افزایش داد.

Stupp گفت گیرنده‌های نورونی به طور طبیعی مدام در حرکت هستند، افزایش حرکت مولکول‌های درمانی در داخل نانوالیاف به آنها کمک می‌کند تا با کارایی بیشتری به اهداف متحرک متصل شوند. این نخستین ژل در نوع خود است و می‌تواند درها را به روی نسل آینده دسته‌ای از داروها به نام “داروهای فوق مولکولی” باز کند، که به جای تکیه بر یک مولکول، تعداد بسیاری از مولکول‌ها را هدف قرار می‌دهد.

در حالی که آزمایش‌های حیوانی بیشتری پیش از آزمایش‌های انسانی مورد نیاز است، این امر به طور بالقوه می‌تواند پیامدهای دگرگون کننده‌ای برای حدود ۳۰۰۰۰۰ نفری که با آسیب نخاعی زندگی می‌کنند داشته باشد، و این تعداد تنها در ایالات متحده است. طول عمر افراد مبتلا به این آسیب‌ها معمولاً کوتاهتر است، بنابراین با این کشف انقلابی، زمانی برای از دست دادن وجود ندارد.

بیشتر بخوانیم:

>> درمان آسیب نخاعی

>> تلاش اینتل و دانشگاه براون برای ایجاد یک سامانه هوش مصنوعی و درمان آسیب نخاعی

منبع:  sciencealert.com

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»