پژوهشگران MIT سعی دارند تأثیر اسکلتهای بیرونی توانافزا که موجب بهبود قدرت، تحرک و استقامت میشوند را روی میزان توجه کاربر بررسی کنند. در آزمایشهای انجام شده، سربازانی که از اسکلت بیرونی برای افزایش توان خود بهره میبردند، به نشانههای بصری آهستهتر واکنش نشان دادند. با مجله فناوریهای توانافزا و پوشیدنی همراه باشید.
طراحی پوشیدنیهای الکترونیکی و فعال، بریس پا، پشتیبان بازو و لباسهای کامل بدن، که به طور کلی به عنوان اسکلت بیرونی شناخته میشوند، در حال افزایش است. پژوهشگران MIT به دنبال پاسخ این پرسش مهم هستند: این دستگاهها ممکن است موجب بهبود قدرت، تحرک و استقامت شخص شود اما چه تأثیری بر روی توجه و تصمیمگیری فرد دارند؟
در حال حاضر اسکلتهای بیرونی برای استفاده در میدان جنگ طراحی و آزمایش میشوند. انتظار میرود سربازان ایالات متحده تمرینهای تاکتیکی را در حالی انجام دهند که معمولاً ۶۰ تا ۱۰۰ پوند تجهیزات را حمل میکنند. اسکلتهای بیرونی همچون بریس پا، زانو و ران میتواند بخش مهمی از بار سرباز را تحمل کند و به سربازان اجازه دهد سریعتر و با چابکی بیشتری حرکت کنند.
اما آیا چنین پوشیدنیهایی توجه ویژهای را که برای انجام وظایف شناختی همچون کشف دشمن، ارسال یک پیام یا دنبال کردن دسته همراه لازم است را تحت تأثیر قرار میدهد؟
پاسخ این پرسش دست کم در برخی از سناریوها «بله» است. پژوهشگران MIT این موضوع را روی گروهی از نظامیان آزمایش کردند. این گروه در حالی که یک اسکلت بیرونی زانو پوشیده بودند یک کوله پشتی ۸۰ پوندی را حمل کردند. هفت نفر از ۱۲ نفر در طی یک مأموریت واکنش آهستهتری نسبت به زمانی که اسکلت بیرونی نپوشیده بودند، داشتند. همچنین پژوهشگران دریافتند هنگامی که از سربازان خواسته شد رهبر خود را با یک فاصله مشخص دنبال کنند، هنگام پوشیدن اسکلت بیرونی قادر نبودند فاصله خود را ثابت نگه دارند.
نتایج، هر چند اولیه، نشان میدهد که مهندسان برای طراحی اسکلتهای بیرونی باید قابلیت شناختی دستگاه یا میزان توجه و قدرت تصمیم گیری کاربر را در نظر گیرند.
Leia Stirling، استادیار گروه هوا و فضا MIT و عضو مؤسسه علوم و مهندسی پزشکی میگوید: «انتظار میرود که سربازان محیط را برای وجود دشمن بررسی کنند و از جای افراد گروه خود مطمئن شوند. آنها نباید روی چگونگی گام برداشتن با اسکلت بیرونی تمرکز کنند. به همین دلیل من به مطالعه میزان توجه مورد نیاز این فناوریها علاقهمند شدم».
Stirling در ادامه قصد دارد اهمیت زمان واکنش را حین پوشیدن یک اسکلت بیرونی در زمینههای مختلف بررسی کند. وی میگوید: «برای یک نظامی، اگر دشمن را بیش از نیم ثانیه تشخیص ندهد، چه اتفاقی میافتد؟ آیا زندگی خود را در معرض خطر قرار نمیدهد؟ ما این تفاوتهای عملیاتی را باید بهتر درک کنیم. واکنش نیم ثانیه برای راه رفتن یک فرد عادی ممکن است مهم نباشد اما در محیط نظامی و برای یک سرباز به قیمت جانش تمام میشود.
جالب اینجاست که این گروه چند کاربر را شناسایی کرده است که با افزودن اسکلت بیرونی پریشان نشدهاند و وظایف را به خوبی انجام دادند. Stirling میافزاید: «در این مطالعه، ما شاهد بودیم که برخی از افراد هیچ کمبود توجهی نداشتند. ما مطمئن نیستیم که چرا برخی از افراد، کاربران خوبی برای اسکلت بیرونی هستند و برای برخی دیگر این امر دشوار است». گروه Stirling در تلاش است تا درک درستی از نحوه انطباق انسانها و واکنش به اسکلت بیرونی و سایر فناوریهای پوشیدنی داشته باشد.
Stirling ، فراتر از برنامههای نظامی و فضایی میگوید: «اگر ارتباط بین انسان و دستگاه را بتوان روانتر کرد، نیاز کمتری به توجه فوری کاربر است و کاربرد اسکلت بیرونی میتواند بسیار گستردهتر شود». برای نمونه استفاده از اسکلتهای بیرونی برای کوهنوردی، پیادهروی طولانیتر یا شاید سالمندان بتوانند با نوههایشان به گردش بروند.
چگونه میتوان اسکلتهایی طراحی کرد که بتواند آسیبهای مردم را کاهش و توانایی آنها را افزایش دهد تا افراد بتوانند فعالیتهای روزمره خود را افزایش دهند؟ این سامانهها واقعاً هیجان انگیز هستند. ما تنها قصد داریم خطرات مختلفی را که ممکن است در محیط طبیعی اتفاق افتد را بررسی کنیم.
بیشتر بخوانیم:
>>اسکلت های بیرونی نظامی روسیه و آمریکا در سال ۲۰۱۸
>>آشنایی با هشت اسکلت بیرونی پیشتاز در دنیا
منبع: techxplore.com
«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»