آزمایش ایمپلنتی که بازنشستگان فلج ارتش با آن راه می روند

آزمایش‌هایی که در کلینیک Mayo با ایمپلنت الکتریکی نخاعی انجام شده بود، نشان می‌دهد که استفاده از سیگنال‌های مصنوعی برای حرکت دادن قسمت‌های فلج بدن ممکن است. اینک پژوهشگران با استفاده این روش برای بیماران آسیب نخاعی گردنی توانایی این فناوری را بررسی می‌کنند. برای آشنایی بیشتر با ایمپلنت VA با مجله فناوری‌های توان افزا و پوشیدنی همراه باشید.

Joshua Burch پیش از آسیب نخاعی

در سال ۲۰۱۶ تفنگدارJoshua Burch پس از دریافت ایمپلنتی در نخاع توانست در مراسم بازنشستگی خود برای دریافت درجه جدید خود گام بردارد. پژوهشگران قصد داشتند اثر تحریک الکتریکی ناحیه اپیدورال را در بازیابی فعالیت‌های داخلی بدن(مانند سیستم دفع، عملکردهای قلبی و ریوی) را دریابند.

این پژوهش در Hunter Holmes McGuire VA Medical Center واقع در ریچموند، ویرجینیا انجام شد. هر چند پژوهش‌های مشابهی در سایر نقاط جهان وجود دارد، در مرکز VA این طرح برای نخستین بار بررسی می‌شد.

اهداف پژوهش با ایمپلنت نخاع در VA

دکتر Ashraf Gorgey مسئول بخش مطالعات در مورد آسیب نخاعی در بیمارستان ریچموند است. وی بیان داشت که این پژوهش چند هدف داشت. نخست بررسی اثر یک ایمپلنت ساخت Medtronic بر کاهش درد و دیگر نمایش قدرت فناوری با جاسازی این ایمپلنت با کمترین اثر تهاجم در جراحی. آنان امیدوارند شرکت‌هایی مانند Medtronic و Boston Scientific برای ساخت تجهیزات ویژه بیماران آسیب نخاعی تشویق شوند.

جراحی انجام شده برای کاشت این ایمپلنت با یک سوزن انجام شد. از طریق سوزن اجزای فلزی تحریک کننده کاشته شد. این جراحی به بیمار اجازه داد در همان روز جراحی راه رفتن را تجربه کند. پزشکان امیدوارند پس از یک سال توانبخشی و تمرین مداوم بیمار قادر باشد راه رفتن را بدون کمک اسکلت بیرونی یا واکر تجربه کند. این پژوهش با مشارکت ۲۰ بیمار دیگر نیز انجام می‌شود.

چه کسانی می‌توانند در این پژوهش شرکت کنند؟

یک فرد سالم با عضلات قوی و مصمم به تجربه‌ ناشناخته‌ها برای این پژوهش کاندید خوبی است. در واقع روبه‌رویی با یک بیمار آسیب نخاعی که می‌تواند بایستند و راه برود تجربه عجیبی است. تمرینات مداوم نیاز به روحیه و پشتکار زیادی دارد. همچنین راه رفتن برای این بیماران افزون بر اثرات بی‌شمار روانی، سلامت جسم را در پی دارد. بسیاری از مشکلات ثانویه فلج اعضا مانند آتروفی عضلانی، مشکلات کلیوی، کبد و از دست دادن بافت استخوانی با راه رفتن از بین می‌رود.

در مورد Joshua Burch آسیب در پایین‌ترین مهره گردن است. بنابراین قسمت‌های پایین بدن سیگنالی دریافت نمی‌کنند. این سیگنال قطع شده توسط یک ایمپلنت به صورت مصنوعی تولید می‌شود.

Joshua Burch در حال تمرین با اسکلت بیرونی Ekso GT

پیشرفت بیمار پس از دریافت ایمپلنت

پس از دریافت ایمپلنت Joshua Burch با یک اسکلت بیرونی Ekso GT تا ۲۵۶ قدم راه رفت. بار دوم ۴۸۶ قدم برداشت، به طوریکه پزشک ناچار شد وی را مجبور به نشستن و استراحت کند. در واقع وی امیدوار است روزی بدون اسکلت بیرونی هم راه برود.

در سال ۲۰۱۸ پژوهش مشابهی در دانشگاه Louisville در کنتاکی و Mayo Clinic در راچستر مینسودا انجام شد. در این پژوهش سه بیمار (Jeffrey Marquis با ۳۵ سال سن، Kelly Thomas با ۲۴ سال سن و Jered Chinnock با ۲۹ سال سن) پس از دریافت ایمپلنتی مشابه راه رفتند. Marquis نهایتا با کمک عصا و Thomas بدون کمک قادر به راه رفتن شدند.

بودجه ۳۷ میلیون دلاری

بودجه ۳۷ میلیون دلاری این پژوهش را وزارت دفاع تامین کرده است. به کمک این پژوهش Joshua Burch با دریافت توانبخشی در VA و ورزشگاه نزدیک منزلش شاهد کاهش انقباض‌های غیر ارادی عضلات بوده است.


بیشتر بخوانیم:
تحریک الکتریکی اعصاب نخاعی و توانبخشی به راه رفتن دوباره بیماران آسیب نخاعی انجامید
کمک به بهبود راه رفتن و کنترل اندام تحتانی پس از آسیب نخاعی با تحریک نخاع
تحریک الکتریکی به بازیابی عملکرد دست و بازو پس از آسیب نخاعی کمک میکند


منبع: military.com

«استفاده و بازنشر مطالب تنها با ذکر لینک منبع و نام (مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی) مجاز است.»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *