چگونه میتوان پس از آسیب نخاعی دوباره راه رفت: روشهای درمانی و تجربه ها

بسیاری از عوامل در به دست آوردن توانایی راه رفتن پس از آسیب نخاعی نقش دارد. خوشبختانه این امکان برای بسیاری از بازماندگان آسیب نخاعی فراهم شده است. پس از آسیب نخاعی احتمال راه رفتن مجدد وجود دارد زیرا نخاع توانایی سازماندهی مجدد خود و ایجاد تغییرات انطباقی به نام نوروپلاستیسیتی را دارد. با یک برنامه توانبخشی مؤثر، افراد ممکن است بتوانند انعطاف‌پذیری عصبی را ارتقا دهند تا تحرک خود را بهینه کنند. با مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.

چگونه میتوان پس از آسیب نخاعی دوباره راه رفت: روش‌های درمانی و تجربه ها

چه مدت طول می‌کشد تا توانایی راه رفتن پس از آسیب نخاعی به دست آید؟

از آنجا که هر آسیب نخاعی و بهبودی آن یکتا است، زمان بهبودی از فردی به فرد دیگر متفاوت خواهد بود. پیشنهاد شده است که بیشترین بهبود جسمی در ۶ ماه نخست پس از آسیب نخاعی اتفاق می‌افتد زیرا نخاع یک حالت افزایش یافته از نوروپلاستیسیتی را تجربه می‌کند.

نوروپلاستیسیتی توانایی سیستم عصبی مرکزی در ایجاد تغییرات انطباقی و مسیرسازی مجدد خود بر اساس رفتارهای فرد است. تمرین مداوم یک مهارت به نخاع کمک می‌کند تقاضای آن عملکرد را درک کند و تشویق به سازگاری با آن می‌شود.

با این حال، این بدان معنا نیست که بهبودی محدود به ۶ ماه است. سیستم عصبی مرکزی هرگز قابلیت انعطاف‌پذیری عصبی خود را از دست نمی‌دهد، بنابراین تا زمانی که از طریق حرکت‌های مکرر تحریک شود، احتمال بهبودی وجود دارد.

برای برخی از بیماران ضایعه نخاعی، یادگیری شیوه راه رفتن بیشتر طول می‌کشد زیرا نخاع متورم شده است. وقتی التهاب کاهش یابد، ممکن است بهبودی و حرکت ایجاد شود.

عوامل بسیاری می‌توانند در مدت زمان بهبودی و راه رفتن پس از آسیب نخاعی تأثیر بگذارند، از جمله محل و شدت آسیب، رژیم غذایی، شرایط سلامتی پیش از آسیب، سلامت روان و سطح فعالیت بدنی. به طور کلی به بهبود خود فکر کنید. مراقبت از سلامتی کلی به شما کمک می‌کند از نظر جسمی و روحی آمادگی لازم برای پیگیری توانبخشی را داشته باشید.

احتمال راه رفتن دوباره پس از فلج شدن

 احتمال راه رفتن دوباره پس از فلج شدن

سطح آسیب به پایین‌ترین ناحیه نخاع گفته می‌شود که کنترل حرکتی یا احساس آن تحت تأثیر قرار نگیرد. از آنجا که سیگنال‌های دریافت شده از مغز نمی‌توانند از محل آسیب نخاعی عبور کنند، ممکن است همه عملکردهای زیر سطح آسیب دیده تحت تأثیر قرار گیرند. در نتیجه، هر چه سطح آسیب بالاتر باشد با فلج گسترده‌تری همراه است، به همین دلیل یادگیری دوباره راه رفتن برای برخی افراد بیشتر طول میکشد.

برای نمونه، یک آسیب نخاعی نزدیک گردن ممکن است شما را از گردن به پایین فلج کند. افراد مبتلا به این نوع ضایعه نخاعی به جای بازیابی توانایی راه رفتن، ابتدا بر بهبود عملکردهای بازو و دست تمرکز می‌کنند.

اگر به ناحیه تحتانی نخاع، آسیب وارد شود ممکن است قسمت بالای بدن تحت تأثیر قرار نگیرد. بنابراین، درمان توانبخشی بر تقویت و تحمل کلی بدن و همچنین بر دوباره راه رفتن متمرکز است.

عامل دیگری که به طور قابل توجهی در احتمال راه رفتن دوباره‌ی فرد پس از فلج شدن تأثیر می‌گذارد، شدت آسیب نخاعی است. یک روش برای طبقه‌بندی شدت آسیب، کامل یا ناقص بودن آن است.

در آسیب نخاعی ناقص، مسیرهای عصبی مصون مانده وجود دارد. مسیرهای عصبی باقی مانده به اتصال میان مغز و مناطقی در زیر سطح آسیب دیده کمک می‌کند و نقش اساسی در پیش‌بینی نتایج بهبودی دارد. در نتیجه، هرچه مسیرهای عصبی فرد در سطح آسیب دیده بیشتر باشد، شانس بهبودی وی افزایش می‌یابد.

در مقابل، در یک آسیب کامل نخاعی هیچ مسیر عصبی در امان نمانده است. از آنجا که راهی برای رسیدن سیگنال‌های مغز به مناطق پایین‌تر از سطح آسیب پس از آسیب نخاعی کامل وجود ندارد، افراد با آسیب نخاعی ناقص، بیشتر از کسانی که آسیب کامل دارند دوباره راه می‌روند.

روش‌های درمانی برای راه رفتن دوباره پس از آسیب نخاعی

از آنجا که هر آسیب نخاعی و بهبودی آن یکتا است، یک برنامه درمانی شخصی برای راه رفتن مجدد بسیار مؤثر خواهد بود.

در ادامه، ما در مورد مداخلات درمانی مختلفی صحبت خواهیم کرد که ممکن است در بهبود راه رفتن پس از آسیب نخاعی نقش داشته باشد.

۱- فیزیوتراپی

فیزیوتراپی اساس و نقطه شروع بازیابی راه رفتن پس از آسیب نخاعی است. هرچه با سرسختی بیشتری فیزیوتراپی را دنبال کنید، احتمال بهبودی بیشتر می‌شود.

آسیب نخاعی در انتقال پیام‌ها بین مغز و بدن شما اختلال ایجاد می‌کند. در نتیجه، ممکن است در نقاط زیر سطح آسیب دیدگی خود دچار ضعف یا فلجی شوید.

برای بهبود راه رفتن پس از آسیب نخاعی، باید مغز، نخاع و عضلات را دوباره آموزش دهید تا از طریق حرکات کاملاً تکراری و ویژه، دوباره هماهنگ کار کنند. هرچه بیشتر تمرین کنید، قوی‌تر خواهید شد، مسیرهای عصبی بیشتر و حرکات آشناتر می‌شوند.

یک فیزیوتراپیست ارزیابی می‌کند که چه عملکردهایی توسط آسیب نخاعی تحت تأثیر قرار گرفته و شما را از طریق یک برنامه توانبخشی شخصی با تمرینات هدفمند برای تقویت و بهبود راهنمایی می‌کند. با کار بر روی بهبود قدرت، انعطاف‌پذیری و دامنه حرکت، افراد می‌توانند کنترل حرکتی بهتری در اندام تحتانی خود داشته باشند.

۲- آموزش حرکتی

آموزش حرکتی نوعی فیزیوتراپی است که به طور خاص بر یادگیری راه رفتن دوباره پس از آسیب نخاعی متمرکز است. این ممکن است شامل استفاده از تجهیزات کمکی مانند تردمیل‌های پشتیبانی کننده از وزن، میله‌های موازی، مهاربندها، واکرها و عصا برای کاهش فشار روی مفاصل یا ایجاد ثبات بیشتر باشد. این مؤثر است زیرا ویژه راه رفتن است و بر تکرار تأکید دارد، که این دو عامل اصلی موجب تقویت انعطاف‌پذیری عصبی می‌شوند.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد که آموزش حرکتی در افراد مبتلا به آسیب نخاعی بسیاری از مهارت‌های مورد نیاز برای راه رفتن دوباره را بهبود می‌بخشد، از جمله:

  • هماهنگی اندام
  • تقارن گام‌ها
  • سرعت راه رفتن
  • تحمل
  • تعادل

۳- تحریک الکتریکی

روش دیگری که افراد پس از آسیب نخاعی توانایی دوباره راه رفتن را پیدا می‌کنند، تحریک الکتریکی اپیدورال است. این فرایند شامل کاشت یک آرایه الکترود بر روی ستون فقرات است، که جریان الکتریکی را به زیر سطح آسیب ارسال می‌کند. پس از آسیب نخاعی، پیام‌های مغزی قادر به عبور از محل آسیب نیستند، درنتیجه مناطق زیر سطح آسیب نمی‌توانند پیام‌های مغزی را دریافت کنند. جریان‌های الکتریکی درگیر در تحریک الکتریکی از سیگنال‌های مغز تقلید و به تحریک عضلات زیر سطح آسیب کمک می‌کند.

حتی بیمارانی که دچار ضایعات کامل نخاعی حرکتی هستند نیز با کمک تحریک الکتریکی قادر به حرکت مجدد بوده‌اند. این امکان وجود دارد زیرا تحریک اپیدورال در اطراف آسیب کار می‌کند.

در این ویدئو ۳ بیمار را می‌بینید که یاد گرفته‌اند چگونه پس از آسیب نخاعی با کمک تحریک الکتریکی دوباره راه بروند.

۴- درمان سلول‌های بنیادی

یکی از امیدوار کننده‌ترین درمان‌ها برای دوباره راه رفتن پس از آسیب نخاعی، درمان سلول‌های بنیادی است. این فرآیند شامل کاشت سلول‌های بنیادی در نخاع برای بهبودی است.

سلول‌های بنیادی به دلیل توانایی تقسیم بی‌نهایت و تبدیل به انواع مختلف سلول‌ها، هیجان‌انگیز و ابتکاری هستند.

اهداف درمان سلول‌های بنیادی برای بهبود آسیب نخاعی عبارتند از:

  • جایگزینی سلول‌های آسیب دیده
  • یافتن منبع بهینه سلول‌های بنیادی برای استفاده
  • بازیابی مدارهای عصبی
  • تعیین چارچوب زمانی بهینه برای درمان
  • تثبیت محیط (کاهش التهاب، زخم و استرس اکسیداتیو برای به حداقل رساندن آسیب)

با این حال، درست شبیه تحریک الکتریکی، درمان سلول‌های بنیادی برای بهبود آسیب نخاعی هنوز یک کار در حال انجام است که نیاز به تحقیق و توسعه بیشتر دارد.

۵- اسکلت‌های بیرونی

به لطف نوآوری در فناوری، افرادی که آسیب کامل نخاعی دارند ممکن است بتوانند روی پاهای خود بایستند و دوباره راه بروند. حسگرهای موجود در اسکلت بیرونی به تسهیل راه رفتن کمک می‌کند. اسکلت‌های بیرونی برای افرادی که نمی‌توانند راه بروند ایده‌آل است. به آنها امکان تحمل منظم وزن، افزایش گردش خون در پاها و بهبود اعتماد به نفس می‌دهد.

آیا شخصی که دچار آسیب نخاعی شده است می‌تواند دوباره راه برود؟

هر فردی در بهبودی ضایعه نخاعی تجربه منحصر به فردی خواهد داشت. در حالی که برخی از عوامل (مانند سطح و شدت آسیب) قابل تغییر نیستند، برخی دیگر (مانند شرکت در درمان توانبخشی، رژیم غذایی و انگیزه) می‌توانند تأثیر قابل توجهی در بهبودی داشته باشند.

با ذهنیت مثبت و ثبات، بسیاری از افراد پس از آسیب نخاعی قادر به راه رفتن دوباره هستند. در ادامه چند فیلم از بیماران واقعی که اکنون و پس از آسیب نخاعی راه می‌روند، آورده شده است.

پس از یک تصادف رانندگی، نوجوانی به نام Daquan Minor دچار آسیب‌دیدگی کامل نخاع T6 شد. با امید، عزم راسخ و یک رژیم درمانی فیزیکی فشرده، Daquan یاد گرفت دوباره راه برود. حتی زمانیکه احتمال راه رفتن پس از آسیب نخاعی کم بود، Daquan امیدوار ماند و توانست بهبودی موفقی داشته باشد.

آسیب نخاعی گردن موجب شد Kedar Nath Senapati از قفسه سینه به پایین فلج شود. این ویدئو مستند ۳ سال یادگیری شیوه دوباره راه رفتن پس از آسیب نخاعی است. می‌بینید که چگونه او مراحل مختلف بهبودی را طی می‌کند، از جمله یادگیری ایستادن، استفاده از میله‌های موازی و راه رفتن با عصا.

بازیابی توانایی راه رفتن پس از آسیب نخاعی یک مسیر طولانی است که نیاز به ثبات و حوصله دارد. به روند کار اعتماد کنید و هر موفقیت را جشن بگیرید.

راه رفتن پس از آسیب نخاعی: نکات کلیدی

فاکتورهای بسیاری در یادگیری دوباره راه رفتن پس از آسیب نخاعی دخالت دارد، از جمله سطح و شدت آسیب، شدت توانبخشی و انگیزه.

تمرین مداوم حرکات تکراری به تحریک پلاستیسیتی عصبی در نخاع کمک می‌کند. این کار نخاع را تشویق می‌کند تا تغییرات انطباقی ایجاد کند و عملکردهای مربوط به آسیب دیدگی را دوباره برقرار کند. هرچه بیشتر تمرین کنید، این ارتباطات جدید قوی‌تر می‌شوند.

امیدواریم این مقاله الهام‌بخش شما باشد که مثبت بمانید و برای بهبودی سخت تلاش کنید. سریع یا آسان نخواهد بود، اما ارزش آن را خواهد داشت.


بیشتر بخوانیم:

>> درمان آسیب نخاعی


منبع:  .flintrehab.com

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *