آشنایی با معیار GMFCS برای تعیین میزان حرکت بیماران مبتلا به فلج مغزی

فلج مغزی با نوعی شرایط فیزیکی محدود کننده اما تغییرپذیر شناخته می‌شود. محدودیت حرکتی و/یا وضعیت بدن سبب محدودیت در فعالیت‌های روزمره می‌شود. این شرایط بر اثر آسیب یا توسعه غیر معمول مغز ایجاد می‌شود. اما علائم آن در افراد بسیار متفاوت است. معیار GMFCS نوعی دسته بندی با توجه به توانایی بدن فرد برای حرکت است. با این معیار علاوه بر توصیف دقیق حرکات، تجهیزات مورد نیاز بیمار نیز تعیین می‌شود. برای آشنایی بیشتر با این معیار با مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.

اسیب ماده خاکستری مغز که منجر به فلج مغزی است.  ماده خاکستری از جسم نورونها، Neuropil، آکسونهای غیر میلینه، سلولهای گلیال و مویرگها تشکیل شده است.
اسیب ماده خاکستری مغز که منجر به فلج مغزی است. ماده خاکستری از جسم نورونها، Neuropil، آکسونهای غیر میلینه، سلولهای گلیال و مویرگها تشکیل شده است.

GMFCS و دسته بندی حرکتی کودکان مبتلا فلج مغزی

Gross Motor Function Classification System یا به اختصار GMFCS به حرکات بدن توجه دارد. بر اساس این دسته بندی کودکان مبتلا به فلج مغزی در پنج دسته قرار می‌گیرند. این دسته بندی مفید است زیرا علاوه بر توصیف دقیق وضعیت حرکتی فرد، تجهیزات مورد نیاز وی را نیز مشخص می‌نماید. به طور معمول معیار GMFCS بیمار پس از ۵ سالگی تغییر نمی‌کند. بنابراین اگر کودک در شش سالگی در دسته GMFCS-IV قرار گیرد، احتمالا به صورت دائم به استفاده از وسایل کمکی برای حرکت نیازمند است. سایت CanChild website توصیف دقیقی از معیار GMFCS ارائه داده است.

معیار GMFCS-E&R برای نوزادان زیر دوسال تا تولد ۱۸ سالگی به کار می‌رود. معیار GMFCS-E&R به چندین زبان در دسترس است. همچنین برگه گزارش و پرسشامه شخصی و خانوادگی برای آن در دسترس است.

توصیف معیار GMFCS-E&R از تولد ۶ تا ۱۲ سالگی

GMFCS I

GMFCS I یا رده نخست GMFCS کودکانی را شامل می‌شود که در خانه، مدرسه و بیرون منزل و در اجتماع راه می‌روند. آنان بدون استفاده از نرده از پله بالا می‌روند. کودکان می‌توانند حرکاتی مانند دویدن یا پرش را انجام دهند. اما سرعت، هماهنگی بدن و تعادل آنان محدود است.

GMFCS II

رده دوم GMFCS کودکانی را شامل می‌شود که روی بیشتر سطوح راه می‌روند. آنان با کمک نرده از پله بالا می‌روند. کودکان این دسته ممکن است طی مسافت‌های طولانی را دشوار بیابند؛ یا حفظ تعادل در مسیرهای ناهموار، شیب‌دار، مکان‌های شلوغ و یا فضاهای بسته برای آنان سخت باشد.

کودکان رده دوم با استفاده کمک فیزیکی می‌توانند راه بروند. وسیله‌ای که در دست قرار گیرد یا وسیله‌ای چرخدار برای مسافت‌های طولانی مناسب آنان است. این دسته از بیماران دویدن و پرش را به صورت خیلی محدود انجام می‌دهند.

GMFCS III

در رده سوم این دسته بندی کودکانی قرار دارند با استفاده از یک وسیله که در دست قرار می‌گیرد در بیشتر سطوح داخلی راه می‌روند. بالا رفتن از پله با کمک نرده و تحت نظارت انجام می‌گیرد. آنان از وسایل چرخدار برای طی مسافت‌های طولانی استفاده می‌کنند. در مسافت‌های کوتاه خود می‌توانند وسیله را حرکت دهند.

GMFCS IV

دسته چهارم کودکانی قرار می‌گیرند که برای حرکت روی بیشتر سطوح به وسایل دارای منبع انرژی نیاز دارند. آنان به کمک فیزیکی برای حرکت نیاز دارند. کودکان می‌توانند در مسیرهای کوتاه در منزل با وسایل کمکی یا واکر یا وسایل کمکی برقی حرکت کنند. در مدرسه، بیرونی منزل و اجتماعات در یک ویلچر دستی و یا الکتریکی قرار می‌گیرند.

GMFCS V

در این دسته کودک را باید در کلیه سطوح از ویلچر دستی یا الکتریکی جابه‌جا کرد. حرکت این کودکان برای حفظ وضعیت بدن، بالا نگه داشتن سر، کنترل پا یا دست محدود است.


راهی برای ارتقای عملکرد و استقلال افراد مبتلا به فلج مغزی
این پشتیبان رباتیک موجب بهبود توانایی کنترل تنه در کودکان مبتلا به فلج مغزی میشود
معرفی ارتز های مناسب درمان و توانبخشی بیماران فلج مغزی (بخش نخست)


منیع: canchild

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *